Ik werk weer vanuit huis in Modi’in, nadat we ongeveer anderhalve maand geleden de ’terugkeer naar het dagelijks leven’ vierden, en ik blij was dat ik weer vanuit ons redactiekantoor in Jeruzalem kon werken. Op dat moment was het aantal nieuwe corona-besmettingen per dag tot in de dubbele cijfers gedaald. We zagen licht aan het eind van de tunnel en begonnen uit te kijken naar de zomer. Maar we verheugden ons te vroeg, we waren veel te naïef.
Het aantal nieuwe infecties telt nu elke dag vier cijfers, en j.l. vrijdag bereikten we bijna een maximum van 2000 besmettingen, een triest record. Ik zou u graag andere dingen vertellen uit ons dagelijks leven in Israël, maar het coronavirus beheerst onze dag van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat.
Alledaagse dingen, waaraan we voorheen geen aandacht besteedden, zijn momenteel heel ingewikkeld geworden. Ik ondervind het op dit moment aan mijn eigen lichaam. Het begint al met een gewoon bezoek aan de bank, wat nu helemaal niet meer gewoon is. Een bezoek aan de bank moet nu van tevoren worden afgesproken. Je moet een afspraak maken en dat kan via internet of met de telefoon, als je veel geduld hebt. Ik had gisteren niet zoveel geduld, na een uur wachten het ik het opgegeven en heb de telefoon neergelegd.
Onze dochter moest ook een afspraak bij haar bank maken. Aangezien ze sinds maart niet meer in de bioscoop heeft kunnen werken vanwege Corona, wilde ze gebruik maken van het aanbod van het leger, om als je afgezwaaid bent, je nu een deel van het geld kunt opnemen dat het leger voor alle soldaten heeft gespaard. Normaal gesproken mag je dit geld alleen gebruiken voor studies, cursussen voor bijscholing, of om een woning te kopen. Als je er gedurende 7 jaar geen gebruik van hebt gemaakt, wordt het geld overgemaakt naar je rekening. Nu, vanwege de Corona-crisis, mag je tot 5000 shekel van dit spaargeld, in het Hebreeuws ‘pikadon’ geheten, opnemen om de eindjes aan elkaar te knopen. Je moet persoonlijk naar een medewerker van de bank gaan, d.w.z. dat je een afspraak moet maken. Dat ging deze keer vrij gemakkelijk, maar ze kon pas over twee weken terecht voor een gesprek, tot die tijd moet ze nog steeds op haar geld wachten. In ons geval is dat niet zo erg, maar hoe zit het met degenen die volledig afhankelijk zijn van dit geld?
Geen geld om te winkelen, dat wordt nu opgespaard. Het Dizengoff Center in Tel Aviv is normaal veel drukker. (Foto: Dov Eilon)
Ik had een paar dagen geleden een document van de gemeente nodig. Dit is normaal gesproken niets bijzonders. Maar nu, in deze corona-dagen, moet je ook eerst telefonisch een afspraak maken. In het gemeentehuis wordt nu slechts één burger tegelijk bediend. Alle anderen moeten buiten de dichte deur wachten.
Ja, alles is erg moeizaam geworden. Ik ben het Corona beu, ook al realiseer ik mij dat mijn familie en ik in een relatief goede situatie verkeren. We werken en hebben onze maandelijkse inkomsten. Dat is niet het geval bij meer dan een miljoen mensen, die hun baan hebben verloren of met onbetaald verlof zijn. Een nachtmerrie. De rekeningen blijven binnenkomen, en er moeten boodschappen gedaan worden. En veel mensen kunnen dat niet meer.
Gisteren pakten Israëlische artiesten en acteurs voedselpakketten in voor hun collega’s die geen geld meer hadden. Het is een vreemde aanblik om plotseling mensen in nood te zien verkeren, die een half jaar geleden nog een bovengemiddeld inkomen hadden, en noodgevallen als deze alleen maar uit de kranten kenden. Maar nu bevinden ze zich zelf in dezelfde situatie.
Voedselpakketten voor Israëlische artiesten en acteurs (Foto: Tomer Neuberg/Flash90)
Op dit moment wordt een besluit voorbereid dat bepaalt of de restaurants open kunnen blijven of alleen nog maar bezorg- of afhaalmaaltijden mogen verzorgen. Op dit moment moeten ze vanaf vanmorgen 5 uur gesloten zijn, maar dit kan rond vanmorgen 10 uur gewijzigd worden als het ‘Corona-comité’ samenkomt, en het besluit van de regering weer eens terugdraait, waarover ik u gisteren heb verteld.
Niets kan op dit moment als vanzelfsprekend worden beschouwd, dus mijn familie en ik zijn dankbaar dat we niet te hard worden getroffen door het coronavirus. Mijn vrouw heeft weliswaar enkele pianoleerlingen minder, maar verder gaat alles zijn normale gang, tenminste een relatief normale gang. We zijn al gewend aan de mondkapjes. We klagen dus niet, behalve over één ding: de hitte! Het is veel te warm, de airconditioner draait op volle toeren. Ik zou het fijn vinden als het wat koeler zou zijn.
Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt tot helder zonder grote veranderingen van temperatuur. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 30 graden, Tel Aviv 30 graden, Haifa 27 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 36 graden, aan de Dode Zee 38 graden, Be’er Sheva 34 graden, Eilat aan de Rode Zee 41 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is nog een halve centimeter gedaald en ligt nu op 209,29 m beneden de zeespiegel, 49 centimeter onder de bovengrens!
Namens mijn lieve collega’s van Israel Today wens ik u een prettige dinsdag. Maak er het beste van en blijf gezond.
Shalom vanuit Modi’in,
Dov
“Soevereiniteit over Judea en Samaria is Israël’s beslissing”
Amsterdamse pogrom toont wat er gebeurt als antisemitisme wordt getolereerd
Staakt-het-vuren tussen Israël en Libanon van kracht geworden
