Maar het is leerzaam om tijden van grote opwinding te temperen met een beetje nuchterheid. Om zover te komen dat de Israëlische heerser die al zo lang aan de macht was, werd afgezet, waren ingewikkelde manoeuvres nodig, waarvan de gevolgen vooralsnog grotendeels worden genegeerd. Het enige dat telt is Netanyahu uit de stoel van de premier te krijgen.
Wanneer de partijen die tegen Bibi zijn, deze week naar president Reuven Rivlin gaan, moeten ze echter zeven coalitieakkoorden voorleggen, waarvan geen enkele de andere mag tegenspreken. En hier wordt het op zijn zachtst gezegd ingewikkeld.
Gaat premier Benjamin Netanyahu b innenkort vertrekken? (Foto: Marc Israel Sellem/POOL)
De beste plannen
De laatste verkiezingen hebben een zeer grote meerderheid van de Knessetzetels opgeleverd voor de politieke en ideologische bondgenoten van Netanyahu’s partij, Likoed. Het grootste deel van de Knesset komt overeen met de standpunten en het beleid van (religieus) rechts. Om nu een einde van Netanyahu’s premierschap te maken, moesten de paar leiders van rechtse partijen die niet samen met hem wilden regeren, hun krachten bundelen met centrum- en linkse partijen.
Zelfs als deze ongelijksoortige partijen erin slagen om alles op papier te laten werken, heeft de realiteit de neiging om er een puinhoop van te maken.
Israëli’ s demonstreren voor het huis van Yamina-chef Naftali Bennett en eisen dat hij toetreedt tot de ‘regering van verandering’. (Foto: Avshalom Sassoni/Flash 90)
Welke eenheid?
Het wordt een ‘eenheids’ regering genoemd en een ‘regering van verandering.’ Maar het enige wat zal veranderen is de identiteit van de premier, en zelfs dat is maar tijdelijk. Wat de ‘eenheid’ betreft, voor wie de betrokken partijen kent, is het bijna lachwekkend om dat woord zelfs maar uit te spreken.
Ja, ze zullen zich verenigen om Netanyahu af te zetten, maar wat dan? Wat houdt hen bij elkaar als hij eenmaal weg is? Het volk van Israël heeft een functionerende regering nodig, geen coalitie met een persoonlijke vendetta.
Zullen de rechtse partijen Yamina, Nieuwe Hoop en Yisrael Betenoe, nadat Bibi naar de oppositie is verbannen, plotseling hun toewijding aan de Joodse nederzettingenpolitiek, hun verzet tegen een Palestijnse Staat of hun strijd voor het behoud van Israëls overheersende Joodse karakter opgeven?
Zullen de linkse Arbeidspartij en Meretz een volledige draai van 180 graden maken en zich niet langer verzetten tegen de groei van Joodse gemeenschappen in Judea en Samaria, hun streven naar een Palestijnse Staat stopzetten of ermee instemmen dat Israël in de eerste plaats Joods en in de tweede plaats democratisch is? Ook op sociaal, religieus en economisch gebied staan deze partijen lijnrecht tegenover de andere partijen.
Arabische gedoogsteun vereist
De centristische partijen Yesh Atid en Blauw-Wit zullen ongetwijfeld proberen de vrede te bewaren en een compromis mogelijk te maken. Maar deze regering zal al een minderheid van 58 zetels hebben (met steun van buitenaf van de islamistische partij Ra’am; 57 zetels als een ‘rebel’ Yamina MK besluit uit protest af te treden). Eén partij, zelfs de kleinste onder hen, hoeft maar uit de coalitie te stappen om het hele kaartenhuis in elkaar te laten storten.
En wat gebeurt er dan? juist, een vijfde verkiezing. En wie komt er waarschijnlijk als winnaar uit de bus? Netanyahu. En dan zijn we weer terug bij af, want niemand vertrouwt Bibi.
Zie ook:
Israëls Natiestaatwet heeft niets te maken met racisme,
Wordt de nieuwe regering een politieke drie-eenheid?
De strategische gevolgen van Bennett’s grootheidswaarzin.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Duizenden mensen naar Negev voor eerste legale kamelenrace in Israël
Netanyahu: “Srafrechtelijk onderzoek tegen kantoor gebaseerd op nepnieuws”
Nieuwe minister van Buitenlandse Zaken Sa’ar: “Israël vecht tegen islamitisch radicalisme”
