LedenEen hart, een paspoort, een natie
De geboorte van een zoon is een vreugdevolle gebeurtenis, maar een afspraak met het ministerie van Binnenlandse Zaken herinnerde me aan een van Israëls vele paradoxen.
Een golf van moslimimmigratie heeft geleid tot een sterke stijging van het antisemitisme in veel Europese steden. Een internationaal forum in de Zweedse stad Malmö sprak er over, maar eigenlijk hebben wij allemaal een rol te spelen bij de verdediging van Israël.
De recente Ofir Awards kregen vorige week veel terechte kritiek omdat blijkbaar welgemeende, patriottische en zionistische delen van de toespraak van de minister van Cultuur Hili Tropper werden weggelaten uit de landelijk uitgezonden televisie-uitzending.
De regering-Bennett heeft gezworen eindelijk de verspreiding van wapens en het welig tierende geweld in de Arabische sector aan te pakken. Maar wegens jarenlange kennelijke verwaarlozing hebben weinigen nog vertrouwen in of respect voor de politie.
Als het om onderwijs gaat, is het voor veel Amerikaanse ouders een legitieme mogelijkheid om hun kinderen thuis onderwijs te geven, maar bij Israëli’s komt de gedachte om de kleintjes thuis te laten nooit op. Door de Coronagolf, en lessen via Zoom, neemt de belangstelling toe.
Sinds het begin van de Corona-pandemie zien we in de sociale media de vorming van groepen rond internationale samenzweringen. Israel Today spreekt met een van de Israëlische artsen die worden beschuldigd van het verspreiden van ‘nepnieuws’ over het Covid-vaccin.
Nu een wapenstilstand is overeen gekomen tussen Israel, Hamas en Islamitische Jihad, lijkt het gevaar van de raketten geweken. Maar zelfs toen Hamas 4.000 raketten afvuurde, was de echte dreiging vorige week de verstoring van het Joods-Arabische samenleven in Israël.
Israël ligt onder vuur. Meer dan 3.000 raketten zijn vanuit Gaza afgevuurd op dichtbevolkte civiele gebieden. Al meer dan een week leven de mensen in angst, weggedoken in schuilkelders of hun mamad (Merkhav Mugan Dirati: letterlijk Residentiële Beschermde Ruimte).
Benjamin Netanyahu stond centraal bij de laatste vier verkiezingen. Hij staat ook centraal bij de vorming van de regering, en ongeacht of hij zelf probeert een coalitie samen te stellen, of dat zijn rivalen aan de beurt zijn, Bibi is het onderwerp aan de onderhandelingstafel.