Van 19 tot 26 april 1920 kwamen de wereldmachten bijeen in San Remo aan de Italiaanse Rivièra om te beslissen over het lot van de voormalige Ottomaanse gebieden na de Eerste Wereldoorlog. De conferentie van San Remo, waaraan de premiers van Groot-Brittannië, Frankrijk en Italië en vertegenwoordigers van Japan, Griekenland en België deelnamen, speelde een cruciale rol bij het vormgeven van het moderne Midden-Oosten.
Ter gelegenheid van de 105e verjaardag van de conferentie herinnerde de oprichter en directeur van de European Coalition for Israel (ECI), Tomas Sandell, vorige week tijdens een herdenkingsbijeenkomst in het Grand Hotel des Anglais in Sanremo aan het historische belang van de conferentie. Het evenement werd gezamenlijk georganiseerd door de Associazione Italia-Israele Savona en de Associazione Italia-Israele Ventimiglia Sanremo International.
“Precies 105 jaar geleden werd hier de Resolutie van San Remo ondertekend, die het Joodse volk een nationaal tehuis in Palestina beloofde”, aldus Sandell. ”Dit maakte de weg vrij voor de wedergeboorte van de Joodse staat in 1948.”
Sandell beschreef de moderne geschiedenis van de regio als “een drama in vier bedrijven” en wees erop dat San Remo ook zijn donkere hoofdstukken heeft. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd de Villa Devachan, waar de vredesconferentie plaatsvond, door de nazi’s omgevormd tot regionaal hoofdkwartier van de SS. Tegenwoordig herinnert men zich eerder de marteling en executie van 14 Italiaanse partizanen dan het vroegere diplomatieke erfgoed.
Na de oorlog zochten veel overlevenden van de Holocaust hun toevlucht in het Britse mandaatgebied Palestina. De eerste schepen met Joodse overlevenden uit Europa vertrokken vanuit Ligurische havens zoals La Spezia en Savona, vlakbij Sanremo. Ze maakten deel uit van een grotere operatie die in 1948 uitmondde in de oprichting van de staat Israël.
Sandell zei dat het “vierde bedrijf” van de geschiedenis van San Remo nog maar net is begonnen, aangezien er inspanningen worden geleverd om in de stad een permanent cultureel erfgoedcentrum en een educatief centrum op te richten.
“Terwijl het moderne Israël door sommigen wordt beschuldigd van landroof en kolonialisme, gebeurde in San Remo in 1920 precies het tegenovergestelde”, aldus Sandell. “Het was de erkenning onder internationaal recht van het recht van het Joodse volk om na bijna 1800 jaar ballingschap zijn nationale thuisland in Eretz Israël te herstellen.”
Hij benadrukte dat de resolutie van San Remo in overeenstemming is met het opkomende principe van nationale zelfbeschikking, waarvoor de Amerikaanse president Woodrow Wilson zich tijdens de Vredesconferentie van Parijs in 1919 had ingezet.
Van de in 1920 ingestelde mandaatgebieden, waaronder Syrië, Libanon en Irak, hebben vele sindsdien te kampen gehad met chronische instabiliteit of zijn tot mislukte staten vervallen. Daarentegen heeft het huidige Israël zich volgens Sandell ontwikkeld tot een levendige democratie met een dynamische economie, ondanks aanhoudende veiligheidsproblemen.
De conferentie van San Remo onderscheidde zich ook doordat zowel Joodse als Arabische delegaties werden uitgenodigd om deel te nemen aan de discussies over de toekomst van de regio. “Op dit cruciale moment in de geschiedenis”, aldus Sandell, “hebben we meer van dergelijke ontmoetingsplaatsen nodig om een vreedzame toekomst in het Midden-Oosten te creëren.”
Oorspronkelijk gepubliceerd door European Jewish Press.
Israël bevestigt uitspraak Trump: drie gijzelaars zonder teken van leven
Macrons “zelfpromotie” voor het Midden-Oosten zal averechts werken
Hoe de Mossad het geheime nucleaire archief van Iran stal
