Vandaag vijftig jaar geleden, op 10 november 1975, stond mijn vader, Chaim Herzog, destijds ambassadeur van Israël bij de Verenigde Naties en later de zesde president van het land, voor de Algemene Vergadering van de VN om te reageren op de beruchte resolutie waarin werd verklaard dat “zionisme een vorm van racisme is”.
Voor een vijandig publiek bevestigde hij: “Zionisme is niets anders – en niets minder – dan het gevoel van het Joodse volk dat het zijn oorsprong en bestemming heeft in het land dat voor altijd met zijn naam verbonden is.”
Hij verklaarde dat op die dag niet het zionisme of de staat Israël voor het gerecht stond, maar de Verenigde Naties zelf.
En in een van de meest ontroerende en gedenkwaardige momenten in de geschiedenis van dit orgaan scheurde hij zijn exemplaar van de resolutie direct op het podium in tweeën.
Hij had het gevoel, vertelde hij me later, dat hij niet alleen sprak als ambassadeur van Israël, maar ook namens de vorige en toekomstige generaties van een vervolgd en belasterd volk. De resolutie was in...
Word Lid
Lees alle content voor leden
Krijg exclusieve en verdiepende artikelen uit Israël.
Steun betrouwbare journalistiek, rechtstreeks vanuit Jeruzalem
Raak verbonden met Israël, vanuit huis.
Laat de stem van hoop en waarheid horen
Word onderdeel van de internationale Israel Today-familie

Al lid? Login hier.