
Het Israëlische Centraal Bureau voor de Statistiek heeft ontnuchterende gegevens gepubliceerd die laten zien hoe bijna twee jaar van vrijwel ononderbroken oorlog niet alleen op het slagveld, maar ook in Israëlische huishoudens diepe sporen heeft achtergelaten.
Het landelijke onderzoek, dat in april en mei werd uitgevoerd, onderzocht de gevolgen van de verlengde reservistendienst voor de families van leden van de Israëlische strijdkrachten die tussen 7 oktober 2023 en 1 februari 2025 werden opgeroepen. De resultaten wijzen op een crisis op het gebied van gezinsstabiliteit en geestelijke gezondheid.
Bijna de helft van alle militaire huwelijken meldde ernstige spanningen, waarbij een derde van de betrokken echtgenoten toegaf dat ze een scheiding of echtscheiding hadden overwogen. Hoe langer de reservistendienst, hoe groter de schade: 36 % van de vrouwen van mannen die tot 50 dagen dienst deden, meldde een negatieve invloed op hun huwelijk, vergeleken met een schrikbarende 57 % van de vrouwen van mannen die tussen 200 en 350 dagen dienst deden.
Ook de kinderen lijden hieronder. Meer dan de helft van de gezinnen meldde een verslechtering van de geestelijke gezondheid van hun kinderen, waarbij dit percentage opliep tot 63 % wanneer de vaders langer dan 200 dagen afwezig waren. Het rapport schetst een beeld van kinderen die lijden onder angsten, instabiliteit en de lange afwezigheid van een ouder.
De belasting strekt zich ook uit tot de echtgenoten zelf. Zes op de tien echtgenotes gaven aan dat ze enige vorm van externe hulp nodig hadden, waarbij meer dan de helft psychologische of emotionele ondersteuning zocht en bijna vier op de tien financiële hulp. Onder de echtgenotes van reservisten in gevechtsdienst zocht 68% professionele psychologische hulp – wat de grote stress weerspiegelt die gepaard gaat met infanterie- en grondoperaties.
Hoewel informele ondersteuningsnetwerken een groot deel van de last droegen – driekwart van de gezinnen vertrouwde op familieleden of vrienden – constateerde het onderzoek duidelijke culturele verschillen. Religieuze gezinnen vertrouwden het meest op familiale ondersteuning (83%), vergeleken met 74% van de seculiere gezinnen en slechts 64% van de orthodoxe gezinnen.
De institutionele steun blijft ongelijk verdeeld. Ongeveer 30% van de gezinnen gaf aan steun te krijgen van de IDF en 23% van lokale gemeenschappen, waarbij degenen wier familieleden meer dan 250 dagen hadden gediend, eerder hulp kregen. Financieel gezien ontvingen de meeste koppels (87%) een vergoeding van de overheid, waarbij gescheiden en alleenstaande moeders duidelijk benadeeld waren.
Het rapport verschijnt op een moment dat Israël bijna twee jaar terugkijkt op de bloedbaden van Hamas op 7 oktober, waarbij 1.200 mensen werden vermoord en 252 werden ontvoerd. Van de 48 gijzelaars die nog steeds in Gaza worden vastgehouden, worden er slechts ongeveer 20 als levend beschouwd. Tegen deze achtergrond wordt het verborgen front van de oorlog – de last voor de achtergebleven families – steeds zwaarder.
De resultaten van het CBS bevestigen wat veel militaire families al maandenlang in stilte verdragen: de kosten voor het voortbestaan van Israël worden niet alleen gedragen door de soldaten op het slagveld, maar ook door de veerkracht – en in veel gevallen de instorting – van de families die zij achterlaten.