Groeten uit Israël – Een Arabische Israëli vertelt

Een paar dagen geleden heb ik eindelijk een monteur gevonden die mijn ouder wordende jeep kan repareren, hij schijnt dé expert te zijn voor dergelijke reparaties in Noord-Israël. Laten we hem ‘D’ noemen. Het dorp waar hij woont ligt in het noordwesten van Galilea in de groene, met stenen bedekte heuvels, waar ook talrijke olijfbomen groeien.

Met behulp van de Waze-app kon ik door het labyrint van zijn Israëlisch-Arabische dorp navigeren om zijn kleine werkplaats te vinden, verstopt onder het kleine familiehuis, waar hij, zijn ouders en broers en zussen wonen.

De monteur, mijn nieuwe vriend, verraste me aan het begin van ons gesprek, terwijl we een klein kopje koffie met kardemom dronken, omdat hij me vertelde dat er oude Joodse graven in zijn dorp liggen en dat de naam van deze plaats zelfs in de Hebreeuwse Bijbel wordt genoemd! Dit had ik niet verwacht te zullen horen, aangezien het officiële Arabisch-islamitische verhaal de neiging heeft om de Joodse aanwezigheid in dit land te degraderen tot een koloniaal ‘artefact’ van de laatste honderd jaar.

Nadat hij mijn auto had gerepareerd, bracht ‘D’ me naar de graven van deze oude Joodse rabbijnen (zie de foto hieronder) – die daar zij aan zij begraven liggen tussen Arabische grafstenen op een kleine begraafplaats. Op zijn verzoek zocht ik in de Hebreeuwse geschriften naar de naam van zijn dorp. Kabul wordt in de Bijbel, in Jozua 19:27, inderdaad genoemd als een grensplaats van de stam Aser, er wordt vermeld dat het gebied van Aser ‘grenst aan de noordzijde van Kabul’.

Het graf van rabbijn Abraham ibn Ezra (links) naast Arabische grafstenen in het dorp Kabul. Ibn Ezra werd rond 1090 na Christus in Spanje geboren en was een bekende bijbelcommentator en zelfs een wiskundige. (Foto: David Shishkoff).

We spraken er met elkaar over, hoe de Israëlisch-Arabische burgers over Israël denken, en hoe hij het Palestijns-Arabische (‘Westelijke Jordaanoever’) perspectief voor Israël beoordeelt.

Hij is van mening dat de Palestijnse Autoriteit op de gehele ‘Westelijke Jordaanoever’ geen vrede en stabiliteit tot stand kan brengen als zij Israël niet in dit vraagstuk betrekt, en dat de Palestijnse facties elkaar zullen ombrengen als zij volledige autonomie zouden krijgen. Hij zegt dat er op de ‘Westelijke Jordaanoever’ zowel zeer rijke landeigenaren als extreem arme mensen wonen, die niets te eten hebben. Hij schat in dat minstens de helft van de Palestijnen op de ‘Westelijke Jordaanoever’ liever onder volledige Israëlische soevereiniteit en burgerschap zou leven dan onder de Palestijnse Autoriteit.

‘D’ beschreef dit als een eenvoudige economische aangelegenheid. In Israël bestaat er een economisch vangnet. Als het vreselijk slecht gaat met een Israëlische burger, zal de regering hem hen bijstandsuitkering van bijna duizend dollar per maand toekennen. Dus mensen zullen niet verhongeren. Hij stelt dat de Palestijnen op de ‘Westelijke Jordaanoever’ liever het Israëlische minimumloon (ongeveer $1.500 per maand) zouden verdienen, een salaris dat ongeveer vijf keer zo hoog is als hun huidige loon.

‘D’ zegt verder dat er in Galilea en in Israël in het algemeen een goede basis van samenwerking bestaat. Maar hij is verontwaardigd over, wat hij ‘bepaalde elementen van de Joodse kolonisten op de Westelijke Jordaanoever’ noemt, die zonder reden op Palestijnen schieten.

‘D’ gaat er prat op dat meer dan 90% van zijn klanten voor jeepreparaties, Joodse Israëli’s zijn en ‘er geen probleem is’. Hij onderneemt jeeptrips met zijn klanten, waarvan hij er veel ook als zijn vrienden beschouwt.

Israëli’s – zowel Joden als Arabieren – zijn gek op jeep rijden (Foto: Hadas Parush/Flash90).

Ondertussen, terwijl hij aan mijn jeep werkte, kwamen twee gepensioneerde Joodse klanten langs om koffie te drinken en een praatje te maken. Daarna kwam de dorpssjeik even langs. Hij schudde mij de hand en keek me vriendelijk in de ogen.

Hoewel ‘D’ gelukkig is met zijn leven in Israël, is hij niet blind voor de problematische Israëlische overheidsbureaucratie. In meer dan tien jaar tijd is zijn dorp er niet in geslaagd om goedkeuring te krijgen voor een broodnodige nieuwe woonwijk. Ook daar moeten Joden en Arabieren zij aan zij vechten tegen de bureaucratie, hoewel de Arabieren waarschijnlijk nog meer last van de bureaucratie ervaren.

De fundamenten voor goede samenwerking en vrede zijn al aanwezig. Echter, als we blijven luisteren naar de eenzijdige kritiek op Israël in de Verenigde Naties en in de internationale nieuwsmedia, die al tientallen jaren voortduurt, zullen we dit nooit vernemen.

Het weer voor vandaag in Israël
Helder tot gedeeltelijk bewolkt. In de middag kunnen er af en toe regenbuien in het noorden en het midden van het land voorkomen. Voor vandaag worden de volgende maximum temperaturen verwacht: Jeruzalem 18 graden, Tel Aviv 22 graden, Haifa 20 graden, Tiberias aan het Meer van Galilea 23 graden, aan de Dode Zee 23 graden, Be’er Sheva 21 graden, Eilat aan de Rode Zee 25 graden.
Het waterpeil van het Meer van Galilea is onveranderd en ligt op 209,955 m beneden de zeespiegel, 115,5 centimeter onder de bovengrens!

Pelikanen bij een waterreservoir in Emek Hefer, Noord Israël (Foto: Flash90).