In mei waren we uitgenodigd op de bruiloft van Amira en Roi. Amira is de dochter van Schlomo, mijn buurman en zakenpartner in onze wijnmakerij. 500 gasten, op een dakterras in Jaffa bij zonsondergang. Een groen vaccinatiebewijs was niet nodig. Gevaccineerden en niet-gevaccineerden hadden vrije toegang. Geen beschermende mondkapjes. Maar de bruiloft ging bijna niet door, niet vanwege het coronavirus, maar vanwege de bloedige rellen in Jaffa en de raketaanvallen op Tel Aviv. Maar toen kwam er een wapenstilstand, en kon de bruiloft doorgaan zoals gepland. Het gevaar van de raketten overtrof het gevaar van de corona.
Nu moet Israël vanaf juni officieel het normale leven hervatten, wat voor iedereen geldt – gevaccineerde Israëli’s en niet-gevaccineerde Israëli’s. De beperkingen voor toeristen uit het buitenland blijven echter van kracht en zullen mogelijk worden aangescherpt om de binnenkomst van virusvarianten te voorkomen.
Intussen is de bevolking van Israël blij terug te keren naar het normale leven. Alles staat open voor iedereen. Restaurants, bars, sportscholen, concerten, bioscopen, scholen, hotels, zwembaden, vluchten en al het andere dat we vorig jaar zijn vergeten. Er wordt niet meer gesproken over de mooie beloften en de waarschuwingen voor een gevaarlijke ‘tweeklassenmaatschappij’ in de Joodse Staat Israël.
Waar zijn degenen die maandenlang het Israëlische vaccinatiebeleid bekritiseerden en ‘Israëls waarnemend premier ervan beschuldigden dat de ongevaccineerden de nieuwe vijand van het regime zijn’. Anderen hadden een vergelijking gemaakt tussen het nazi-tijdperk en de Israëlische scheiding tussen gevaccineerden en niet-gevaccineerden. Of zoals een Messiasbelijdende Jood schreef: ‘Hoe dan ook, als je niet meer kunt vliegen om de kinderen te bezoeken zonder de twee vaccinaties, of niet meer op de jaarlijkse fondsenwervingstour kunt gaan, of niet meer naar de film kunt gaan, of zelfs niet meer naar je werk kunt gaan – wat gaan we dan doen?’ We gaan doen wat we altijd gedaan hebben. Leven!
Israëli’s stonden in de rij om gevaccineerd te worden. En het loonde de moeite. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)
Velen van hen die zich hebben opgewonden over een ‘tweeklassenmaatschappij’ in Israël, hebben zich niet gestoord aan de verwijten van Arabische politici die Israël vaak beschuldigden van een ‘tweeklassenmaatschappij’ in de Joodse Staat. Reform-Joden, die het verboden is met mannen en vrouwen samen bij de Klaagmuur te bidden, kunnen evenzeer klagen over een ‘tweeklassenmaatschappij’. Er zijn genoeg vormen van een ‘tweeklassenmaatschappij’ waar iemand zich druk over hoeft te maken. Het is waar dat in de Corona Golf, veel onzeker was en mensen zich zorgen maakten. Hier en daar werden zelfs de ongevaccineerden niet toegelaten in restaurants, maar dat was maar voor korte tijd. Anderen hebben het met Israëlische chutzpah toch gered.
Het punt is dat maandenlang de sirenes van een apocalyptische ‘tweeklassenmaatschappij’ hebben geklonken, maar de ‘raketten’ ervan zijn niet in Israël neergekomen. Israël staat open voor iedereen. Maar degenen die op alle netwerken de mensen bang maakten voor een donkere tijd, zwijgen. Waarom wordt de vreugde niet hardop uitgesproken?
In Israël heb ik met een aantal van mijn vrienden en collega’s gesproken die zich niet lieten inenten en die nu toegeven dat het alarm van een ‘tweeklassenmaatschappij’ een flop was. Zij zijn principieel tegen vaccinatie en dat is prima. Overleven met of zonder injecties is iets wat iedereen voor zichzelf moet beslissen. (Discussie over al het andere, of vaccinatie goed of slecht is, of de pandemie bestaat ja of nee, laat ik aan anderen over).
Dat Israël momenteel de Coronapandemie te boven is, is een wonder. 5,5 miljoen Israëli’s werden gevaccineerd. 840.000 Israëli’s werden besmet met Corona en zijn gedeeltelijk immuun. Vandaag is er in Israël een positief percentage van 0,1 procent. De mensen in het land begrijpen dat Israël op dit moment over de pandemie (of wat het ook was), heen is. Kan het coronavirus Israël volgende winter of jaar weer aanvallen? Dat kan. Maar daar geven we nu niet om.
Vanaf 1 juni, is het geschiedenis. Israëliërs tonen hun ‘groene paspoorten’ aan de ingang van een café. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)
Het grootste deel van het land heeft dit idee van een ‘tweeklassenmaatschappij’ nooit echt serieus genomen. Dit gebeurde alleen in de ‘tweede rand van de samenleving’. Ook al waren er hier en daar geïsoleerde gevallen waarin niet-gevaccineerden niet werden toegelaten tot scholen, kleuterscholen, werkplaatsen of ziekenhuizen, het was geen officieel beleid. Het is waar, ik weet ook van twee gevallen waarbij Israëli’s twee keer hun baan verloren omdat ze niet waren ingeënt. Maar daarnaast ken ik ook gevallen waarin Israëli’s hun baan verloren om etnische, politieke of religieuze redenen. Of het geval van de Messiasbelijdende Joden die geen feest mochten vieren in een trouwzaal omdat zij Jezus-gelovige Joden waren. Maar dat is een ander probleem in Israël.
Samenvattend kan worden gezegd dat er genoeg negativiteit in het leven is. Het zou beter zijn om in deze tijd meer licht te laten schijnen op het positieve in het leven. Welk ander land heeft een oorlog meegemaakt tijdens de wereldwijde Coronagolf, behalve Israël? Daarom moet men zich verheugen en God dankbaar zijn dat Israël niet is vervallen tot een ‘tweeklassenmaatschappij’.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
IDF redt Jezidische vrouw die door ISIS in Irak tot slaaf werd gemaakt en vervolgens naar Gaza werd verkocht
31.000 nieuwe immigranten sinds laatste Rosj Ha-Sjana
Regering keurt vijfjarenplan goed om Beersheva in een metropool te veranderen
