IDF-reservisten boos over terugtrekking uit Gazastrook

7 oktober heeft in Israël een strijdlust gewekt die sinds de Jom Kippoer-oorlog niet meer is voorgekomen. Het is niet gemakkelijk voor zo’n groot deel van de bevolking om alles achter te laten, hun families in de steek te laten en ten strijde te trekken.

En velen hebben de ultieme prijs betaald op de slagvelden van Gaza, honderden rouwende en verbrijzelde families achterlatend.

Toch zijn veel reservisten van de Israëlische defensiemacht (IDF) boos dat ze worden ontslagen om naar huis terug te keren voordat de klus geklaard is. Als Hamas niet verslagen wordt, staat hun families en het hele land in de nabije toekomst een nog grotere tragedie te wachten.

De overwinning is beloofd en ze zijn vastbesloten om in het vuil en de modder van Gaza te blijven, bloedend en stervend tot de dreiging van Hamas niet meer bestaat.

Alles minder dan dat zou een overwinning zijn voor Hamas en zou vrijwel een garantie zijn voor de volgende grote terroristische aanval.

“De vechtlust is hier nog steeds erg hoog. We hebben ons verenigd onder de vlag en blijven trouw aan de missie,” vertelde een reserveofficier genaamd Uri aan Channel 12 toen hem werd gevraagd of de lange inzet in Gaza zijn tol had geëist van de mannen, vooral van degenen die hun vrouw, kinderen en baan moesten achterlaten.

“Dit is een van de meest rechtvaardige oorlogen in de geschiedenis van de staat Israël. Het is voor ons allemaal duidelijk wat we hier doen en waarom we hier zijn,” vervolgde Uri.

Hadar, een vrouwelijke communicatieofficier op het slagveld, zei dat het enige waar ze aan denkt haar zoon Gefen is. Voor de rest is ze volledig gefocust op de missie. “Gefen, ik hou van je. We zijn hier om je te beschermen.”

Hoe lang zijn jullie allemaal bereid om hier te blijven, vroegen de verslaggevers aan een groep reservisten. “Zo lang als nodig is,” riepen ze allemaal in niet mis te verstane bewoordingen.

“We zijn hier zolang het duurt om ervoor te zorgen dat 7 oktober nooit meer gebeurt,” benadrukte onderofficier Elyakim Brenner. “En we vragen jullie [de media] om onze stemmen over te brengen aan onze politici om hen te beïnvloeden, om hen te laten weten dat we hier zijn totdat de missie volbracht is.”

Sergeant Noam sloot zich aan bij de oproep van zijn kameraad: “We zijn vol moed. We zijn vol vechtlust. We kunnen de missie volbrengen. We willen dat jullie allemaal onze stem horen. We weten dat mensen elke ochtend wakker worden en de laatste namen [van gesneuvelde soldaten] horen. Maar ze horen onze stem niet, een stem van moed, een stem van actie. En we willen dat die stem [van het thuisfront] naar ons terugkomt.”

In de afgelopen dagen reden sommige reservisten gefrustreerd over hun ontslag de Gazastrook uit met spandoeken op hun jeeps: “We werden ontslagen zonder [de vijand] te verslaan”.

De Hebreeuwse letter lamed, die verwijst naar premier Benjamin Netanyahu, werd veranderd in “lehachria” [“nederlaag”] in een lettertype dat lijkt op dat van het logo van de Likudpartij.