Het verhaal van Holocaust overlevende Hilde Zimche

 

Door Esti Eliraz en Dov Eilon |

In het kader van onze redactionele werkzaamheden voor de Holocaust herdenking in april 2020 hebben wij ook contact gehad met enkele overlevenden van de Holocaust. Hilde Zimche is een van hen. Zij stemde ermee in ons over haar ervaringen te vertellen, zodat er later getuigenissen uit die tijd zullen zijn en de mensen eraan herinnerd zullen worden ‘dat deze gebeurtenissen werkelijk gebeurd zijn,’ zoals Hilde het uitdrukte in haar gesprek met haar kleinzoon Asaf.

Hilde Zimche, geboren in 1923, groeide op in Berlijn, als enig kind van haar ouders Susanna en David. Toen zij op jonge leeftijd door de Kaiser-Wilhelm-Strasse en Tiergarten liep, had zij geen idee van het leed dat zij in de komende jaren zou moeten doorstaan.

De familie was actief in de Joodse gemeenschap, zij hadden vaste plaatsen in de synagoge in de buurt van hun ouderlijk huis. Toen de nazi’s aan de macht kwamen, moesten Hilde en haar ouders drie keer van huis wisselen. Het meisje werd naar een andere school gestuurd. Op de Moses Mendelssohn School voelde ze zich een paar jaar veilig. Ze leerde er viool spelen, wat haar later zou redden.

Omdat Hilde’s vader een Pools paspoort had, werd hij in 1938 naar Polen gedeporteerd. Zolang het mogelijk was, hielden ze contact per brief. Maar ze zou hem nooit meer zien.

Toen Hilde en haar moeder Duitsland probeerden te verlaten, pakte de politie hen op. Vooraf hadden de twee het geld dat ze bij zich hadden in het toilet gegooid, zodat er geen concreet bewijs zou zijn. Niettemin werd de moeder aangeklaagd en veroor­deeld tot gevangenis­straf. Het meisje was nu op 15 jarige leeftijd op zichzelf aangewezen.

Ze had toestemming om in Groot-Brittannië een opleiding voor aliyah te volgen. Maar Hilde besloot geen gebruik te maken van deze kans en bleef liever dicht bij haar moeder. Elke week bezocht ze haar in de gevangenis.

Voordat de situatie verslechterde, besloot Hilde een jeugdopleiding in Arnsdorf te volgen. Daarna kwam zij in een werkkamp in Neidorf, waar de jongeren erin slaagden de geheime activiteiten van de leden van de opleiding in stand te houden.

Op 20 april 1942 werden het meisje en haar vriendinnen overgebracht naar Birkenau. Cynisch werd er gezegd dat het een speciale levering was voor Hitler’s verjaardag. In november 1944 kwam Hilde aan in Bergen Belsen. Het zou nog vijf maanden duren voor het concentratiekamp bevrijd zou worden.

In de video vertelt zij aan haar kleinzoon Asaf, exclusief voor Israel Heute, over haar ervaringen in het kamp Birkenau, waar zij eerst violiste was in het meisjes­orkest, over de overplaatsing naar Bergen Belsen, de bevrijding en haar aliyah naar Israël. Hilde emigreerdein maart 1946 naar Israël.

Israel Heute bedankt Hilde Zimche en haar kleinzoon Asaf, dat zij dit stuk van haar levensverhaal met onze lezers heeft willen delen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.