Hoe voelt het om als moslimsoldaat in de IDF te dienen?

Israel Today behandelt niet alleen de tragische aspecten van het Israëlisch-Palestijnse conflict, maar heeft in de loop der jaren ook aandacht geschonken aan hoopvolle tekenen van samenwerking met en integratie van Arabieren in de Israëlische samenleving.

Door David Shishkoff |

Het ligt niet voor de hand dat het Israëlische defensie-leger (IDF) de integratie van moslims zou willen bevor­deren, aangezien de IDF vaak de taak heeft om op te treden tegen anti-Israël activiteiten door moslims in Judea, Samaria, Gaza, in het buitenland en zelfs in Israël zelf. Maar toch kiest een kleine maar groeiende minderheid van Arabieren ervoor om vrijwillig in de IDF te willen dienen.

Het mooiste voorbeeld van deelname van moslims aan de strijd die de IDF voert, is het ‘Desert Reconnaissance Battalion’ van de Givati-brigade, waarin veel jonge Bedoeïense (moslim) mannen dienen. Deze eenheid heeft in de loop der jaren een centrale rol gespeeld bij het neutraliseren van bedreigingen voor Israël vanuit Gaza. Wij geven u een inkijkje in de gedachtenwereld van een jonge Galilese, Arabisch sprekende, Bedoeïense moslim Israëli, die ervoor koos in deze eenheid te willen dienen. Hier zijn zijn antwoorden, welke door het IDF magazine ‘In het legerkamp’ (BaMachaneh) werden opgetekend en voor u werden vertaald door Israel Today.

De geïnterviewde is sergeant Yusef Abu Saluta. Hij groeide op in de Arabisch-Israëlische stad Kfar Manda in Centraal-Galilea, 16 km ten noorden van Nazareth, voordat hij vrijwillig dienst nam bij de IDF.

Bedoeïenen IDF-soldaten in een tent die ze hebben opgezet in een veld bij de grens met de Gazastrook in Zuid-Israël. (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Waarom wilde je in de IDF dienen?

Sergeant Yusef: ‘De waarheid is dat het voor mij vanzelfsprekend was. Toen ik 18 werd, wist ik dat ik bij de IDF zou gaan. Ik ben opgegroeid in een gezin dat me daarmee heeft opgevoed. Sommige van mijn familie­leden dienden in het leger. Het was altijd mijn droom om me aan te melden zoals ieder­een, en het land te dienen’.

Hoe ziet de militaire dienstplicht in het Desert Reconnessance Battalion er uit?

‘Wij zijn strijders in elke zin van het woord. We nemen dienst bij het leger en door­lopen een lange training, van ongeveer zes maanden, op de Givati trainings­basis, dat betekent de basis­training en de gespecia­liseerde training. Wij dienden in de Menashe-regio, in Judea en Samaria, en wij voerden operationele missies uit tijdens het hoogte­punt van een terreurgolf. Wij zijn onder meer verant­woor­de­lijk voor bevei­liging van de grens in de Kissufim-sector van de Gaza­strook, dat wil zeggen ‘aan het hek’, 24 uur per dag, zeven dagen per week, om de bewoners van het zuiden in hun dagelijkse routine te beschermen’.

Weten je vrienden uit jouw [moslim] dorp dat je een strijder bent in de IDF?

‘Ze zijn mijn vrienden, ze hebben altijd geweten dat ik deze keuze zou maken. Natuurlijk missen zij mij wanneer zij elkaar door de weeks ontmoeten; en soms verstrijkt er een lange tijd voordat wij elkaar weer kunnen zien. Maar buiten dat is er niets ongewoons [in hun houding tegenover mijn keuze voor dienstplicht]. Ze begrijpen dat het belangrijk voor mij is, en sommigen dienen ook in de IDF. Ik heb er zelfs een paar over­ge­haald om ook in het leger te dienen’.

Moskee in de Israëlische Arabische stad Kfar Manda in Neder-Galilea. (Foto: Moshe Shai/Flash90)

Hoe is het om een moslimsoldaat te zijn in een leger dat voor het grootste deel uit Joden bestaat?

‘Ik denk dat er geen verschil is. Het maakt niet uit welke achtergrond je hebt, of tot welke religie je behoort. Het enige dat telt is dat we allemaal hier zijn om ons steentje bij te dragen en het land te beschermen. Mijn hele leven heb ik hier gewoond. Ik heb rechten gekregen van mijn land en nu is het mijn beurt om mijn plicht te doen. Ik denk niet dat het speciaal is, ik denk dat iedereen zou moeten dienen. Het land is van ons allemaal en we moeten het beschermen’.

Heb je ooit iets van racisme of vooroordelen meegemaakt?

‘Het is mij niet overkomen, maar wel een goede vriend van mij. Hij ging naar een nachtclub en ze lieten hem niet binnen, alleen omdat er een [Arabische] naam op zijn ID stond. Maar dat zal mij niet tegen­houden om mijn land te dienen, ik ben er niet bang voor. Ik weet dat wat ik doe belangrijk is, ongeacht wat anderen van mij denken.’

Beëdigingsceremonie van de Givati-brigade, waarna de mannen de paarse baret van de Givati-brigade mogen dragen. (Foto: Zack Wajsgras/Flash90)

Is er een moment in de diensttijd dat u zich uw leven lang zult herinneren?

‘Ik zal me mijn beëdigingsceremonie bij de IDF herinneren. We stonden daar allemaal en zwoeren trouw. Het was erg opwindend. Ik herinner me dat ik dacht dat we misschien op een dag allemaal tijdens deze eed zullen staan, Joden naast christenen naast moslims, trouw zweren zij aan zij, Joodse strijders [die hun hand leggen] op de Bijbel en moslimstrijders op de Koran.’

Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.