Toen Jen Psaki, de perschef van het Witte Huis, vorige week onder druk werd gezet, ging hij in de verdediging: ‘Hij heeft nog niet elke buitenlandse leider gebeld.’
Natuurlijk is Israël voor veel Amerikanen gewoon een ander buitenland. En in het verleden hadden verscheidene Amerikaanse presidenten vroeg en vaak contact met hun Israëlische tegenhangers. Maar zij richtten zich ook veel meer op het bevorderen van vrede in het Midden-Oosten dan de regering-Biden.
Toen Biden vorige week zijn eerste toespraak over het buitenlands beleid hield, noemde hij daarbij opvallend genoeg Israël of Iran niet. In plaats daarvan concentreerde de toespraak zich op China en Rusland. En dat hoeft geen slechte zaak te zijn.
Hoewel Israëlische commentatoren zeggen dat het een vergissing van Biden is, dat hij nog geen contact heeft opgenomen met de Joodse Staat en met Amerika’s nauwste Arabische bondgenoten, erkennen zij ook dat de aandacht van de VS aan het verschuiven is naar Azië.
Iran blijft een probleem, maar het is een probleem dat naar een climax gaat, en het Witte Huis van Biden geeft er waarschijnlijk de voorkeur aan om geen onrust te veroorzaken door het afleggen van publieke verklaringen terwijl men achter de schermen bezig is met diplomatieke manoeuvres. Voorlopig is Israël tevreden met de erkenning door de regering-Biden, dat het noodzakelijk is om Israël en de Golfstaten te raadplegen alvorens een nieuwe overeenkomst met Teheran te sluiten.
Wat alle andere zaken betreft, is de regio misschien stabiel genoeg om te rechtvaardigen dat deze niet veel Amerikaanse aandacht krijgt. De voormalige Amerikaanse president Donald Trump heeft de bal al aan het rollen gebracht betreffende vrede tussen Israël en veel van zijn Arabische buren, en hij heeft aangetoond dat een akkoord over een allesomvattend akkoord van Israël en de Palestijnen op dit moment gewoonweg niet mogelijk is.
De Amerikanen hebben weinig redenen om nu diplomatiek kapitaal te spenderen in het Midden-Oosten. Zij zullen nieuwe Israëlisch-Arabische vredesakkoorden faciliteren als die er komen, en proberen de Palestijnen weer aan de onderhandelingstafel te krijgen, maar vooralsnog zijn dit – zoals een Israëlische deskundige het uitdrukte – geen zaken die betrokkenheid op het niveau van een president of minister van Buitenlandse Zaken vereisen.
Maar toch, waarom heeft Biden Netanyahu niet opgebeld? Volgens de Israëlische premier zijn de twee leiders al tientallen jaren bevriend.
Eén theorie luidt, dat omdat binnen twee maanden de volgende nationale verkiezingen van Israël plaatsvinden, Biden niet met een persoonlijk telefoontje Netanyahu het soort Amerikaanse steun wil geven waarnaar hij hunkert. In de aanloop naar eerdere verkiezingen maakte Netanyahu veel ophef over het feit dat Trump hem als eerste van alle wereldleiders had gebeld. Natuurlijk is het ook mogelijk dat Biden het gewoon te druk heeft gehad.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
IDF redt Jezidische vrouw die door ISIS in Irak tot slaaf werd gemaakt en vervolgens naar Gaza werd verkocht
Sa’ar keert terug in Israëlische regering onder Netanyahu
Vliegmaatschappij El Al onder (prijs)druk
