Laat het huis van God gebouwd worden (Let the House of God be Built) is zeker geen bijzonder pakkende titel voor een boek. Toch bevat het een onschatbare schat en een zeer uitdagende boodschap voor de gelovigen van vandaag.
De titel is ontleend aan het boek Ezra en verwijst naar de herbouw van de tempel in Jeruzalem.
De productieve auteur Lance Lambert, bekend om zijn meeslepende oproepen om Israëls plaats in Gods plan te erkennen, schreef tegen het einde van zijn leven over zijn vroege jaren als predikant onder enthousiaste jongeren in Richmond, Surrey, een voorstad van Londen.
Na zijn diensttijd bij de Royal Air Force in Egypte richtte Lance in 1954, geïnspireerd door de opwekkingsbeweging op de Hebriden van 1949-52, de Halford House Christian Fellowship op.
In hun streven om het christendom uit zijn algemene lethargie te wekken, begonnen hij en zijn jonge vrienden hun eigen bijeenkomsten, waarvoor ze sterk werden gemarginaliseerd.
Uiteindelijk kochten ze een verlaten huis met drie verdiepingen en bouwden ze, door hun onwankelbare geloof in de vervulling van al hun behoeften, inclusief financiering en inrichting, een uiterst invloedrijke gemeenschap op, die ongetwijfeld een rol heeft gespeeld bij het aanwakkeren van de wereldwijde charismatische vernieuwing.
Door het herstel van de gaven van de Heilige Geest te bevorderen, trok de beweging miljoenen mensen naar het koninkrijk van God en blies ze veel gevestigde kerken nieuw leven in.
Sleutelfactoren voor het krachtige getuigenis van de Richmond Fellowship waren hun absolute geloof en hun volledige eenheid. Zonder ooit hun behoeften te uiten, knielden ze gewoon neer en baden ze. Een bezoekster die vroeg hoe hun bediening werd gefinancierd, kreeg onmiddellijk het verbazingwekkende antwoord op haar vraag – in de vorm van een stapel bankbiljetten die door de brievenbus werd geschoven.
Terwijl ze het geld telden, verklaarde een medewerker opgewonden dat het precies het bedrag was waarvoor ze hadden gebeden. Daarop riep de bezoekster uit: “Ik heb wel eens van zulke dingen gehoord, maar ik heb ze nog nooit met eigen ogen gezien.”
Gekoppeld aan hun gezamenlijke geloof was er een sterke eenheid die hen bij elkaar hield. Beslissingen werden niet democratisch genomen, maar unaniem. Ze voerden geen enkel project uit voordat iedereen akkoord was. En wonderen – in financieel opzicht en op vele andere manieren – waren er in overvloed.
Hun vaste aannemer, Bill Richards, gaf zijn leven aan Christus nadat hij het wonderbaarlijke antwoord had gezien op het gebed om de 300 pond die hij nodig had voor een bepaald karwei. Nadat hij een groep van hen op hun knieën had zien zitten, zag hij het exacte bedrag op de deurmat liggen – allemaal in biljetten van 1 pond!
En een vrouw kwam als ongelovige naar de avondmaalsdienst – daar had ze een visioen van Jezus toen brood en wijn werden uitgedeeld!
Ik was gefascineerd toen ik hoorde dat Joodse overlevenden van Auschwitz meerdere keren hadden bijgedragen aan de bouw van het huis door middel van geschenken zoals waardevolle meubels en olieverfschilderijen. En het verbaasde me niet dat Lance de leer over ‘het hele plan van God inclusief de verlossing van Israël’ als cruciaal voor het welzijn van een gemeente bepleitte.
Lance maakte indruk op mij in 1998 als spreker op een conferentie in een maïsveld in Dorset met de titel ‘Be Not Silent Day or Night’ (Wees niet stil bij dag en bij nacht), een citaat uit Jesaja 62, dat verder luidt: ‘… totdat haar gerechtigheid opkomt als een lichtglans, en haar heil als een brandende fakkel.’
Nadat hij zijn joodse afkomst had ontdekt – zijn vader en veel leden van zijn familie kwamen om in de holocaust – werd Lance in 1980 Israëlisch staatsburger en woonde hij in de buurt van de oude stad Jeruzalem.
Hij schreef het bovengenoemde boek op 80-jarige leeftijd, duidelijk met het doel een erfenis van belangrijke leringen over de kerk achter te laten. En zijn opmerkingen zijn bijzonder relevant gezien de recente ontwikkelingen in het Midden-Oosten.
“Naar mijn mening kan Gods plan voor de kerk niet worden voltooid zonder dat de ‘natuurlijke takken’ weer in hun eigen olijfboom worden geënt (Romeinen 11:17-26). Het grote conflict in het Midden-Oosten en in de wereld rond Israël en Jeruzalem houdt hiermee verband!
“Satan en de machten der duisternis weten maar al te goed dat ze de verlossing van Israël moeten verhinderen en blokkeren. De ‘herinenting’ van het Joodse volk zal het einde van de cyclus van de wereldverlossing en de vervulling van Gods plan voor de kerk inluiden.
“Is het dan verwonderlijk dat er een enorm conflict en een enorme controverse over bestaat? Het feit dat Satan zoveel oorlogen en conflicten heeft veroorzaakt en dat er nog veel meer zullen komen, bewijst hoe belangrijk de verlossing van Israël is voor Gods eeuwige plan.”
Wat de kerk in het algemeen betreft, beweert Lance dat elke beweging van God in de afgelopen twee millennia binnen enkele generaties (of minder) door Satan is ondermijnd door hun kandelaars te verwijderen omdat ze hun eerste liefde voor Jezus hadden verloren. En de levenloze institutionele kerk is vaak de wrede vervolger van ware pelgrims geworden.
“Als het getuigenis van Jezus wordt aangetast of verloren gaat, wordt de kandelaar uit die gemeente verwijderd”, schrijft hij. Lance stierf in 2015 op 84-jarige leeftijd in Jeruzalem.
Charles Gardner is auteur van Israel the Chosen, verkrijgbaar bij Amazon; Peace in Jerusalem, verkrijgbaar bij olivepresspublisher.com; To the Jew First, A Nation Reborn en King of the Jews, allemaal verkrijgbaar bij Christian Publications International.