Hoe een boer uit Indiana rode vaarzen fokt in Israël

“Het lijkt alsof de hele wereld over de rode vaarzen praat, behalve Israël,” zegt Moriyah Shapira, een woordvoerster van Ancient Shiloh.

Door Etgar Lefkovits | | Onderwerpen: christenen, Derde Tempel
De Indiaanse boer Larry Borntrager verzorgt de rode vaarzen op 18 mei 2024 in Shiloh, Samaria. Foto: Met vriendelijke toestemming.

SHILOH – Toen er dit voorjaar een kleine conferentie werd gehouden in het bijbelse hart van Israël over wetten met betrekking tot rode vaarzen, plaatsten zowel Hamas als Hezbollah de advertentie voor het evenement op hun Telegram-pagina’s.

Slechts een paar maanden eerder had een woordvoerder van Hamas in Gaza de 100e dag van de oorlog tussen Israël en Hamas aangegrepen om de overbrenging van vijf rode vaarzen van de Lone Star State naar Israël aan te halen als reden voor het bloedbad van 7 oktober.

“Het lijkt wel of de hele wereld over de rode vaarzen praat, behalve Israël,” zei Moriyah Shapira, een woordvoerster van het oude Shiloh, de regio in Samaria waar ooit het bijbelse tabernakel stond. De geselecteerde roodbruine gemberkalveren, die vanuit theologisch oogpunt een voorwaarde zijn voor de herbouw van de Joodse tempel, werden daar de afgelopen zes maanden ook gefokt, wat voor opschudding zorgde in zowel de christelijke als de moslimwereld.

“Zij begrepen het belang van de rode vaarzen beter dan wij,” zegt Shapira.

Opwaardering van hun onderkomen

Toen boer Larry Borntrager (76) uit Indiana de gewaardeerde koeien voor het eerst tegenkwam tijdens een oorlogsreis naar Israël afgelopen herfst, was zijn eerste gedachte de staat van hun onderkomen. De geïmproviseerde stal op de historische locatie was ver verwijderd van de accommodatie die de dieren hadden genoten toen ze twee jaar geleden als handbagage in eerste klas over de Atlantische Oceaan vlogen.

“Als ze gebruikt gaan worden voor zo’n heilig doel, zouden ze op zijn minst toonbaar moeten zijn,” zei hij vorige week in een interview met JNS, waarin hij zijn eerste indrukken van de vaarzen beschreef.

Borntrager ging toen aan de slag. De gepensioneerde boer, die opgroeide op een melkveebedrijf in het noorden van Indiana, raakte snel bevriend met de dieren, maakte de kleine schuur schoon, renoveerde de stallen en installeerde zelfs ventilatoren om de zomerhitte te bestrijden.

De afgelopen maanden is hij een onafscheidelijk deel geworden van het leven van de dieren in Israël, hij verzorgt ze en controleert ze meerdere keren per week.

Larry Borntrager installeert ventilatoren in de kalverstal om ze te beschermen tegen de intense zomerhitte. Foto: Met vriendelijke toestemming.

Drie van de vaarzen die gedekt zullen worden

Volgens Shapira wordt er momenteel een nieuw bezoekerscentrum gebouwd op het terrein, waar nieuwsgierige bezoekers een film kunnen bekijken over de geschiedenis van de rode vaarzen. De oplevering van het centrum staat gepland voor deze herfst.

In de tussentijd zijn drie van de vijf dieren die regelmatig worden geïnspecteerd op vlekken door een groep rabbijnen gediskwalificeerd. Ze bleken vlekken te hebben (bijv. twee verschillend gekleurde haren). Ze zullen de komende weken door middel van kunstmatige inseminatie gefokt worden om veelbelovende nakomelingen te krijgen, zei ze.

De symbolische rode vaars, of parah adumah, wordt voor het eerst genoemd in de Bijbel. Foto: Met vriendelijke toestemming.

Een ongewone reis

De vijf vriendelijke kalveren, met de toepasselijke namen Tikva (hoop), Geula (redding), Segula (deugd), Techiya (wedergeboorte) en Nechama (troost), waren blij om de kwieke boer uit Indiana te zien toen hij donderdag hun stal binnenkwam. Borntrager kent ze allemaal bij naam en heeft een klein notitieblokje in zijn borstzakje met schetsen van hun respectievelijke eigenschappen.

Borntrager, die oorspronkelijk uit de Amish sekte komt, is een Noahide en heeft zelfs aan een rabbinaal hof in Jeruzalem verklaard dat hij de Zeven Noahide Wetten volgt. Dit leverde hem een speciale vergunning op om voor de kalveren te zorgen, maar nog geen visum voor Israël voor de lange termijn.

