בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,
We bevinden ons nu in een van de belangrijkste periodes van het jaar. We hebben het Joodse Nieuwjaar gevierd, gevast tijdens Yom Kippoer, en wachten nu op de week die gewijd is aan het Loofhuttenfeest, Soekot. We genieten nu van de vakantie-periode die zo geliefd is hier in ons land, de beste tijd van het jaar, waarin niemand zich schaamt om er even tussenuit te gaan, en om de dagelijkse karweitjes even aan de kant te zetten. Als het aan onze jongste zoon zou liggen, die deze hele vakantie verlof heeft van zijn dienstplicht, zou dit eindeloos zo door mogen gaan, want ‘na de feestdagen’ begint het dagelijks leven weer, en dan zijn er geen excuses meer.
‘Na de feestdagen’ is een term die wij hier allemaal graag gebruiken, het geeft ons een excuus om alle plichten en taken, die zich tijdens de feestdagen aandienen, even te vergeten. Eerlijk gezegd hadden we niet eens tijd voor andere dingen, per slot van rekening moeten de feestdagen worden gevierd zoals het hoort.
Op donderdag hadden we Yom Kippoer, 25 uur lang vastten we op die dag, zoals we dat elk jaar doen. In de tijd dat mijn schoonvader nog leefde, bracht ik het grootste deel van Yom Kippoer samen met hem en mijn zwagers in de synagoge door. Thuisblijven was gewoon geen optie. Tussen 9 uur ’s morgens en het einde van de vastentijd, zaten we met elkaar in de synagoge. Tot op de dag van vandaag heb ik de melodieën van de verschillende gebeden in mijn hoofd.
Tussendoor was er altijd een lezing door een rabbi, die ik altijd erg kon waarderen. Het ging vaak over allerlei situaties in het dagelijks leven. Ik kende deze rabbi erg goed, hij heeft mij en mijn vrouw getrouwd, en ook de bar mitswa van onze twee zonen geleid. Na deze kleine pauze gingen we dan verder met de gezangen en gebeden tot het einde van het vasten. Als we uit de synagoge kwamen, stonden mijn vrouw en mijn schoonmoeder al buiten te wachten om ons te verwelkomen met bourekas (hartige stukjes gebak met bladerdeeg) en versgeperste limonade, wat licht verteerbaar zou zijn na het lange vasten.
Tegenwoordig brengen we Yom Kippoer thuis door. Misschien zou ik hier in Modi’in ook een synagoge moeten zoeken, waar ik tenminste op deze feestdag heen zou kunnen gaan, maar op de een of andere manier is dat nog niet gebeurd. Ik ben niet wat je noemt een religieuze Jood, ook al is het Jodendom erg belangrijk voor mij. Wij vieren elke feestdag, steken de kaarsen aan op de Shabbatsavond en vasten tijdens Yom Kippoer. Want naar mijn mening zijn dit de dingen die het Joodse volk hebben samengehouden. Yom Kippoer in het bijzonder is een dag die alle Joden bindt, omdat zelfs de meesten van de zogenaamde ‘chilonim’ (de seculiere, niet-religieuze Joden), op deze dag vasten.
Yom Kippoer, het feest van het fietsen. (Foto: Miriam Alster/Flash90)
Yom Kippoer is daarnaast een soort feest van het fietsen. Op deze dag zijn de lege straten en wegen overvol met fietsen, voornamelijk kinderen, die van deze dag gebruik maken om op de straten te rijden die anders voor hen verboden zijn. Helaas gebeuren er bijna elk jaar ook een paar zware ongelukken. Dat was deze keer ook het geval, toen een 12-jarige jongen op de avond van Jom Kippoer werd overreden door een wilde bestuurder, die vervolgens gewoon doorreed. Verschrikkelijk.
Onmiddellijk na het vasten zijn er in onze buurt al veel geluiden van getimmer te horen. Er wordt geen tijd verspild, want tegen maandagavond moet de soekah, de loofhut, klaar zijn voor het Loofhuttenfeest. Ook hiermee zijn wij een beetje lui geworden, ik geef het toe. Wij hebben nooit een echte soekah gebouwd, maar dat kwam vooral ook omdat wij in Jeruzalem in een flat woonden zonder tuin of balkon. Voor de kinderen bouwden we vaak een kleine soekah in de flat voor de sfeer, maar een echte soekah was het natuurlijk niet. En hier in Modi’in hebben we ons terras een paar keer dichtgemaakt, zodat het veel weg had van een bladerhut. Misschien had ik hier wat ijveriger in moeten zijn.
Geen balkon is te klein voor een soekah, zoals hier in de orthodoxe wijk Mea Shearim in Jeruzalem. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)
Morgenavond begint dus de volgende feestdag, en het is niet de laatste in een reeks van feesten deze maand, waardoor er maar heel weinig gewerkt wordt. Over een week vieren we ‘Simchat Torah‘, het feest waarbij het ontvangen van de Torah wordt gevierd. Op deze dag begint de wekelijkse Torah-lezing weer van voren af aan. Het is een heel vreugdevol feest, dat gevierd wordt met de Torah-rollen in de straten. Maar daarover een andere keer meer.
De herfst begint deze week, maar als we naar het huidige weer kijken, begint het waarschijnlijk alleen op papier, want het blijft zomers warm, alleen ’s avonds wordt het al iets koeler. Dat is ook wel prettig.
Het weer voor vandaag in Israël
Helder en wat warmer dan de laatste paar dagen. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 29 graden, Tel Aviv 30 graden, Haifa 28 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 36 graden, aan de Dode Zee 35 graden, Be’er Sheva 33 graden, Eilat aan de Rode Zee 37 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is verder gedaald en staat nu op 210,225 meter beneden de zeespiegel, dat is 1,425 meter onder de bovengrens.
Namens de gehele redactie van Israel Today wens ik u een prettige zondag. Blijf gezond.
Shalom uit Modi’in,
Dov
Zullen de Abraham Akkoorden een comeback maken met de terugkeer van Trump?
Israëlische minister: ‘Annexatie Judea en Samaria belangrijker dan vrede met Saoedi-Arabië’
“Soevereiniteit over Judea en Samaria is Israël’s beslissing”
