De uitbreiding van de operaties van de Israëlische Strijdkrachten in de Gazastrook met de inzet van een extra divisie weerspiegelt nog steeds de strategische logica achter de lancering van “Operatie Kracht en Zwaard” meer dan twee weken geleden. De opmars van de 36e divisie langs de Morag Corridor in het gebied tussen Khan Younis en Rafah verhoogt de druk op de belangrijkste bolwerken van Hamas in het centrale deel van de Strook.
Deze manoeuvre betekent echter nog geen beslissende opmars naar het hart van Gaza Stad of de centrale vluchtelingenkampen. Zoals zowel de premier als de minister van Defensie hebben aangegeven, blijft het doel van de operatie het uitoefenen van aanhoudende militaire druk op Hamas in de verwachting dat dit zal leiden tot een verder staakt-het-vuren en de vrijlating van gijzelaars.
Deze aanpak van de Israëlische strijdkrachten vertegenwoordigt een middenweg tussen twee tegengestelde strategieën die in Israël worden besproken. De ene strategie pleit ervoor om zich uitsluitend te richten op de vrijlating van gijzelaars, zelfs als dit betekent dat alle eisen van de terroristische organisatie moeten worden ingewilligd, inclusief het beëindigen van de oorlog en een volledige Israëlische terugtrekking uit Gaza. De andere strategie roept op tot een grootschalige militaire campagne om de hele Gazastrook te veroveren en Hamas uit te schakelen, zelfs als dit betekent dat er op dat moment moet worden afgezien van verdere pogingen om gijzelaars te redden.
De aanpak van het Israëlische leger daarentegen is gericht op het nastreven van beide doelen – tegelijkertijd de vrijlating van gijzelaars aanmoedigen en de militaire capaciteiten en bestuurlijke macht van Hamas verzwakken. In de praktijk biedt de logica achter de acties van het IDF flexibiliteit aan het politieke leiderschap op een kritiek moment. Als militaire druk leidt tot vooruitgang in een nieuwe gijzelingsovereenkomst, kunnen de operaties worden opgeschort als onderdeel van een staakt-het-vuren. Als er echter geen vooruitgang wordt geboekt, kan de militaire campagne escaleren en worden verlengd.
Vanuit het oogpunt van het Israëlische leger liggen er twee belangrijke overwegingen ten grondslag aan deze middenweg. De eerste, die openlijk wordt geuit, is de overtuiging dat aanhoudende en toenemende militaire druk zal leiden tot de vrijlating van meer gijzelaars. De tweede is dat een langdurig staakt-het-vuren in het voordeel zou zijn van Hamas, omdat Hamas dan de tijd heeft om zich te herstellen, zijn troepen weer op te bouwen en te reorganiseren ter voorbereiding op verdere gevechten. De Israëlische strijdkrachten willen een dergelijk scenario voorkomen door militaire druk te blijven uitoefenen.
In de twee weken sinds het begin van de operatie is een aanzienlijk deel van de schade die aan Hamas is toegebracht, bereikt door het gebruik van luchtmacht. Tegelijkertijd hebben grondoperaties de Israëlische strijdkrachten in staat gesteld om het slagveld opnieuw vorm te geven ter voorbereiding op toekomstige militaire acties. In deze context hebben de Israëlische activiteiten zich gericht op het aanleggen van belangrijke transportcorridors, zoals de Netzarim Corridor, de uitgebreide Philadelphi Corridor en nu de Morag Corridor, die zijn ontworpen om de Israëlische strijdkrachten bewegingsvrijheid en manoeuvreerbaarheid te bieden in reactie op toekomstige ontwikkelingen of overeenkomsten.
Voorlopig blijft de algemene richting van de operaties een weloverwogen, stapsgewijze logica volgen die open blijft staan voor verschillende flexibele opties.
Hoe zag het Israëlische onderwijs eruit vóór het tijdperk van de beeldschermen?
“Je geloof heeft je gered!”
“Hamas is erg populair in Judea en Samaria”