Zijn roeping naar Israël begon in de jaren 1970, toen hij en zijn vrouw als mennonitische zendelingen in Midden-Amerika werkten. Na het uitbreken van de Jom Kippoer-oorlog in 1973 voelde Borntrager zich aangetrokken tot de Joodse staat door wat hij een “innerlijke roeping” noemt. Hij herinnert zich dat hij zich opgetogen voelde als hij goed nieuws over Israël hoorde en neerslachtig als het nieuws slecht was.

In de jaren tachtig bracht hij met zijn vrouw en drie zonen wat tijd door in het Arava-gebied van Israël toen hij voor het eerst over de rode vaarzen hoorde en betrokken raakte bij een opgraving in de Qumran-grotten, op zoek naar as van ceremonies die meer dan 2000 jaar geleden plaatsvonden ten tijde van de Joodse tempels.

Zijn plannen om door te gaan met de opgravingen werden onderbroken door het uitbreken van de oorlog tussen Israël en Hamas op 7 oktober 2023. In plaats daarvan werkte hij als vrijwilliger in een Israëlische landbouwgemeenschap vlakbij de grens met de Gazastrook. Tijdens zijn bezoek aan een Israël in oorlog leerde hij dat de rode vaarzen waar hij een kwart eeuw eerder voor het eerst over had gehoord, in werkelijkheid in Israël waren; een vriend nam hem mee om ze in Shiloh te bekijken.

Tikva (hoop), Geula (verlossing), Segula (deugd), Techiya (wedergeboorte) en Nechama (troost) ontspannen in de schaduw van hun schuur. Foto: Met vriendelijke toestemming.

Van de Lone Star State naar de Joodse staat

De kalveren hebben ook een ongebruikelijke reis afgelegd. Geboren in Texas uit een speciaal runderras dat bekend staat als Red Angus, waren ze nog maar een maand oud toen hun eigenaar contact opnam met een groep mensen uit Jeruzalem die een advertentie hadden geplaatst in een Amerikaans boerentijdschrift op zoek naar de ongrijpbare rode vaars, die al twee millennia niet meer was gezien. Volgens Shapira boden ze maar liefst $15.000 per koe (de gangbare prijs lag tussen $300 en $1.000).

Na een stortvloed aan reacties te hebben ontvangen, voerde de groep eerst tests uit aan de andere kant van de Atlantische Oceaan via Zoom om te bepalen of de koeien geschikt waren, voordat ze naar de VS reisden om de ingewikkelde tests persoonlijk uit te voeren. Eén boerderij was bijzonder interessant; de christelijke eigenaar vertelde hen over de telefoon dat hij het ras inderdaad had geselecteerd met de gedachte dat ze mogelijk in de tempel zou kunnen dienen.

Uiteindelijk werden er vijf vrouwelijke kalveren geselecteerd die niet gebrandmerkt waren vanwege COVID, waardoor ze onder de religieuze wet gediskwalificeerd zouden zijn. Om de importbeperkingen op vee te omzeilen, kregen ze speciale toestemming om als huisdier in eerste klas bagage naar Israël te vliegen.

Ondanks de ophef die hun aanwezigheid in Israël in het buitenland heeft veroorzaakt, is het idee dat ze daadwerkelijk ritueel geofferd worden op dit moment nog steeds vergezocht, ook al bestudeert een kleine groep rabbijnen momenteel de relevante religieuze wetten.

De raadselachtige rode vaars, of parah adumah, wordt voor het eerst genoemd in het vierde boek van Mozes, wanneer God Mozes en Aaron opdraagt om “een perfect rode, smetteloze vaars te nemen waarop geen juk is geplaatst”. Het dier wordt dan geslacht en de as ervan wordt gebruikt in een reinigingsritueel.

Zulke dieren waren zeldzaam, zelfs in de oudheid. Volgens Joodse bronnen werden er slechts negen geslacht tussen de tijd van Mozes en de verwoesting van de Tweede Tempel in 70 na Christus. Volgens de 12e eeuwse Joodse wijsgeer Maimonides zal de Messias de tiende rode vaars offeren.

“Deze ceremonie is in tweeduizend jaar niet uitgevoerd,” zei Shapira, die de zorgen over een religieuze oorlog bagatelliseerde. “Het idee is om klaar te staan met wat we kunnen.”

Voorlopig zijn het Bijbelcitaat en een monster van het cederhout en de hysop die in de oude ceremonie werden gebruikt de enige dingen die buiten de schuur te zien zijn. De kalveren lijken voorbestemd voor een lang leven en populariteit als toeristische attractie als de oorlog met Hamas voorbij is.

Voor Borntrager maakt het geen verschil.

“Dit kleine ding dat ik doe is mijn bijdrage,” zegt hij. “Ik vind het het leukst om voor ze te zorgen. Ik vind het verrijkend.”

Israel Today nieuwbrief

Dagelijks nieuws

Gratis in uw mailbox

Israel Heute Newsletter

Tägliche Nachrichten

FREI in Ihrer Inbox