Holocaustoverlevenden vieren Bar Mitswa op 92-jarige leeftijd

Walter en Oscar Blau, twee broers uit Israël die de Holocaust hebben overleefd, waren er zeker van dat zij de enigen in hun familie waren die de Holocaust en de Tweede Wereldoorlog hadden overleefd. Tot hun verbazing ontdekten zij dat er nog andere familieleden waren waar zij niets van wisten. Deze familie woont in de VS. In april zagen zij elkaar voor het eerst in Jeruzalem.

Het verhaal van de familiereünie begint met een vastberaden kleindochter die op zoek gaat naar vermiste familieleden, en eindigt met een warm en opwindend weerzien als lang verloren familieleden samen een bar mitswa vieren bij de Klaagmuur op de leeftijd van 90 jaar:

We kijken naar de Mestpoort in de Oude Stad van Jeruzalem. Hier bereiden muzikanten zich voor op een Bar Mitzvah. Allemaal normale routine tot de bus stopt en de drie bar mitswa “jongens”, van 92, 88 en 79, uitstappen: Walter Blau, Oscar Blau en George Weiss. George was tot ongeveer een jaar geleden een volslagen vreemde voor de andere twee mannen, en nu is hij hun naaste verwant, om het zo maar te zeggen.

Het verhaal van het trio begon tijdens de tweede wereldoorlog. Aan het begin van de Holocaust vluchtten de broers Walter en Oscar Blau, toen 10 en 6 jaar oud, met hun familie uit Oostenrijk en werden naar een weeshuis in België gebracht. Daar bleven ze zolang de vuren in Europa brandden. Aan het eind van de oorlog zochten zij naar familieleden die het misschien overleefd hadden, maar zij vonden helaas niemand. De twee broers emigreerden later naar Israël en stichtten hun eigen gezinnen. Tientallen jaren geloofden zij dat zij de enige overlevenden van hun familie waren.

Intussen woonden ver over de oceaan in de Verenigde Staten drie neven, de familie van Walter en Oscar, die erin slaagden Oostenrijk te ontvluchten voordat de oorlog begon. Ook zij dachten dat zij de laatste overlevende familieleden waren.

De broers Walter en Oscar Blau met hun neef George Weiss bij de Klaagmuur ter gelegenheid van hun gezamenlijke Bar Mitzvah. (Foto: United Hatzalah)

De doos die leidde tot een 25-jarige speurtocht

Toen de eerste neef van Walter en Oscar, Robert, in 1993 overleed, liet hij zijn kleindochter Suzanne een fascinerende doos met foto’s en brieven na. Op sommige foto’s stonden familieleden die Suzanne niet herkende. Zij besloot te onderzoeken wat er gebeurd was met de familie die tijdens de Holocaust was achtergebleven. Gedurende de volgende 25 jaar, zocht Suzanne naar overlevenden. Zij huurde Duitse vertalers in om te begrijpen wat er in de brieven stond en zocht naar haar familie in verschillende databanken en archieven in Europa en in Israël, totdat zij eindelijk een aanwijzing vond en de eerste verbinding werd gelegd.

Daphne Blau, Oscars dochter, herinnert zich het eerste contact met Suzanne, dat plaatsvond op 30 maart 2021. “Ze nam contact met me op via Facebook Messenger, in zeer officieel schrift, en zei: ‘Hallo, mijn naam is zo en zo, ik wil geen geld’. Zo begon ze het gesprek. ‘Als u op de een of andere manier familie bent van Walter Blau, Oscar Blau of Edmund Blau (die haar vader was) en ze zijn in Wenen geboren,’ somde ze nog een paar details op, ‘neem dan contact met me op, want we zijn waarschijnlijk familie.'”

“Ik antwoordde haar – ‘Ja, ik ken alle informatie, ik ken alle details. Vertel me meer want we lijken echt in dezelfde familie te zitten,” voegde Daphne eraan toe. “Ze stuurde me foto’s van haar vader Edmund. Dit zijn foto’s die noch mijn vader, noch mijn oom hadden, omdat ze hem verloren toen ze kinderen waren. Ze hadden maar één foto van hem toen hij ouder was en Suzanne stuurde me foto’s van hem toen hij jonger was. Ik liet de foto’s aan Walter en Oscar zien en toen ze deze zagen zeiden ze: ‘Dat is hem, dat is onze vader’.”

George, Oscar en Walter bezoeken het hoofdkwartier van United Hatzalah na de Bar Mitswa voor de inwijdingsceremonie van een vloer, geschonken door George en zijn vrouw Lydia. (Foto: United Hatzalah)

George arriveert in Israël om zijn nieuwe oude familie te ontmoeten

George Weiss, de zoon van Robert en de oom van Suzanne, was verrukt over de sensationele ontdekking en reisde naar Israël om zijn nieuwe familie te ontmoeten. “Telkens als ik hen ging bezoeken, waren de grenzen van Israël gesloten vanwege het coronavirus. Dus toen de grenzen eindelijk open gingen, greep ik die kans met beide handen aan. Het is een ongelooflijke ervaring om familie te vinden,” zei hij tijdens de spannende familiereünie. “We dachten allemaal dat we alleen op de wereld waren, en het was ongelooflijk te ontdekken dat dat niet zo was.

George’s bezoek aan Israël, dat vorige maand plaatsvond, was een ongelooflijk familiegebeuren. De familie besloot nog een verrassing voor te bereiden – een gezamenlijke bar mitswa voor Walter, Oscar en George. Walter en Oscar dachten er niet eens aan om hun bar mitswa te vieren tijdens en na de oorlog. “We wilden gewoon aan de oorlog ontsnappen,” zei Walter tijdens de viering. “Er waren toen geen bar mitswa’s omdat de mensen ondergedoken zaten. We zaten in weeshuizen, zonder ouders.”

“Het voelt een beetje ongewoon,” verklaarde Oscar, net voor hij naar de Thora liep. Zijn broer Walter zei hetzelfde: “Het is spannend, er valt niets anders te zeggen, het is heel spannend.”

Hoewel George als tiener al een bar mitswa had gevierd in de Verenigde Staten, besloot de familie het opnieuw te vieren, deze keer met Walter en Oscar. “Het is een ongelooflijke ervaring om mijn neven hier te zien met een glimlach op hun gezicht, omdat ze tijdens de Holocaust niet de kans hebben gehad om dit feest mee te maken. Het geeft me ongelooflijke voldoening,” zei hij. “Voor mij is dit de hele wereld.”

Zelfs voordat hij zijn uitgebreide familie leerde kennen, voelde George zich al sterk verbonden met Israël. Hij heeft aan diverse organisaties geschonken en is in de loop der jaren een van de meest prominente donateurs van United Hatzalah geworden. Tijdens zijn bezoek aan Israël wijdde de familie een verdieping van het hoofdgebouw van United Hatzalah in, die was geschonken door George en zijn vrouw Lydia. George besloot om de verdieping in het gebouw te wijden ter ere van de familiegeschiedenis en ter ere van Walter en Oscar.