
“We moeten blijven streven naar vrede. We moeten de weg blijven bewandelen zodat Israël en het Palestijnse volk in veiligheid, waardigheid en vrede kunnen leven. Voor mij betekent dat een tweestatenoplossing”, zei de Amerikaanse president Joe Biden tegen Israëli’s tijdens zijn recente bezoek aan de Joodse staat.
Een tweestatenoplossing, waarbij Israël wordt verdeeld in een staat voor de Joden en een staat voor de moslimterroristen, was het onderwerp van gesprek tussen Biden, regeringsfunctionarissen, EU-leiders en de media.
Voor zijn bezoek aan Israël belde Biden met de leider van de Palestijnse Autoriteit, Mahmoud Abbas, en regelde een ontmoeting met hem. Minister van Buitenlandse Zaken Antony Blinken had de dag ervoor al een ontmoeting met Abbas gehad.
Volgens een vertegenwoordiger van Abbas’ Fatah-partij, die aan het hoofd staat van de Palestijnse Autoriteit, eiste Blinken zelfs een veroordeling van de Hamas-aanvallen vóór de ontmoeting met Abbas. Maar een dergelijke veroordeling bleef uit.
Desondanks meldden de media ten onrechte dat Abbas zich had gedistantieerd van Hamas. In werkelijkheid werd de verklaring zonder medeweten van Abbas ingevoegd in de opname van een telefoongesprek met de Venezolaanse dictator Nicolas Maduro. Toen Abbas dit ontdekte, liet hij het verwijderen.
Abbas’ eigenlijke reactie op de moord op vrouwen en kinderen door Hamas was het bevestigen van het “recht op zelfverdediging van het Palestijnse volk tegen het terrorisme van de kolonisten en de bezettingstroepen”.
Terwijl Biden en Blinken zich voorbereidden op een ontmoeting met de terroristenleider, eiste een terreureenheid van Abbas’ Fatah-partij de verantwoordelijkheid op voor de samenwerking met Hamas bij de aanslagen van 7 oktober.
Een woordvoerder van de Al-Aqsa Martelaren Brigades pochte dat ze “samen met de rest van de Palestijnse verzetsgroepen” “verschillende operaties achter de vijandelijke linies hadden uitgevoerd in het kader van de ‘Al-Aqsa vloed’, zoals Hamas de aanvallen noemt, en beweerde dat “we bezettingssoldaten hebben gedood en gevangen genomen” als onderdeel van een “gezamenlijk operatiecentrum”.
Biden’s alternatief voor Hamas was in feite het doden van Israëliërs in coördinatie met Hamas.
Terwijl de Al-Aqsa Martelaren Brigades op de lijst van buitenlandse terroristische organisaties staat en het voor Amerikanen strafbaar is om deze te financieren, profiteert de moederorganisatie, de Palestijnse Autoriteit, van enorme injecties van geld en politieke steun uit Washington.
Vorig jaar had Biden een ontmoeting met Abbas en pochte: “Ik heb het beleid van mijn voorganger teruggedraaid en de hulp aan de Palestijnen hersteld – meer dan een half miljard dollar in 2021.”
Tijdens de recente reis van de president ontmoetten Abbas en Biden elkaar niet, niet omdat de leider van de vrije wereld weigerde een terroristenleider te ontmoeten, maar omdat de terroristenleider weigerde Biden te ontmoeten om te protesteren tegen de Israëlische bombardementen op Hamas-terroristen. Een half miljard dollar leverde Biden niet eens een foto op met de terrorist die hij graag een land zou zien leiden.
Niets van dit alles heeft Biden en functionarissen in Washington ervan weerhouden om te blijven praten over de “tweestatenoplossing” en te waarschuwen dat als Israël Hamas in Gaza verslaat, het deze zal moeten vervangen door de Palestijnse Autoriteit en haar terroristen, waardoor de cyclus van geweld en terreur helemaal opnieuw zal beginnen.
Maar Biden nam niet de moeite om de “Palestijnen” te vragen, van wie 72% geen voorstander is van een tweestatenoplossing “waarin een onafhankelijke Palestijnse staat bestaat naast een onafhankelijke staat Israël”.
Van de jongeren is slechts 16% voor co-existentie met Israël.
Eenentachtig procent van hen gelooft niet dat er ooit een duurzame vrede zal komen. Twee derde gelooft dat het leven beter was vóór de Oslo-akkoorden, die het proces van de tweestatenoplossing op gang brachten, en steunt de abortus ervan.
Als er vandaag verkiezingen zouden worden gehouden, zou Hamasleider Ismail Haniyeh Abbas met 58% tegen 37% verslaan, wat verklaart waarom Abbas sinds 2005 geen presidentsverkiezingen meer heeft gehouden. Nadat Hamas in 2006 de parlementsverkiezingen won, werden alle verkiezingen geannuleerd.
Ondanks duidelijk bewijs van het tegendeel, belde Blinken Abbas om hem te vertellen dat Hamas-terroristen “de Palestijnen niet vertegenwoordigen”. Hij vermeldde niet dat de enige reden waarom ze dat niet doen is omdat de Palestijnse Autoriteit geen verkiezingen wil houden om hen dat wel te laten doen.
Terwijl de Hamas-aanvallen aan de gang waren, meldde Al Jazeera dat “geroep van ‘Allahu Akbar’ weerklonk van de minaretten van moskeeën op de Westelijke Jordaanoever als een steunbetuiging” terwijl “massale processies werden gehouden op een aantal locaties op de Westelijke Jordaanoever … in Jenin, Tubas, Ramallah … in Hebron en Bethlehem … om de slag van ‘Al-Aqsa flood’ te vieren.”
