“Het is mijn verjaardag en niemand viert het met mij,” las Yossi Schneider voor uit een brief toen familieleden en vertegenwoordigers van het Hostage and Missing Families Forum de eerste verjaardag van Kfir Bibas vierden in Nir Oz.
“Het is mijn verjaardag en ik ben niet bij mijn familie. Het is mijn verjaardag en ik krijg geen cadeautjes. Het is mijn verjaardag en ik hoop dat jullie aan me denken,” zei Schneider, de neef van Shiri Bibas.
Op 7 oktober werden Shiri, haar man Yarden en hun twee kinderen, Ariel, 4, en Kfir, toen negen maanden oud, ontvoerd door terroristen van Hamas in Nir Oz, ongeveer een kilometer van de grens met de Gazastrook.
Achtenzeventig bewoners van de kibboets werden ontvoerd en nog eens 39 werden gedood.
“We zijn hier in Nir Oz om de verjaardag van Kfir te vieren, die niet bij ons is,” vertelde Schneider aan JNS terwijl hij naast het kinderdagverblijf van Kfir stond, waarvan het dak drie jaar geleden werd versterkt om raketaanvallen te weerstaan en voor de gelegenheid opnieuw werd ingericht.
“Het is gek om een taart te bakken en te brengen, ballonnen en zegeningen aan de muur te hangen voor iemand die niet eens hier is,” voegde hij eraan toe.
Meer dan 100 dagen na het bloedbad staat het prachtige groen van Nir Oz, waar een van Israëls meest uitgebreide botanische tuinen ligt, nog steeds in contrast met de ruïnes van verlaten huizen, opgedroogde bloedvlekken en de geur van verbrand vlees die Hamas-terroristen achterlieten.
Nir Oz, zegt Schneider, was ooit een paradijs, vol gelukkige mensen. Nu zijn alleen de herinneringen nog over.
In het kinderdagverblijf hangen oranje ballonnen aan de muren, samen met foto’s van Kfir en Maya Goren, zijn kleuterjuf, die op 7 oktober in het gebouw werd gedood.
In de hoofdkamer staat een taart met de foto van Kfir, omringd door snoep en nog meer ballonnen.
“Het waren heel bescheiden mensen die naar Nir Oz waren gekomen om rustig en vredig hun leven te leiden. Shiri is een kunstenares en een lieve kleuterleidster met een groot gevoel voor humor,” vertelde Schneider aan JNS.
“Kfir had geen kans om een normaal leven te leiden, hij had niet genoeg tijd om iets te ervaren. Ariel [zijn broer] hield van Batman. De familie kocht Batman pyjama’s voor iedereen,” voegde hij eraan toe.
Op 7 oktober ging een video viraal op sociale media waarop te zien is hoe Shiri Ariel en Kfir in haar armen houdt terwijl ze worden ontvoerd door terroristen van Hamas. Later doken beelden op van een terrorist die een hamer in zijn ene hand hield terwijl hij Shiri’s man Yarden wurgde, die omringd was door een menigte inwoners van Gaza en bloedde.
Eind november werden 110 Israëli’s en buitenlanders vrijgelaten als onderdeel van een staakt-het-vuren tussen Israël en Hamas dat een week duurde. Hoewel de meeste vrouwen en kinderen werden vrijgelaten, zaten Shiri, Ariel en Kfir daar niet bij.
Kort daarna gaf Hamas een video vrij waarop de uitgemergelde Yarden te zien is die de Israëlische regering smeekt om te onderhandelen over een deal voor zijn familie, ondanks terroristen die beweren dat ze gedood zijn in een Israëlische luchtaanval. Deze bewering is niet bevestigd door de IDF.
Nili Margalit, een voormalige gevangene die werd vrijgelaten onder het staakt-het-vuren akkoord, was bij Yarden toen zijn ontvoerders hem vertelden dat zijn vrouw en kinderen dood waren. Volgens haar stortte Yarden, die al in een zwakke mentale toestand was, in.
Schneider vertelde JNS dat hij geloofde dat de familie uiteindelijk zou terugkeren.
“Op de een of andere manier kan ik ze voelen, ik kan voelen dat ze nog leven,” zei hij. “Ik kan het niet echt uitleggen omdat het een gevoel is. Er is geen andere manier voor mij. Ik moet doen alsof ze nog leven en er alles aan doen om ze zo snel mogelijk terug te brengen.”
Als onderdeel van de dag in Nir Oz bezocht Sharon Aloni-Cunio, die 52 dagen in gevangenschap doorbracht in Gaza, de ruïnes van haar huis. Ze werd met haar dochters vrijgelaten op 27 november, terwijl haar man David, 34, nog steeds wordt vastgehouden door Hamas.
“David liet me beloven dat ik voor hem zou vechten, dat ik zijn wanhoop de wereld in zou schreeuwen terwijl hij dat niet kan. Ik zal je niet opgeven David, je bent de liefde van mijn leven,” zei ze.
Daniel Lifshitz, wiens grootouders Oded (83) en Yocheved (85) beiden op 7 oktober werden ontvoerd uit hun huis in Nir Oz, bezocht ook de kibboets.
Yocheved werd op 23 oktober vrijgelaten, maar Oded blijft in de Gazastrook.
“Gebruik alle middelen, alle invloed om onze mensen thuis te brengen,” zei Daniel tegen de aanwezigen. “Ik roep op tot een onmiddellijk staakt-het-vuren. Dit is de eerste cruciale stap in de onderhandelingen voor de vrijlating van de gijzelaars en geeft onze toewijding aan een vreedzame oplossing aan,” voegde hij eraan toe.
Terwijl de IDF haar campagne in Gaza verschuift naar een lagere intensiteit van gevechten, viel de ceremonie in Nir Oz samen met het grootste Hamas raket spervuur op het zuiden van Israël in weken.
Het geluid van raketten en explosies op de achtergrond is niets nieuws voor de bewoners en regelmatige bezoekers van Nir Oz, legde Schneider uit. Bijna dagelijks klinken er alarmbellen die hen waarschuwen voor inkomende raketten en hen 15 seconden de tijd geven om te schuilen.
Door de korte afstand tussen Nir Oz en Gaza komen de explosies vaak voor de sirenes.
“Soms is 15 seconden niet eens genoeg,” legde hij uit.
Aan het einde van de ceremonie lieten de aanwezigen ballonnen los in de richting van Gaza en wensten Kfir een gelukkige verjaardag.
“Dat een baby zijn eerste verjaardag viert in gevangenschap is ongekend,” vertelde Jimmy Miller, een andere neef van Shiri, aan JNS.
“Deze kinderen horen niet in gevangenschap,” vervolgde hij. “Ze zijn geen vijanden van Hamas. Ze hebben niemand kwaad gedaan. Ze worden gebruikt als menselijk schild en ruilmiddel. De hele wereld moet Hamas met alle beschikbare middelen onder druk zetten om hun vrijlating te bewerkstelligen.”