Vanmorgen vroeg werd ik gewekt door het harde gekletter van regendruppels tegen het raam. Ik werd midden in een interessante droom plotseling wakker, een droom die ik me nu helaas niet goed meer kan herinneren. In mijn droom mengden zich allerlei mensen uit het heden en het verleden door elkaar, en deze mensen vormden tezamen een interessant verhaal, waarvan ik de afloop, door de hevige regenval, nooit zal kunnen weten.
En dus wankelde ik, wat vroeger dan gewoonlijk, naar de badkamer, met een zwaar hoofd vol gedachten over vervlogen tijden en mijn huidige leven hier in Israël. Dat alles was op de een of andere manier met elkaar verweven geraakt. Het is niet de eerste keer dat ik ’s morgens na het opstaan over het leven nadenk, vooral over mijn leven en de hele geschiedenis, die mij bijna 33 jaar geleden naar Israël heeft gebracht.
Ik ben nog steeds verbaasd over de natuurlijke wijze waarop ik nu Hebreeuws spreek. Het is bijna alsof ik van moedertaal gewisseld ben. Het feit dat ik alleen maar Hebreeuws spreek met mijn kinderen blijft me ook verbazen. En dan komt het moment dat ik me voorstel hoe mijn leven er nu uitgezien zou hebben, als ik in Duitsland zou zijn gebleven.
Want ik heb een hoge prijs betaald voor mijn beslissing om naar Israël te gaan, iets waar ik mij toen, als 22-jarige, nauwelijks bewust van was. Pas toen mijn ouders ouder werden, besefte ik dat ik daardoor veel minder contact met hen kon hebben. Ik ben echter in de afgelopen jaren wel vier keer naar Duitsland gevlogen om mijn ouders op te zoeken, zodat ik ze eigenlijk vaker zag dan sommige van mijn vrienden die naar een verder weg gelegen stad waren verhuisd. Ook heeft de technologie me geholpen de afstand tot mijn ouders te overbruggen.
Na de Lockdown, ik vind het heerlijk onder de mensen te zijn. (Foto: Dov Eilon)
U ziet het, in mijn gedachten word ik heen en weer geslingerd. Maar als ik nu naar mijn leven kijk, sta ik nog steeds volledig achter mijn beslissingen. Als ik naar het gezin kijk dat ik hier heb opgebouwd, is de beslissing om naar Israël te komen gewoon goed geweest. Want hier voel ik me thuis. Ook ervaar ik op de een of andere manier altijd, dat ik in deze beslissing geleid ben geweest. Ik schrijf dit, ook al lijk ik misschien op een niet-religieuze Jood. Maar ik kan de beslissing omtrent mijn hele verhuizing hierheen niet op een andere manier uitleggen. Mijn plaats is gewoon hier in Israël, temidden van mijn gezin.
Ik houd van de sfeer in dit land, ik houd zelfs van de hele typisch Israëlische verwarringen, ‘Balagan’ (בלגן) in het Hebreeuws. Ja daar hebben we hier geen gebrek aan. Ik houd van de band tussen mensen, en het is geen toeval dat de verkoper van de falafelkraam me altijd ‘mijn broer’ noemt als hij mijn bestelling opneemt. Maar vooral ook temidden van moeilijke tijden is dat gevoel van saamhorigheid heel sterk aanwezig. Ik zeg dit heel bewust, ook al horen we op dit moment over zoveel voorbeelden van de verdeeldheid hier in dit land. Maar ik blijf erbij, zelfs als we ruzie maken over wie ons land het beste kan leiden, of hoe we eindelijk van dit coronavirus verlost kunnen worden, zijn we één.
Als is het momenteel maar één keer per week, ik ga graag naar onze redactie. (Foto: Dov Eilon)
Je kunt het bij ons op de redactie ook voelen. Wij vormen daar als het ware een kleine versie van ons land, omdat ons team bestaat uit mensen met verschillende religies en opvattingen. Wij hebben ‘niet-religieuze’ Joden, orthodoxe Joden, traditionele Joden, Messiasbelijdende Joden, moslims en christenen, en wij kunnen het allemaal uitstekend met elkaar vinden. Iedereen wordt gerespecteerd, niemand probeert zijn geloof aan anderen op te dringen. Dat betekent niet dat we geen verhitte discussies voeren. Die voeren we. Ik vind het heerlijk als iedereen over zijn wereld en zijn geloof praat. Maar we blijven altijd één, dat is waar ik van houd en wat ik waardeer aan Israël, mijn Israël.
Is het niet verbazingwekkend welke gedachten het gekletter van regendruppels kan opwekken? En nu we het over regen hebben, die zal ons vandaag vergezellen. Hier is het weerbericht.
Regen in Jeruzalem. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)
Het weer voor vandaag in Israël
Van het noorden tot in de noordelijke Negev kunnen er vandaag verspreide buien, soms met onweer, voorkomen, die tegen de middag zullen afnemen. Het is te koud voor de tijd van het jaar.
De volgende maximum temperaturen worden voor vandaag verwacht: Jeruzalem 9 graden, Tel Aviv 16 graden, Haifa 13 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 16 graden, aan de Dode Zee 20 graden, Be’er Sheva 16 graden, Eilat aan de Rode Zee 21 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is onveranderd gebleven op 209,28 meter beneden de zeespiegel, 48 centimeter onder de bovengrens!
Namens de gehele redactie van Israel Today, wens ik u een prachtige donderdag toe en alvast een fijn weekeinde en een gezegende Shabbat. Het ga u goed en blijf optimistisch.
Shalom uit Modi’in,
Dov
Israëli’s bidden voor een sterk Amerika
“Soevereiniteit over Judea en Samaria is Israël’s beslissing”
Nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Sa’ar: “Israël vecht tegen islamitisch radicalisme”