Staatstelevisie juichte: “Gaza heeft een slag toegebracht die de bezetting zich zal herinneren … We hebben het over tientallen gevangenen, zowel dode als gevangen soldaten en kolonisten … Vandaag zitten ze gevangen in Gaza.”
Het idee dat de waarden van Hamas fundamenteel verschillen van die van Fatah en de Palestijnse Autoriteit, en dat deze verschillen van de waarden van Arabische moslims die leven in de gebieden die zij controleren, heeft geen basis in feiten. Politici blijven deze beweringen zonder feiten herhalen omdat het alternatief is om de ernst van de situatie te erkennen.
De tweestatenoplossing is gebaseerd op een mythe en een leugen. Het is in tegenspraak met de geschiedenis, de geografie en de realiteit. Tientallen jaren van pogingen om het te implementeren zijn mislukt vanwege het simpele feit dat het gaat over samenleven, niet over grondgebied, en het maakt niet uit welke onmogelijke kaarten er worden getekend, het geweld zal nooit ophouden omdat het niet is ontstaan in de oorlogen van ’48, ’67 of ’73, in het besluit van Israël om de grens met Gaza te sluiten nadat Hamas de macht overnam, of in iets dat in de afgelopen twee eeuwen is gebeurd.
De mythe dat de Palestijnse Autoriteit die voortkwam uit de PLO een gematigd alternatief was voor Hamas is al lang ontmaskerd als een leugen, maar hoe vaak Arafat en vervolgens Abbas ook hun ware gezicht lieten zien, hoeveel onschuldige mensen er ook werden vermoord, de grote leugen was te groot om te mislukken. En nu, met de ergste terroristische aanslag in de geschiedenis van Israël in het vooruitzicht, is het nog steeds te groot om te mislukken.
De enige manier voor Biden en de rest van Washington D.C. om Hamas uit te schakelen is om het te vervangen door een ander stel terroristen om de “tweestatenoplossing” in stand te houden.
Maar het gaat niet alleen om één terroristische groep. Hamas en Fatah zijn een weerspiegeling van hun volk.
Twintig jaar geleden kwam een Hamas-terrorist verkleed als vrouw een avond voor Pesach binnen, die werd bijgewoond door veel ouderen, waaronder overlevenden van de Holocaust, en liet een bom ontploffen, waarbij meer dan twee dozijn mensen omkwamen en meer dan honderd gewond raakten. Het jaar daarop organiseerde de Palestijnse Autoriteit een voetbaltoernooi ter ere van de terrorist, dat gesteund werd door 71% van de Palestijnen. (Uit dezelfde peiling bleek dat 74% van de “Palestijnen” Saddam Hoessein steunde, 82% Hamas als “vrijheidsstrijders” beschouwde en 79% vond dat bomaanslagen op Israëlische restaurants en bussen geen “terreurdaden” waren).
“Er zijn geen grenzen aan de Palestijnse barbaarsheid,” verklaarde de woordvoerder van de Israëlische regering destijds bitter. De aanblik van “bloedende en versufte overlevenden” die “kreunende slachtoffers over een bebloede marmeren vloer sleepten, bezaaid met lichaamsdelen en vermorzelde matzah” zette een nieuwe standaard voor het kwaad. Eén vrouw zag “een klein meisje dood op de vloer liggen met haar ogen wijd open”.
De recente gruweldaden van Hamas waren meer van hetzelfde, alleen op grotere schaal.
Inderdaad, de “Palestijnse” barbaarsheid kent geen grenzen, en ook de leugens die de rest van de wereld slikt om de confrontatie te vermijden, kennen geen grenzen. De “twee staten oplossing” is de ergste van deze leugens. Zoals de Joodse families die door Hamas zijn afgeslacht hebben geleerd, kan niemand naast monsters wonen die wachten om gemarteld, verminkt, verkracht en gedood te worden. Dit is de “tweestatenoplossing”.
Biden’s streven naar een “tweestatenoplossing” zou Gaza overdragen van de ene islamitische terreurgroep aan de andere. De Palestijnse Autoriteit betaalt Hamas-terroristen en hun families in het kader van hun “pay-to-slay”-programma. Ze viert hun wreedheden en werkt met hen samen.
De afslachting van Hamas heeft de regering Biden er uiteindelijk van overtuigd dat de terreurgroep weg moet, maar de Al-Aqsa Martelaren Brigade heeft toegegeven dat Fatah betrokken was bij de Hamas-aanvallen. Waar komt de Al-Aqsa Martelaren Brigade vandaan? Ze werd opgericht door een lid van Tanzim, een andere Fatah terreurgroep die verantwoordelijk is voor talloze zelfmoordaanslagen, opgericht door Arafat en geleid door Marwan Barghouti.
Barghouti zit verschillende levenslange gevangenisstraffen uit in Israëlische gevangenissen, maar als hij zich kandidaat zou stellen voor het presidentschap van de Palestijnse Autoriteit, zou hij volgens de peilingen de Hamas-leider met 60% tegen 37% verslaan.
Dit is de toekomst van de “tweestatenoplossing”.
De “tweestatenoplossing” is geen einde aan het geweld, het is eeuwigdurend geweld. Als we een echte oplossing willen, dan begint dat met het beëindigen van onze politieke en financiële steun aan islamitische terreurgroepen in Israël. Het experiment om de terroristen een onafhankelijke staat te geven is mislukt. Het dodental onder de terroristen van de “tweestatenoplossing” stijgt jaar na jaar.
De oplossing voor terrorisme is niet meer terrorisme, maar een einde aan terrorisme.