Groeten uit Israël – Wachten op onze kinderen

בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,

Door Dov Eilon |

Eindelijk is het weer donderdag geworden, het weekeinde en de Shabbat staan voor de deur. Aangezien onze jongste zoon de laatste van onze drie kinderen is die zijn militaire dienstplicht vervult, is de donderdag een heel bijzondere dag geworden. Het is de dag dat onze zoon, na een week op de legerbasis, thuiskomt. Ik denk dat veel ouders het gevoel dat wij hebben, kennen, misschien iedereen wel die ook een kind in het leger heeft.

En waarschijnlijk is dit iets wat ons onderscheidt van de andere volkeren en landen. Op donderdag zie je overal in het land jonge soldaten met hun grote tassen en rugzakken, op weg naar hun familie. We hebben het geluk dat onze zoon bijna elk weekeinde thuis komt, wat helemaal niet vanzelfsprekend is. Onze dochter, die iets meer dan een jaar geleden haar militaire dienstplicht beëindigde, kwam om de twee weken thuis.

En als de zoon of de dochter dan binnenkomt, moet het eten natuurlijk klaar zijn. Dat is bij ons niet anders. Het thuis met elkaar de maaltijd gebruiken is het echte thuis zijn. Als onze zoon het huis binnen­komt, wordt er eerst gegeten. En dan kan het weekeinde beginnen.

Helaas komen niet alle soldaten thuis. En dit is jammer genoeg een ander punt dat veel ouders in Israël met elkaar verbindt.

Een tragisch ongeval – de overblijfselen van een trainingsvliegtuig van de Israëlische luchtmacht. (Foto: Dudu Greenspan/Flash90)>

Eergisteren heeft zich een tragisch ongeluk voorge­daan tijdens een trainings­vlucht van de Israëlische luchtmacht. Een trainings­vliegtuig stortte neer in een veld, door nog onbekende oorzaken. De piloot in opleiding, de nauwelijks 19-jarige Lihu ben Bassa en zijn 42-jarige vlieg­instructeur, een ervaren F-16 piloot en vader van vier kinderen, hadden geen schijn van kans, ze kwamen direct om het leven.

Lihi ben Bassa had pas in de zomer zijn middelbare schooldiploma behaald en begon toen meteen met zijn dienstplicht. Zijn droom was om piloot te worden. Het bereiken van de piloten-opleiding van de Israëlische luchtmacht wordt als iets heel bijzonders beschouwd. Velen vallen tijdens de opleiding af. Bij de begrafenis van zijn zoon gisteren zei Lihu’s vader dat hij spijt had dat zijn zoon niet uit de opleiding is gestapt. Wat een verschrikkelijk moment om bij het graf van je eigen zoon te moeten staan.

Familie, vrienden en soldaten van de luchtmacht bij het open graf van Lihu Ben Bassa (Foto: Avshalom Sassoni/Flash90).

Als vader van een zoon in het leger komen meldingen van soldaten, die tijdens hun diensttijd in het leger omkomen, altijd hard aan. Ik heb medelijden met de ouders. Je investeert vele jaren in het opvoeden van je kind, je maakt je zorgen over hem en zijn toekomst, en dan opeens is het allemaal voorbij. Het is een vreselijke gedachte.

Ook voor de familie van de vlieginstructeur eindigde de wereld eergisteren. De 42-jarige Major Itay Zayden stortte samen met zijn leerling neer, op slechts enkele kilometers afstand van zijn kibboets. Vier kinderen hebben nu hun vader verloren.

Wij rouwen… (Foto: United Zionists).

De zorgen, die de ouders van kinderen in het leger zich over hun kinderen maken, kan ik heel goed begrijpen. Wij hebben geluk gehad met onze kinderen, omdat geen van hen werd opgeroepen voor een gevechts­eenheid. Onze oudste zoon diende in de hoog aangeschreven eenheid 8200, vanwege zijn vaardigheden, en onze dochter bracht haar twee-jarige diensttijd door in een technische afdeling van de luchtmacht. Onze jongste zoon is ook niet in een gevechts­eenheid ingedeeld, waar ik erg blij mee ben, al klinkt dit misschien nogal egoïstisch.

Ik herinner me de tijd nog goed, dat onze oudste zoon in het leger diende, want dat was tijdens de Gaza-oorlog in de zomer van 2014. Sommige van zijn vrienden dienden in gevechts­eenheden en waren actief binnen de Gazastrook. Ik ontmoette indertijd de moeder van een van mijn zoon’s beste vrienden in de bus. Ze was erg stil. Ik vroeg haar hoe het met haar zoon ging. Ze zei dat ze het niet wist, ze had al een week lang niets meer van hem gehoord. Hij diende in Gaza. Gelukkig kwam hij weer thuis. Ik ben dat gesprek in de bus nooit vergeten.

De zorg voor onze kinderen in het leger verenigt ons hier in dit land. Elke vrijdag zendt het radiostation van het leger, ‘Gale Tzahal’, een programma uit met de naam ‘De Stem van de Moeder’ , waarin ouders hun kinderen de groeten kunnen doen, samen met een liedje dat ze erg mooi vinden. Hier of hier kunt u de laatste uitzending meeluisteren.

En dan nu naar het weer voor vandaag in Israël
Hier en daar regen- en onweersbuien in het noorden en midden van het land. Ook in de noordelijke Negev kan het regenen. Er bestaat een risico op over­stromingen langs de kust. Veel koeler dan gisteren. Ook de komende nacht zal het blijven regenen en onweren.
Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 13 graden, Tel Aviv 19 graden, Haifa 16 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 19 graden, aan de Dode Zee 25 graden, Be’er Sheva 19 graden, Eilat aan de Rode Zee 25 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is drie centimeter gestegen en ligt nu op 209,95 m beneden de zeespiegel. Dat is 115,5 centimeter onder de bovengrens!

Namens de gehele redactie van Israel Today wens ik u een prettige donderdag, een mooi week­einde en een gezegende Shabbat. Morgen heet mijn collega Michael u weer welkom. Ik wacht nu op mijn zoon, hij zal rond het middaguur thuis zijn na een week op de legerbasis. Het ga u goed.

Shalom uit Modi’in,

Dov