Israël heeft er geen probleem mee een prijs te betalen

Sommigen in Israël zien Donald Trump als een soort presidentiële kerstman. Anderen waarschuwen dat zijn “geschenken” een prijs hebben. Trump is een zakenman, zeggen ze, en dat is waar. Maar dat is niet noodzakelijk een slechte zaak.

Ter herinnering: Israël heeft altijd betaald voor Amerikaanse steun. Pas onder Trump kregen we eindelijk iets goeds uit de deal. Je zou zelfs kunnen stellen dat de prijs nog hoger was onder vorige Amerikaanse regeringen, terwijl de opbrengst rampzalig was. Elke concessie die Israël heeft gedaan onder Amerikaanse druk die niet van Trump kwam, heeft tot nu toe geleid tot minder veiligheid voor de Israëli’s, niet tot meer.

Trump benadert dingen anders omdat hij in principe een zakenman is en geen politicus. Politici verkopen dromen, die meestal onbereikbaar zijn, en vragen een vooruitbetaling. Een zakenman geeft je wat je wilt en vraagt er dan iets voor terug.

Met Trump weet Israël wat het krijgt. Israël hoeft niet te hopen dat Amerikaanse beloften of garanties worden nagekomen. De daad is gedaan, de goederen zijn geleverd, en pas dan wordt Israël gevraagd om zijn deel van de afspraak na te komen.

Met de garanties van vorige Amerikaanse regeringen in de hand:

ingestemd met onderhandelingen met de PLO van Yasser Arafat, waardoor die terreurgroep zich kon vestigen in Judea, Samaria en de Gazastrook;
zich terug te trekken uit het grootste deel van het Bijbelse hartland;
de PLO toestaan een paramilitaire troepenmacht op te richten om “terreur te bestrijden”;
het met geweld verdrijven van Israëli’s uit Gaza zodat de Palestijnen een Jodenvrije zone hebben die ze kunnen omvormen tot een onafhankelijke staat.

En wat hebben deze betalingen, en zovele andere zoals deze, voor Israël opgeleverd? Alleen geweld en lijden. (De uitgebreide militaire hulp van de VS aan Israël telt niet mee. Die was onderdeel van de Camp David Akkoorden en gekoppeld aan vrede met Egypte).

Daarentegen gaf Trump Israël geschenken tijdens zijn eerste ambtstermijn:

de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem en de officiële erkenning van de stad als hoofdstad van Israël;
de erkenning van Israëls soevereiniteit over de Golanhoogte;
vrede en normalisatie met de Verenigde Arabische Emiraten, Bahrein, Marokko en Soedan.

Tot nu toe is er geen belangrijke prijs gevraagd van Israël voor deze stappen, behalve misschien het uitstel van een geplande annexatie van Judea en Samaria. Wat Trump het liefst wil, is stabiliteit zodat hij de Amerikaanse belangen kan blijven behartigen. En in tegenstelling tot eerdere Amerikaanse presidenten gelooft hij dat Israël hetzelfde wil en vertrouwt hij erop dat de Israëli’s onder de juiste voorwaarden zullen leveren.

Terwijl vorige Amerikaanse presidenten vooral gedreven werden door politieke doelen en ideologieën, wil Trump gewoon de zaken draaiende houden, en alle actoren die hem daarbij helpen zullen zijn volledige steun krijgen, misschien zelfs zonder extra kosten.