Wie is er geïsoleerd, Israël of de Palestijnen?

Na de komst van een Joodse Staat in het Midden-Oosten bleef die tientallen jaren politiek geïsoleerd en werd getracht de nieuwkomer te verdrijven. De Arabische buren van Israël lijken zich nu te hebben gerealiseerd, dat Israël waarschijnlijk toch niet zo slecht is.

Door Aviel Schneider |

Iedereen die in de huidige situatie ooit in quarantaine is geweest, weet wat het betekent om twee weken lang geïsoleerd te zijn. Natuurlijk kan men er ook aan wennen. In het Midden-Oosten was Israël in ieder geval decennia lang politiek geïsoleerd. De Arabische landen wilden geen contact met de Joodse nieuwkomer in de islamitische buurt. Ze probeerden alles om de nieuwe Joodse Staat uit hun regio te verdrijven. Daartoe gebruikten ze oorlogen, terroristische aanslagen, ontvoeringen, haat­propaganda en allerlei dingen om de ‘vreemdeling’ angst aan te jagen. Maar dat lukte niet en Israël bleef standvastig, ook al bleef het Israëlisch-Palestijnse probleem het vuur aanwakkeren. ‘Zonder een akkoord tussen Israël en de Palestijnen zal er geen doorbraak komen in de vrede met de Arabische landen’, benadrukte de Arabische Liga decennialang.

Na verloop van tijd lijken de Arabische buren van Israël te hebben ingezien, dat Israël waarschijnlijk toch niet zo slecht is. Zo hebben Israëlische en Arabische leiders de laatste jaren steeds vaker elkaar achter de coulissen ontmoet. De Arabische wereld heeft zich gerealiseerd dat ze meer voordeel kunnen halen uit Israël. Met andere woorden, ze begrijpen dat Israël een zegen kan zijn voor hun Arabische omgeving, vooral in de land­bouw­sector, de high­tech­sector en de cyber­technologie.

In Israël wordt premier Benjamin Netanyahu geprezen voor het bereiken van de vrede, maar hij is door het volk zwaar bekritiseerd voor zijn strijd tegen de corona-pandemie. Waarom heeft Netanyahu succes bij de Perzische Golfstaten, maar is er onder zijn eigen volk een groeiend wantrouwen ten opzichte van zijn regering? Waarom is Bibi in het buitenland populairder, vooral onder evangelische christenen, dan onder zijn eigen volk?

Palestijnen in politiek isolement
En zo gebeurde het, dat Israël vrede kon sluiten met twee Arabische landen uit de Perzische Golf, de VAE en Bahrein. Dit schokte natuurlijk de Palestijnen, die daarmee hun politieke veto in de Arabische wereld verloren. Voor het eerst heeft de Arabische Liga de Palestijnen de rug toegekeerd. Wie wil, kan daardoor zien en begrijpen dat de Palestijnen nu op een bepaalde manier in een politiek isolement zitten. Het politieke klimaat in het Midden-Oosten verandert in het voordeel van Israël, en dit gebeurt op hetzelfde moment dat een wereldwijde pandemie ons leven ondersteboven zet. Uit de media kunnen we lezen dat mensen de spirituele betekenis en de politieke achtergrond van onze tijd willen begrijpen, of ze nu Joods, christelijk of islamitisch zijn.

Israël heeft zijn tijd in politiek isolement gebruikt om zich verder te ontwikkelen, en dit is vooral duidelijk in de Israëlische technologische landbouw. Nu wordt gevreesd dat de Palestijnen gedurende hun tijd in isolement op zoek zijn naar een nieuwe sponsor of peetvader en toevlucht. Het constante ‘NEE’ van de Palestijnen heeft de Palestijnse Autoriteit (PA) in een financiële afgrond gestort, ze hebben 80 procent van hun jaarlijkse inkomsten uit Arabische en andere landen verloren. Bovendien weigeren de Golfstaten de PA de beloofde leningen te geven. Israël houdt ook honderden miljoenen shekels achter, zolang de PA zijn beloften niet nakomt (en terroristen blijft betalen).

Palestijnse jongere bij een demonstratie in de stad Hebron (Foto: Wisam Hashlamoun/Flash90)

Turkije als nieuwe beschermheer van de Palestijnen?
Maar pas op, ook Israël moet voorzichtig zijn en ervoor zorgen dat Jeruzalem niet in een val loopt. Het gevaar bestaat dat de Palestijnen nu een nieuwe bescherm­heer kiezen, Iran bijvoorbeeld of de Turkse Sultan Recep Tayyip Erdogan. Deze laatste bood de Palestijnen aan om hen politiek en financieel te steunen in hun strijd tegen Israël, in plaats van de lijn van de Arabische Liga te volgen. De Turken hebben al een plan gepresenteerd: een verzoening tussen Fatach en Hamas op basis van parlements­verkiezingen en de vorming van een regering van nationale eenheid van beiden. Dit zou niet gunstig zijn voor Israël.

In Istanboel, dat je nu de hoofdstad van de radicale moslim­broeder­schap uit alle hoeken van de Arabische wereld kunt noemen, wordt hierover al gesproken. Het plan is een gevaarlijke formule, die Hamas in staat zal stellen de politieke macht in Judea en Samaria terug te winnen en de Fatach-regering vernietigend te verslaan, zoals in Gaza in 2007 gebeurde. Ook de Iraniërs zijn er bij betrokken, maar houden zich momenteel in.

Dit alles tot grote ergernis van Egypte en Saoedi-Arabië. Waarom, en wat kan Israël daaraan veranderen? Zijn de nieuwste vredes­formules echt ‘vrede voor vrede’? Verdient de Israëlische premier Benjamin Netanyahu hiervoor de Nobelprijs voor de Vrede? Zijn zulke allianties met andere volken volgens de Bijbel voor Israël in orde?

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant