Sinds een aantal jaren bericht ik u bijna elke ochtend over ons dagelijks leven hier in Israël. Ik schreef vaak met trots over hoe snel wij Israëli’s in staat zijn te wennen aan nieuwe situaties. Niets kan ons uit balans brengen. Raketten uit Gaza? Vuurballonnen? We laten ons niet intimideren. Terroristische aanslagen? Aanslagen op auto’s met stenen? We houden elkaar vast. En toen kwam Corona.
In het begin waren we, net als alle voorgaande crises, vol vertrouwen. We komen hier wel doorheen. Over twee maanden, dachten we toen, is het allemaal voorbij. Daarom waren er niet al te veel bezwaren tegen de lockdown. Bijna twee maanden lang zaten we thuis, we mochten het huis slechts tot op een afstand van 100 meter verlaten, alleen boodschappen doen en de dokter bezoeken. We konden onze oudste zoon bijna twee maanden lang alleen maar zien via Zoom.
Ik herinner me nog een Shabbatsochtend, toen ik hoorde dat de politie buiten met een luidspreker een buurtbewoner waarschuwde dat hij te ver bij zijn huis vandaan was gelopen, en hem sommeerde om terug te gaan naar zijn appartement. Zelfs het betreden van het park voor ons huis was verboden. ‘Samen kunnen we het aan’ was altijd ons motto. Door deze maatregelen daalde het aantal nieuwe besmettingen drastisch. Het leek erop dat het ons gelukt was.
Ondertussen hadden we ook eindelijk een nieuwe regering, de zogenaamde ‘Corona-regering’, die zich eigenlijk uitsluitend met de Corona-crisis zou gaan bezighouden. We kunnen het aan, ja, en ik was toen ook nog vrij optimistisch.
En nu is het alweer eind augustus, de zomer is bijna voorbij, en Corona is er nog steeds, nog heftiger zelfs dan ooit tevoren. En de regeerperiode van onze regering loopt over een paar uur ten einde, wanneer ze het niet eens worden over de begroting. Onze politici hebben zich niet echt intensief met Corona beziggehouden. Officieel deden ze dat natuurlijk wel, ze hebben zelfs een speciale zogenaamde ‘Corona-verantwoordelijke’ aangesteld, die Israël eindelijk van de crisis zou moeten bevrijden. Wat is het praktisch als je steeds weer een nieuwe verantwoordelijke kunt aanwijzen. En deze oplossing gaf onze politici de mogelijkheid om onderling ruzie te blijven maken en elkaar de schuld te geven.
Het dagelijkse Corona-leven in Jeruzalem. Het meten van de lichaamstemperatuur bij de ingang van de Machane Jehuda Markt (Foto: Nati Shohat/Flash90)
En wij? Wij burgers, wij blijven de buitenwereld laten zien dat wij Israëli’s elke situatie aankunnen. Als je door de stad loopt, lijkt alles normaal, tenminste, normaal voor deze Corona-tijd. Het mondkapje is voor bijna iedereen een vanzelfsprekendheid geworden. Het leven gaat door. Hier en daar zie je een lege winkel, die de crisis niet heeft overleefd. We lopen er langs op weg naar een andere winkel. We leven ons nieuwe alledaagse Corona-leven.
Maar onder onze dikke huid is niets meer zoals het ooit was. Dat voel ik aan mezelf. Het land is gebroken, de wereld is niet meer wat het was en misschien ook nooit meer zal worden. Tenminste totdat er een veilig vaccin tegen Corona is ontwikkeld. Het werkloosheidscijfer is gestegen van ongeveer 3% naar 12%! Bijna een miljoen mensen zijn momenteel werkloos en niet iedereen zal na de crisis weer zijn baan terug kunnen krijgen. Vooral de jonge generatie zal hier last van krijgen. Gisteren waren er op TV al waarschuwingen over een ‘verloren generatie’. Onze dochter is maar een klein voorbeeld. Ze had eigenlijk in de bioscoop moeten werken om haar studie deels te kunnen betalen. Maar de bioscopen in het land zijn al een half jaar gesloten.
De enige bioscoop in Tel Aviv vorige week. Een ‘drijf-in’ bioscoop op een meertje in het Hayarkon Park. (Foto:Miriam Alster/Flash90)
Zoals je kunt zien, ben ik vandaag iets minder optimistisch. Zeker, we komen uiteindelijk door deze crisis heen, maar dit coronavirus heeft ons meer kwaad gedaan dan veel eerdere oorlogen in Israël. Ik bedoel dit met betrekking tot de de gevolgen van het coronavirus, want vooral de pogingen om het virus te bestrijden hebben veel schade veroorzaakt.
Het enige wat we nu nodig hebben is geduld en doorzettingsvermogen, hoe moeilijk dit voor velen van ons ook is. Maar we willen niet wennen aan deze nieuwe dagelijkse routine, deze keer niet. We houden vol in het verlangen naar de dagen vóór Corona, in de hoop dat de dagelijkse routine van toen weer snel terug mag keren.
En nu het weer voor vandaag in Israël:
Het wordt vandaag weer een zonnige dag en het zal weer warmer worden. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 30 graden, Tel Aviv 31 graden, Haifa 30 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 37 graden, aan de Dode Zee 38 graden, Be’er Sheva 35 graden, Eilat aan de Rode Zee 40 graden.
Het waterniveau van het Meer van Galilea ligt onveranderd op 209,51m beneden de zeespiegel, 71 centimeter onder de bovengrens.
Ondanks mijn wat pessimistisch begin van dit bericht, wens ik u namens alle collega’s van Israel Today een prettige maandag toe. Ik wacht nu op de aflevering van onze nieuwe wasmachine. U ziet, het leven gaat verder. Het ga u goed.
Shalom uit Modi’in!
Dov
Fiji-regering stemt over verhuizing ambassade naar Jeruzalem
Enquête: 71% van Israëli’s wijst Palestijnse staat af
BBC verontschuldigt zich voor “gebrekkige” documentaire over Gaza
