Groeten uit Israël – Mijn Jeruzalem

בוקר טוב, Boker Tov, goede morgen, beste lezers,

Door Dov Eilon |

Vandaag is het een heel bijzondere dag, want we vieren vandaag de hereniging van onze hoofdstad Jeruzalem. Deze eenvoudige zin zou, als ik hem in mijn geboorte­stad Oldenburg, of waar dan ook in het buitenland zou hebben uitgesproken, onmiddellijk een discussie hebben opgeroepen, of op zijn minst een grijns. Want slechts vier staten in onze huidige wereld erkennen Jeruzalem als de hoofdstad van Israël, (naast de Verenigde Staten zijn dat Guatemala, Honduras en de kleine eilandnatie Nauru). Alle andere staten in de wereld zijn het daar niet mee eens. In veel landen wordt aan de kinderen op school nog steeds geleerd dat Tel Aviv onze hoofdstad is.

Zelfs Duitsland, de grote vriend van Israël, zoals Duitse politici blijven benadrukken, ook al gedragen zij zich niet altijd als zulke beste vrienden tijdens de stemmingen in de verga­deringen van de Verenigde Naties, beschouwt Jeruzalem niet als onze hoofdstad, hoewel de Bonds­kanselier of de Duitse Minister van Buitenlandse Zaken bij hun bezoeken aan Israël altijd officieel in Jeruzalem worden ontvangen. Angela Merkel was te gast in de Knesset, het Israëlische parlement, dat zich, zoals het hoort, in de hoofdstad bevindt. Maar ondanks deze grote vriendschap, staat deze vriend zichzelf nog steeds toe kritiek te leveren op elk bouwproject in de stad, zelfs op de bouw van een kleuterschool. En ook in de lessen op school in Duitsland werd mij nog geleerd dat Jeruzalem, net als Berlijn, een stad was die door een muur was verdeeld. Dat was al lang na de Zesdaagse Oorlog, best wel grappig.

Ik denk dat de reden waarom Jeruzalem niet als hoofdstad wordt erkend, gelegen is in het feit dat men bang is om andere bevriende staten voor het hoofd te stoten. Het is best ingewikkeld. En weet u, ik ga nu stoppen met klagen. Het kan me eigenlijk niet schelen wat anderen van Jeruzalem vinden.

Angela Merkel bezocht de Knesset in Jeruzalem in 2008. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash 90)

Ongelukkigerwijze maakt de status van Jeruzalem voor velen een belangrijk onderdeel uit van het zogenaamde Midden-Oostenconflict. Toen ik mijn vrienden in Duitsland in 1988 vertelde dat ik naar Jeruzalem ging om te studeren, werd mij aangeraden om voor de zekerheid een pistool mee te nemen, want het was daar erg gevaarlijk. Jeruzalem en Israël werden gezien als een plaats en een land waar voortdurend oorlog werd gevoerd. Wat moet ik hierop zeggen?

In de bijna 33 jaar dat ik nu al in Israël woon, waarvan 24 jaar in Jeruzalem, heb ik deze conflicten helaas zelf met mijn eigen ogen aanschouwd. Ik kan nu niet meer precies vertellen hoeveel terroristische aanslagen er in die tijd in Jeruzalem hebben plaatsgevonden, het zijn er veel te veel geweest. Op sommige locaties, waar de ergste aanslagen plaatsvonden, ben ik korte tijd later zelf geweest. Ik herinner mij de twee verschrikkelijke aanslagen op lijnbussen in de Jaffastraat in 1996, waarvan er één plaatsvond op slechts een paar honderd meter afstand van het gebouw van de Israëlische televisie waar ik toen werkte. Bij een andere aanslag kwam een familielid van een collega van mij om het leven.

De jaren tijdens de tweede Intifada, tussen 2001 en 2005, waren voor mij de moeilijkste jaren in Jeruzalem. In die periode gingen we vrijwel nooit de stad in. En wat me nog het meeste bij blijft is de datum 9 augustus 2001, toen het Sbarro pizzarestaurant werd opgeblazen, want 24 uur daarvóór had ik daar met mijn gezin gegeten. Daarom kan ik niet simpelweg beweren dat ik de mening van anderen omtrent de risico’s in Jeruzalem heb genegeerd.

Jeruzalem is als een goede vriendin voor mij.

En nu wil ik wat meer optimisme laten horen. Ik houd van Jeruzalem en beschouw het nog steeds als mijn stad, ook al woon ik al negen jaar in Modi’in. Jeruzalem zal altijd mijn stad zijn. Ik heb in al die jaren bijna elke steen van de stad leren kennen. Ik ervaar de stad als een goede kennis, een vriendin. Op veel plaatsen in deze stad liggen persoonlijke herinneringen. Ja, Jeruzalem is absoluut mijn stad. Een collega van mij vroeg mij eens op de Israëlische radio of ik uit Jeruzalem kwam. Ik vatte deze vraag op als een compliment, want die toonde aan dat ik in deze stad heel goed ben gesetteld.

Terwijl ik dit schrijf, hoor ik op de achtergrond berichten over de steeds toenemende spanningen in de stad. Het is al een paar dagen onrustig in Jeruzalem. En juist vandaag, nu we Jeruzalem-dag gaan vieren, lijkt die spanning zijn hoogtepunt te bereiken. In de namiddag zal, zoals elk jaar, de vlaggenmars door de Oude Stad plaatsvinden. Misschien is dat nu geen goed idee? Misschien moeten we niet altijd handelen naar wat ons hart ons ingeeft, maar ook naar ons logisch verstand luisteren?

Gisteravond bij de Westelijke Muur in Jeruzalem. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Zo ziet u, ik verkeer zelf ook in tweestrijd. Ik zou wensen dat onze stad een stad van vrede zou zijn voor al haar inwoners, Jeruzalem betekent immers ‘Stad van Vrede’. Ik vraag me af of ik die vrede nog tijdens mijn leven zal mogen meemaken. Want gedurende vele millennia is er al strijd om Jeruzalem, zou het dan in mijn tijd anders zijn? En met deze gedachten stappen we nu over op een veel eenvoudiger onderwerp, het weer.

Het weer voor vandaag in Israël
Vandaag zal het veel koeler worden dan gisteren, maar in het binnenland en in de bergen zal het nog steeds warmer zijn dan gemiddeld voor de tijd van het jaar. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 29 graden, Tel Aviv 26 graden, Haifa 25 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 40 graden, aan de Dode Zee 36 graden, Be’er Sheva 35 graden, Eilat aan de Rode Zee 41 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is onveranderd gebleven op 209,19 meter beneden de zeespiegel, dat is 39 centimeter onder de bovengrens.

En dan wens ik u nu, namens de gehele redactie van Israel Today, een fijne maandag toe. Vier samen met ons de hereniging van onze hoofdstad Jeruzalem. Laten we hopen dat het een dag van vrede wordt. Het ga u goed.

Shalom uit Modi’in,

Dov

Dit is ook interessant