Zo’n 15 jaar geleden, toen we naar een moshav (deels afgesloten nederzetting) in de bergen van Juda verhuisden, omringd door de pure natuur, droomde ik altijd al van een zwembad in de tuin. Ik dacht dat het heerlijk zou zijn voor de hele familie, want in Israël is het een heel groot deel van het jaar warm tot heet. Deze gedachte ging al jaren door mijn hoofd, en vaak sprak ik de gedachte ook uit.
Onze kinderen waren enthousiast over het idee en vroegen ons, wanneer we het eindelijk in de praktijk zouden gaan brengen. Maar in die tijd waren onze kinderen nog tieners, en waren we in de zomers vaak en veel onderweg. Vaak gingen we naar derde wereld-landen, naar dorpen aan een strand, waar het hard waait, omdat mijn hele familie surft. Dat waren fijne tijden, we waren erg met elkaar verbonden en leefden gewoon temidden van de lokale bevolking. En toen onze kinderen één voor één hun dienstplicht moesten vervullen, werd het moeilijker om zulke uitstapjes te maken. We wilden geen familieleden uitsluiten en maakten slechts korte uitstapjes.
Maar de gedachte aan het zwembad in de tuin liet me niet los. Het was ons altijd duidelijk waar we het wilden hebben, maar omdat op die plek drie grote pijnbomen stonden werd mijn droom steeds weer uitgesteld. De bomen gaven schaduw, maar veroorzaakten ook veel vuil met hun naalden. Jarenlang hebben we geprobeerd toestemming te krijgen van het KKL (Keren Kayemeth LeIsrael – het Joods Nationaal Fonds) om de pijnbomen te mogen kappen. Dat overleg sleepte zich voort, maar niemand in de familie had de moed om met deze bureaucratie in discussie te gaan.
Ongeveer een jaar geleden besloot ons district om alle dennen in de moshavim en de kibboetsim te kappen. Dit besluit is genomen omdat er de afgelopen jaren in de bergen rond Jeruzalem verschillende bosbranden zijn geweest. Pijnbomen zijn erg brandbaar in vergelijking met olijfbomen. Als ze dicht bij huizen staan, kan het erg gevaarlijk zijn. Dus nu heeft de Staat onze pijnbomen geveld, waarvoor we geen shekel hoefden te betalen.
Onze tuin was ineens erg leeg geworden. En toen sloeg dit jaar de pandemie toe. Nu zijn we in de situatie beland dat we het grootste deel van de tijd thuis zitten, het reizen naar andere landen is nauwelijks mogelijk, en zelfs de stranden zijn gesloten. Nu was de tijd aangebroken om de droom, die al zo lang was verdrongen, tot leven te wekken.
We hebben iemand gevonden die voor ons een zwembad heeft aangelegd, dat veel lijkt op andere zwembaden in de bergen rond Jeruzalem, waar de bronnen zich bevinden. We vierden ons 30-jarig huwelijksjubileum met onze kinderen, thuis in de tuin. Het was prachtig dat er een droom uitkwam. Het zwembad is al veel gebruikt, want nu, in oktober, zijn de dagen nog erg warm.
Dromen hebben hun tijd nodig. Als dromen niet direct uitkomen, vervullen ze zich misschien op hun eigen tijd en wijze. Als we terugkijken weten we nu dat zoals het nu is gegaan, het voor ons het beste was.
Het weer voor vandaag in Israël
Gedeeltelijk bewolkt en nog iets warmer, veel te warm voor de tijd van het jaar. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 30 graden, Tel Aviv 29 graden, Haifa 30 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 35 graden, aan de Dode Zee 35 graden, Be’er Sheva 34 graden, Eilat aan de Rode Zee 35 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is met anderhalve centimeter gedaald en ligt nu op 209.915 m beneden de zeespiegel, 111,5 centimeter onder de bovengrens.
De redactie van Israel Today wenst u een prettig weekeinde en een gezegende Shabbat.
Shabbat Shalom uit Jeruzalem,
Anat
75 jaar oud hitterecord in Israël gebroken
Vliegmaatschappij El Al onder (prijs)druk
31.000 nieuwe immigranten sinds laatste Rosj Ha-Sjana
