Wat zal Trump voor Israël doen in zijn laatste weken?

Het is bijna traditie geworden, dat een vertrek­kende Amerikaanse president een laatste, gedurfde stap zet jegens Israël, ofwel een verklaring aflegt, een nalatenschap veilig stelt of zelfs het beleid van zijn opvolger in het Midden-Oosten inperkt.

Door Ryan Jones |

Bill Clinton was tot de laatste dag van zijn president­schap betrokken bij het Israëlisch-Palestijnse conflict, toen hij naar beide partijen een brief stuurde die de start vormde van de Taba-top in de week erna, nadat George W. Bush al was ingehuldigd. Een maand eerder had Clinton de ‘Clinton Para­meters’ gepubli­ceerd, waarin hij zijn aanbe­volen weg naar de vrede uiteenzette.

In zijn laatste maand als president schokte Barack Obama Israël door af te wijken van het traditionele beleid van de VS, en naliet zijn veto uit te spreken over resolutie 2334 van de VN-Veiligheidsraad, waardoor de motie kon worden aangenomen. Resolutie 2334 veroordeelde, net als zoveel andere resoluties die eerder door Washington waren afgekeurd, Israël omdat het Joden in Judea, Samaria en aan de oostelijke kant van Jeruzalem liet wonen.

Het is moeilijk te bedenken wat Israël aan Trump zou kunnen vragen, aangezien hij al:

  • Jeruzalem herkende als de hoofdstad van Israël,
  • de Amerikaanse ambassade verplaatste,
    de Israëlische soevereiniteit over de Golanhoogten erkende,
  • de VS terugtrok uit de Iraanse nucleaire overeenkomst,
  • een onbuigzaam Palestijns leiderschap op een zijspoor zette,
  • de normalisering tussen Israël en verscheidene Arabische Staten heeft gefaciliteerd.

En toch, Trump kennende, zal hij waarschijnlijk iets groters doen dan al zijn voorgangers in zijn resterende tijd in het Oval Office. Het is dus in het belang van Israël om ervoor te zorgen dat ‘iets groots’ echt ten goede komt aan de Joodse Staat.

De regering-Netanyahu heeft naar verluidt verscheidene ideeën over wat ze van Trump zou willen vragen:

  • Een vergroting van de militaire hulp, inclusief nieuwe wapens, hoewel Israël waarschijnlijk hetzelfde of vergelijkbaar zou krijgen van Biden, dus dat zou ‘iets kleins’ zijn;
  • Druk op meer Arabische Staten om snel vrede te sluiten en de betrekkingen met Israël te norma­liseren. Dit is eveneens iets waartoe Biden waar­schijn­lijk bereid is, maar velen vinden dat hij de ‘bulldozer’-mentaliteit van Trump mist, die vaak nodig is om de Arabische regimes in beweging te krijgen;
  • Zware sancties tegen Iran, en er wordt al gesproken over een plan dat nieuwe wekelijkse sancties inhoudt tot aan de inauguratie van Biden. Toch is het moeilijk om te zien wat dit in zo’n korte periode zou bereiken, als Biden de genoemde sancties zou opheffen;
  • Steun voor de onmiddellijke annexatie van delen van de Westelijke Jordaanoever. Dit zou zeker de handen van de komende Ameri­kaanse regering binden, en het is een zet die Netanyahu al lang aan zijn kiezers heeft beloofd, hoewel hij die alleen zal kunnen waarmaken wanneer Trump in functie is. Tegelijkertijd is het een zeer drastische stap, die Israël zeker de woede zal opleveren van de internationale gemeen­schap, inclusief de nieuwe Amerikaanse regering.

Het is niet te zeggen wat de komende weken en maanden zullen brengen, en dat is nog nooit zo waar geweest als onder Trump. Daarom bereidt Israël zich voor op elke eventualiteit.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant