Met uitzondering van de Arabische facties beschrijven alle partijen in de moderne Israëlische politiek zichzelf als ‘zionistisch’. Voor mensen met een Bijbels geloof roept dit echter vragen op over de aard van het zionisme. Is het gewoon een nationalisme zoals ieder ander land dat kent, of is het goddelijk geïnspireerd en onlosmakelijk verbonden met de Bijbel?

Wat is de oorzaak van de groeiende politieke kloof in Israël?

Als de moderne wedergeboorte van Israël een vervulling is van Bijbelse profetieën, zou de Joodse staat dan niet een hemelse agenda moeten volgen, in navolging van de woorden van Jesaja, Ezechiël en Zacharia? Of zijn deze duizenden jaren oude woorden niet meer dan een nostalgisch volksgeloof en moet Israël zich vooral baseren op moderne (lees: humanistische) normen en waarden?

Alle partijen zijn het erover eens dat het zionisme essentieel en noodzakelijk was en is om het Joodse volk te verenigen met een gemeenschappelijk doel om een sterk nationaal...