Israëlische Holocaustoverlevenden roepen op tot vrijlating gijzelaars

De gebeurtenissen van 7 oktober en de hevige gevechten en raketaanvallen op Israël hebben de overlevenden van de Holocaust in Israël hard getroffen. Sindsdien beleven ze moeilijke dagen vol zorgen en diepe angsten.

Deze week zijn enkele overlevenden van de Holocaust samengekomen in een gezamenlijke, emotionele en schrijnende oproep om alle gijzelaars uit de Gazastrook terug te halen, waaronder baby’s, kinderen, tieners, vrouwen, ouderen en andere overlevenden van de Holocaust. Tijdens een bijeenkomst die deze week werd gehouden in de “Habait Hacham” voor Holocaustoverlevenden in Haifa, spraken ze over hun moeilijke gevoelens van deze dagen en uitten ze hun diepe ontzetting over de gebeurtenissen van 7 oktober. Ze besloten alles te doen wat in hun macht ligt om de gevangenen naar huis te brengen.

“Het heeft me vele jaren gekost om te beginnen geloven en hopen dat we de Holocaust niet meer zouden meemaken. En hier, met diep verdriet en een zwaar, pijnlijk hart, geef ik toe dat ik het mis had. De Holocaust is niet alleen teruggekeerd, maar hij is even meedogenloos als altijd,” zei Naomi Lichtwitz, 91 jaar, een overlevende van de Holocaust die naar Israël kwam, een gezin stichtte en nu in “Habait Hacham” woont, het “Warme Huis” voor overlevenden van de Holocaust, gerund door de vereniging “Yad Ezer Lachaver” in Haifa.

“Het gevoel is beklemmend,” gaat Lichtwitz verder. “Ik had nooit gedacht dat ik in mijn leven getuige zou zijn van wreedheden zoals we die tijdens de Holocaust hebben meegemaakt. We hebben gevangenen en we weten niet waar ze zijn. Het doet me denken aan mijn tijd in het getto, toen we op één plek gepropt zaten en dagelijks bedreigd werden, niet wetend wat er met ons zou gebeuren.”

“Wat ze op 7 oktober deden is erger dan de nazi’s,” voegde ze eraan toe.

“Ik heb de Holocaust overleefd en ik dacht bij mezelf dat dit het einde was van al het kwaad in de wereld. Maar ik had nooit gedacht dat ik opnieuw zou horen en zien dat er dingen zijn die erger zijn dan wat de nazi’s deden,” zei Eliza Marmelstein, 93, uit Polen, die het getto van Lodz overleefde.

“En dat is wat Hamas heeft gedaan. Is er iets ergers dan dat?” vroeg ze. “Ik heb veel oorlogen gezien en veel verschrikkingen en veel onmenselijke daden van andere mensen, maar ik had me in mijn ergste nachtmerries niet zo’n onmenselijk gedrag kunnen voorstellen als Hamas op 7 oktober heeft vertoond.”

Rita Berkovich, 91 jaar oud, die deelnam aan de dodenmars vanuit Roemenië en na de oorlog naar Israël kwam, zei: “Wat voor hart hebben mensen die kleine kinderen meenemen en vermoorden, gevangen nemen en mensen vermoorden? Hoe kun je zoiets doen? We bidden dat alle ontvoerden worden vrijgelaten.”

De recente gebeurtenissen lijken de overlevenden van de Holocaust opnieuw te herinneren aan de verschrikkelijke dagen en de moeilijke herinneringen die ze door de jaren heen zo hard hebben geprobeerd te onderdrukken.

“Als ik nu sirenes hoor, denk ik dat ik weer aan het schreeuwen ben in Auschwitz. Ik beef en ik huil. Ik ben zelfs bang om de deur te openen omdat ik bang ben dat er, God verhoede, een terrorist zou kunnen komen,” zei een andere overlevende.

“We moeten ons hier en over de hele wereld verenigen en de terugkeer van alle ontvoerden eisen. We doen een beroep op overlevenden van de Holocaust wereldwijd en ook op overlevenden van de tweede generatie om zich bij ons aan te sluiten en alle wereldleiders op te roepen om ons te helpen alle ontvoerden te repatriëren. We zullen niet rusten tot ze naar huis terugkeren,” zei Shimon Sabag, oprichter en uitvoerend directeur van het Warm House for Holocaust Survivors. “De overlevenden van de Holocaust maken moeilijke dagen door. De verschrikkelijke gebeurtenissen waaraan ze zijn blootgesteld, hebben hen teruggezet. Hier in onze organisatie doen we er alles aan om hen te omhullen met warmte en liefde, om hen te helpen en te steunen. Hier voelen ze zich veilig en beschermd. Wij allemaal, al onze teams, staan achter de overlevenden van de Holocaust en sluiten ons aan bij de oproep om alle gevangenen naar huis te brengen.”