Wie is de meest geciteerde vrouw uit de Bijbel?

Welke vrouw deed misschien wel de beroemdste uitspraak in de Joodse en Bijbelse geschiedenis? Het is niet wie u denkt. U weet misschien zelfs haar naam niet, hoewel haar woorden dagelijks in Israël klinken. En wat zijn die beroemde woorden?

Door David Shishkoff |

Is het Miriam de zus van Mozes? Zij zong een over­winnings­lied (Exodus 15:21) na het splijten van de Schelfzee?

Is het koningin Esther, die haar klacht durfde uiten voor de machtigste koning van die tijd?(Esther 7: 3)

Is het de andere Miriam – Maria uit Nazareth, die zich verheugde toen een engel haar blijde tijding bracht (Lukas 1:46-53)?

De meesten van ons zullen zich de vrouw die bedoel nauwelijks kunnen herinneren, maar ze sprak enkele van de vroegste en meest diepgaande woorden in de Bijbel over een belangrijk onderwerp. Vijf woorden van haar in het Hebreeuws zijn de meest voorkomende geschreven woorden in de moderne Israël geworden, omdat ze gegraveerd zijn, in steen gebeiteld op miljoenen grafstenen in de Joodse Staat. Wat zijn deze woorden?

תהא נפשו/ה צרורה בצרור החיים
afgekort:
ת.נ.צ.ב.ה. of תנצב’ה of t.n.z.b.h.
(t’hay nafsho/ah tzroerah b’tzror hachayim),
‘Moge zijn/haar ziel gebundeld zijn in de bundel van de levenden.’

Dit gebed op grafstenen is een parafrasering van de woorden van Abigail tot David:
‘Wanneer (…), zal het leven van mijn heer gebonden zijn in de bundel van de levenden bij de HEERE, uw God, maar de ziel van uw vijanden zal Hij wegslingeren uit de holte van de slinger’ (1 Samuel 25:29)

Dit zijn enkele van de vroegste en sterkste woorden in de Bijbel, die spreken over de hoop op het eeuwige leven (te vergelijken met Handelingen 23: 6).

Ze werden uitgesproken door de verstandige vrouw Abigail, die met David spreekt terwijl hij op de vlucht is, opgejaagd wordt, op een van de laagste punten in zijn leven, gemarginaliseerd, verbannen uit het ‘land van de levenden’, uit het normale leven en de maatschappij. Hij staat op de grens, heeft nauwelijks nog geloof in God, op het punt om te breken en gewelddadig wraakzuchtig te worden. Juist op dat punt geeft Abigail hem en zijn hongerige mannen een feest, roept vergeving en verzoening op en spreekt deze woorden van levens­verande­rende hoop uit – dat iemands leven niet tot een zinloos einde komt op het graf, maar eeuwig verbonden zal zijn met God, de bron van leven.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.