De berg Sinaï is een berg, maar ook een woestijn. Deze week beginnen we in synagogen over de hele wereld met de lezing uit het boek Numeri (4e boek van Mozes). In het Hebreeuws is het vierde boek van de Tora echter beter bekend als Bamidbar, wat letterlijk “in de woestijn” betekent.
Veel commentatoren benadrukken het belang van het feit dat de Tora in de woestijn aan het Joodse volk werd gegeven. Ze wijzen erop dat een woestijn onbewoonde, dorre woestenij is. Dit herinnert ons eraan dat we, om de Tora te ontvangen en de boodschap ervan werkelijk te verinnerlijken, een gevoel van leegte en nietsheid moeten voelen. We moeten ons klein en onbeduidend voelen tegenover onszelf. Alleen dan kunnen we de oneindige wijsheid van God absorberen. Anders zouden we de goddelijke wetten en levenswijze in twijfel kunnen trekken, erover twisten of zelfs afwijzen.
Het verhaal gaat over een koning die een nieuw paleis liet bouwen. Om de prachtige eetzaal te versieren, gaf hij de vier grootste kunstenaars van zijn land de opdracht om de vier muren te beschilderen. De kunstenaar wiens werk het meest succesvol was, zou een mooie prijs en betaling ontvangen.
Drie van deze beroemde kunstenaars gingen meteen aan de slag. Je zag ze meten, schetsen, ontwerpen en rekenen. De vierde was echter nergens te bekennen. Waar hij was en hoe zijn muurschildering eruit zou zien, bleef geheim tot de noodlottige dag waarop de vier muurschilderingen zouden worden onthuld in aanwezigheid van Zijne Majesteit de Koning.
De ene muurschildering na de andere werd onthuld en bewonderd door de enthousiaste menigte. Toen trad de vierde kunstenaar naar voren. Hij onthulde niet zijn eigen muurschildering, maar een enorme, kunstig ontworpen driedimensionale spiegel. Het weerspiegelde alle schoonheid van de kunstwerken op de andere drie muren. Mensen waren sprakeloos en overdonderd. Het was niet alleen adembenemend, het was overweldigend.
Natuurlijk won hij de prijs.
Soms is het nodig om afstand te nemen van je eigen talenten en prestaties en om je heen te kijken. Wat doen de anderen? Bekijk de dingen objectief. Als we de creativiteit en talenten van anderen internaliseren en in ons werk verwerken, kunnen we nog betere resultaten bereiken.
Maar daarvoor moet je nederig genoeg zijn om te erkennen dat anderen ook talenten hebben. Ik heb niets tegen originaliteit en creativiteit. Ik pleit er ook niet voor om plagiaat als een levensstijl te beschouwen. Maar van tijd tot tijd moeten we onszelf de kans geven om objectief naar het werk van anderen te kijken en te zien hoe het ons ten goede kan beïnvloeden.
Ik kan me niet herinneren hoe vaak ik interviews heb gelezen of gehoord met succesvolle artiesten in de literatuur of muziek waarbij de interviewer de vraag stelde: “Wie was de grootste invloed op je werk of stijl?”. Elk van deze briljante artiesten antwoordde eerlijk en openhartig en noemde de naam of namen van artiesten van de vorige generatie die een grote invloed hadden op hun eigen stijl. Je hoeft je niet te schamen. Integendeel.
Als rabbijn ben ik vaak verbaasd en verbijsterd over hoe iedereen zichzelf en hun schoonmoeders beschouwt als experts op het gebied van het Jodendom, de filosofie en de praktijk ervan. Natuurlijk vragen mensen de wijsheid en het advies van hun rabbijnen als ze twijfelen, in een dilemma zitten of een moeilijke beslissing moeten nemen. En dat is een goede zaak. Daar zijn we hier voor. Maar dan zie ik vaak hoe het advies van de rabbijn wordt genegeerd en helemaal niet wordt opgevolgd.
Dezelfde mensen raadplegen artsen, advocaten en belastingadviseurs, betalen graag voor hun tijd en expertise, volgen hun advies op en slikken hun recepten. Is een rabbijn minder competent op zijn gebied? Op de een of andere manier lijkt het erop dat als het om Joodse zaken gaat, diezelfde klanten denken dat ze het beter weten dan de rabbijn.
Is het misschien omdat rabbijnen gewoonlijk geen geld vragen voor hun diensten, dat ze minder gewaardeerd worden door hun klanten?
Alle professionals, inclusief rabbijnen, hebben hun vak meerdere jaren bestudeerd en hebben een diploma. Waarom denken mensen die zichzelf geen dokter, advocaat of accountant noemen dat ze de rabbijnen kunnen overtreffen in Joodse zaken? Is het onwetendheid of arrogantie? Persoonlijk vind ik het heel fascinerend dat elke Jood denkt dat hij ook een autoriteit is op het gebied van het Jodendom.
Toen de wijzen suggereerden dat de Tora in de woestijn werd gegeven om de noodzaak van nederigheid te benadrukken, zodat we de diepte ervan kunnen begrijpen, wisten ze precies waar ze het over hadden.
Nu we het feest van Sjawoe’ot naderen, de tijd van het geven van de Torah, zouden we onze houding ten opzichte van het respecteren van de Torah en het waarderen van haar ware leraren moeten heroverwegen. Dan zal de Torah niet alleen door God gegeven worden, maar ook goed ontvangen worden door Zijn volk.
Rabbijn Yossy Goldman is ererabbijn van de Sydenham Synagoge in Johannesburg en voorzitter van de Zuid-Afrikaanse Rabbinale Associatie. Hij is de auteur van het boek “From Where I Stand” over de wekelijkse Torah lezingen, verkrijgbaar bij Ktav.com en Amazon.
Katz: Israël zal na de oorlog de veiligheidscontrole in Gaza handhaven
Netanyahu en Katz inspecteren de stationering van de IDF aan de Syrische grens
Iraanse activisten vernoemen straat in Teheran naar Netanyahu
