(JNS) Al wekenlang is elke repatriëring van het stoffelijk overschot van een gijzelaar een nationale gebeurtenis in Israël. De begrafenissen van jonge soldaten als Omer Nutra en Itay Chen hebben het land verenigd in rouw en trots, waarbij burgers met vlaggen in hun handen en tranen in hun ogen de straten naar hun laatste rustplaats omzoomden.
Maar de terugkeer van luitenant Hadar Goldin is iets anders – iets dat raakt aan de kern van Israëls identiteit en zijn niet-aflatende toewijding om elke soldaat naar huis te brengen.
Tijdens twee jaar van meedogenloze oorlog heeft Israël in een staat van verhoogde emotionaliteit geleefd, waarin elke naam, elke begrafenis, elk sprankje hoop weerklinkt in een natie die zo klein en zo nauw verbonden is dat geen enkele familie gespaard is gebleven. De collectieve hartslag van het land klopt in harmonie – gedreven door verdriet, moed en de onwankelbare wil om te overleven.
De repatriëring van Hadars stoffelijke resten betekent meer dan alleen een afsluiting voor een familie. Het is een symbolisch keerpunt in een oorlog die nu zijn tweede fase moet ingaan: de ontwapening van Hamas en de bevrijding van de Gazastrook. Hamas houdt vast aan zijn terroristische visie, maar het geopolitieke landschap verandert.
Turkije is eruit, Egypte staat klaar, de Abraham-akkoorden worden uitgebreid en de Verenigde Staten leiden nu het humanitaire coördinatiemechanisme, terwijl de Amerikaanse president Donald Trump, ongeduldig als altijd, vanaf de zijlijn toekijkt.
De 23-jarige Goldin, een stralende en glimlachende soldaat van de Givati-brigade en zoon van intellectuelen, werd in augustus 2014 ontvoerd tijdens de operatie Protective Edge. Dit gebeurde net toen een 72 uur durend staakt-het-vuren zou ingaan – Hamas brak het door Israëlische soldaten in een tunnel aan te vallen. Drie soldaten werden gedood. Hadars lichaam werd in het donker weggesleept en verdween in de onderwereld van Gaza. Zijn kameraden, die een spoor van bloed en puin volgden, konden hem niet terugbrengen.
Meer dan elf jaar lang hield Hamas zijn stoffelijke resten achter als groteske onderhandelingskaart, als onderdeel van hun wrede handel in de dood. De strijd van de familie Goldin om hem thuis te halen, veranderde het nationale bewustzijn.
Leah en Simcha Goldin, zijn ouders, weigerden hun zoon te definiëren met het woord ‘lijk’. Ze stonden erop hem te omschrijven als ‘vermist in actie’ en maakten zo van een persoonlijke tragedie een levend symbool voor Israëls heilige band met zijn soldaten. Hun strijd was niet alleen voor Hadar, maar ook voor het principe dat Israël niemand achterlaat.
De eenzame kruistocht van de Goldins werd de voorloper van de huidige brede beweging voor de terugkeer van levende en gesneuvelde gijzelaars. Na 7 oktober 2023 vond hun zaak weerklank bij elke Israëlische familie – want elke jonge soldaat had Hadar kunnen zijn. Hun moed was een berisping voor het lichtzinnige gepraat over ‘wapenstilstand’, de illusie dat vrede kan worden gekocht met onverschilligheid. Ze wisten altijd dat de terugkeer van Hadar Israëls kracht zou bewijzen, en niet zijn zwakte.
Met de terugkeer van Hadar gaat de 4118 dagen durende strijd nu over in een nieuwe geopolitieke fase. De regering van de Israëlische premier Benjamin Netanyahu, gesteund door Washington, streeft nu twee doelen na: de terugkeer van de gijzelaars en de vernietiging van Hamas.
Jared Kushner en Amerikaanse gezanten zijn gearriveerd om de plannen van Israël af te stemmen op de strategie van de VS. Er gaan geruchten dat Hamas is betaald voor het lichaam van Hadar, maar als deze ruil ook een stap in de richting van ontwapening inhield, dan heeft Israël mogelijk een tragedie omgezet in een principiële overwinning.
De weg is nog lang en moeilijk. Hamas zal elke stap in de richting van ontwapening en wederopbouw proberen te vertragen. Maar de coalitie die zich aan het vormen is – van Israël en de Verenigde Staten tot Saoedi-Arabië en Egypte – heeft een gemeenschappelijk doel: de neutralisatie van Hamas en het ontstaan van een vrijere Gazastrook.
Hadar Goldin is eindelijk thuisgekomen. De tranen van zijn ouders en de saluut van de natie versmelten tot één enkele waarheid: Israëls trouw aan zijn zonen en dochters, of ze nu levend zijn of gesneuveld.
Familie en vrienden wonen de begrafenis bij van de Israëlische soldaat Hadar Goldin, wiens lichaam sinds 2014 door Hamas in de Gazastrook werd vastgehouden en enkele dagen geleden aan Israël werd overgedragen, op de militaire begraafplaats in Kfar Saba. 11 november 2025. Foto: Chaim Goldberg/Flash90.
Dit moment is niet het einde van de rouw, maar een hernieuwing van het doel. Israël rouwt, herdenkt en keert terug naar zijn werk – met kracht, eenheid en hoop.
Terroristische aanslag op Jom Kippoer: twee doden in synagoge van Manchester
Iran stapt officieel uit nucleaire akkoord en beschouwd alle beperkingen van 2015 als beëindigd
Israël bereidt zich voor op een grootse ontvangst van Trump – met video
