Een Chanoekah getuigenis van Julia

Als we deze week een feest vieren, bekend als het Feest van het Licht, word ik herinnerd aan wat mijn Joodse collega Julia Pascoe me vorige week vertelde: ‘Als Chanoekah er niet was geweest, zouden we geen Kerstfeest hebben!’

Door Charles Gardner |

Chanoekah, dat donderdag begon en tot volgende week vrijdag doorgaat, herinnert eraan hoe in de tweede eeuw voor Christus een dappere groep Joden het Joodse volk redde van de dreigingen van massamoord door de Syrisch-Griekse koning Antiochus Epiphanes.

Dankzij de Makkabeeën, die moedig in opstand kwamen tegen de tiran, werd het Joodse leven weer opgebouwd en de tempel, die ontheiligd was, werd weer opnieuw ingewijd met het aansteken van de menorah (een zevenarmige kandelaar), die wonderbaarlijk acht dagen brandde, terwijl er alleen maar genoeg olie voor één dag was – de Grieken hadden de rest vervuild.

Wat Julia Pascoe (foto) betreft, zij zal zich op meer dan één manier verblijden, want ze heeft Jezus ontdekt als de Joodse Messias, na een discussie van drie jaar met haar christelijke vriendin Tessa.

Toen ze Tessa in 1996 ontmoette, vertelde ze haar dat Joden Jezus niet nodig hebben. Dat was haar al op jonge leeftijd geleerd. ‘ Eerlijk gezegd was ik toen aan het zoeken naar zingeving, doel en vrede, maar ik zocht op de verkeerde plaatsen. Ik had vele jaren en veel geld gespendeerd aan het bezoeken van psychologen en mediums, op zoek naar antwoorden, maar geen van deze dingen brachten me zingeving, doel en vrede. En terwijl ik niets over Jezus wilde horen, verlangde ik wel naar alle dingen die Hij scheen te bieden
.

‘Tessa toonde me profetieën uit de Hebreeuwse Bijbel die de geboorte, het leven, de dood en de opstanding van de Messias beschreven. (…) Ik kon zien dat het geloof­waardig was dat Hij de Messias te zijn, maar mijn trots verhinderde me om toe te geven dat ik Zijn vergeving nodig had.

‘Ik worstelde ermee wat mijn familie zou denken als ik Jezus zou aannemen, en ik vond het ook moeilijk om te begrijpen waarom God zoveel lijden toestond – mijn moeder stierf onverwacht toen ik 16 was. Vanaf dat moment vroeg ik mezelf af of God ooit wel bestond.

‘Toen gaf Tessa me een boek om te lezen – ‘Betrayed’ door Stan Telchin, een Joodse man wiens dochter tot geloof in Jezus komt. Hij probeert haar ongelijk te bewijzen en haar terug te winnen voor het rabbijnse Judaïsme. En dus begon hij het Nieuwe Testament te lezen, op zoek naar fouten, maar toen hij de evangeliën las kwam hij oog in oog te staan met Yeshua, zoals Jezus in het Hebreeuws heet, zijn Messias. Tenslotte kwamen Stan en zijn gehele gezin tot geloof in Jezus.

‘Toen ik zijn boek las, bonsde mijn hart- ik besefte dat je Joods kunt zijn èn in Jezus kunt geloven. Maar het allerbelangrijkste was dat ik besefte dat Jezus stierf en uit de dood was opgestaan zodat mijn zonden vergeven konden worden en ik de belofte van de eeuwigheid met God kon ontvangen.

‘Ik wilde ‘ja’ tegen Jezus zeggen en het aan Tessa vertellen. Zij vertelde me later dat ze uren op haar knieën in gebed voor mij heeft doorgebracht, maar mijn trots stond in de weg. Tenslotte nodigde ze me uit voor een christelijk concert. Aanvankelijk weigerde ik, maar Tessa hield aan totdat ik ja zei. Ze wist dat ik van muziek hield en die avond speelde de band ‘Delirious’.

Ze zongen het lied ‘Heer, U heeft mijn hart en ik wil naar het Uwe zoeken’. De woorden drongen diep door in mijn hart – ik had zo lang naar God gezocht. De tranen stroomden over mijn gezicht. Later nodigde de band iedereen uit, die een gebed van berouw wilde bidden. Ik kon het niet langer weerstaan, ik beleed mijn zonden en op dat moment ervoer ik God’ s verlossing, Zijn redding. Ik ging blij naar huis.

‘Als Joodse discipel van Jezus, die samen met Joden Jezus dient, moest ik de Bijbelse feesten bestuderen, die je kunt lezen in ieders favoriete Bijbelboek – Leviticus. Hoofdstuk 23, over de door Gods bepaalde (feest)tijden, of Zijn profetische kalender zoals ik het graag noem, beschrijft de tweedelige zending van de Messias. Zijn eerste komst vervulde Pesach (Pasen) en Shavoe’ot (Pinksteren) en Zijn tweede komst, die nog moet plaatsvinden, zal Rosh Hashanah( het Joodse Nieuwjaar), Yom Kippoer(de dag van verzoening) en Sukkot (het Loofhuttenfeest) vervullen.

Het centrale thema van Rosh Hashanah is berouw, inkeer, en de feesten die volgen vormen een natuurlijke voortgang van verlossing naar verblijden. Deze drie sleutelthema’s – berouw, verlossing en verblijden – zijn door de Hoge Heilige Dagen heen geweven; drie sleutelstappen die tot een persoonlijke relatie met God leiden.

‘Om de blijdschap van het kennen van God te ontdekken, moeten we beginnen met berouw- we moeten onze eigen wegen de rug toekeren en ons naar God toe keren. Rosh Hashanah herinnert ons er uiteindelijk aan dat Jezus terug zal keren om de hele aarde te oordelen, maar alle mensen die in Hem geloven, zullen zich eeuwig met God verblijden.

Chanoekah, met zijn focus op de tempel-menorah die onafgebroken brandt, is op vele manieren een voor­af­schaduwing van de komst van Christus, het Licht der wereld Die Zijn discipelen ook roept om hun licht te laten schijnen voor de glorie van God. De Chanoekah-menorah bestaat uit negen kaarsen, één voor elke dag, plus de centrale Shammash (of dienaar) kaars, die alle anderen aansteekt en perfect de rol vervult van Jezus, de Dienaar- Koning Die de levens van hen die Hem volgen verlicht,.

De komst van Jezus is goed nieuws van grote blijdschap voor allen die hun vertrouwen op Hem stellen (lees Lucas 2:10), zoals Julia ontdekt heeft.

Charles Gardner is auteur van Israel the Chosen, Peace in Jerusalem, A Nation Reborn en King of the Jews.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.