De woorden “nederzetting” en “kolonist” hebben tegenwoordig een uitgesproken nare bijklank. Ik heb het niet alleen over Israël en het zionisme, waarin de kolonisten in Judea en Samaria routinematig in de meest negatieve bewoordingen worden afgeschilderd. Op wereldschaal zijn “nederzetting” en “kolonist” niet alleen scheldwoorden geworden, maar synoniemen voor het absolute kwaad.
Daar zijn goede redenen voor. Het dominante “post-kolonialistische” ziet vestiging als kolonialistisch, imperialistisch en vaak genocidaal – de brute onderdrukking van inheemse gekleurde bevolkingsgroepen door blanke westerse rijken. En dat is inderdaad vaak het geval geweest.
Dankzij de enorme inspanningen van Israëls vijanden heeft een groot deel van de wereldelite dit post kolonialistische paradigma toegepast op de Joodse staat. Israël, zo beweren zij, is een “koloniale” samenleving, opgericht door buitenlandse veroveraars die het land van “Palestina” hebben gestolen en nog steeds stelen van de inheemse bevolking.
Velen hebben deze beschuldigingen nogal summier behandeld, en ik zal hun argumenten hier niet herhalen. Ik wil echter wel opmerken dat als men eenmaal begint met het uitpakken van het post kolonialistische paradigma – met zijn metafysische dichotomie...
Word Lid
Lees alle content voor leden
Krijg exclusieve en verdiepende artikelen uit Israël.
Steun betrouwbare journalistiek, rechtstreeks vanuit Jeruzalem
Raak verbonden met Israël, vanuit huis.
Laat de stem van hoop en waarheid horen
Word onderdeel van de internationale Israel Today-familie
Al lid? Login hier.