
Talrijke internationale nieuwsmedia, die het geweld tijdens de begrafenis van Al Jazeera-journaliste Shireen Abu Akleh jongstleden vrijdag versloegen, hielden belangrijke informatie achter, die meer onthulde over hun eigen agenda dan over de tumultueuze gebeurtenissen op die dag.
“Israëlische politie treedt gewelddadig op tegen rouwenden op begrafenis van gedode Palestijnse journalist,” vermeldde de kop van Reuters.
“Israëlische politie treedt gewelddadig op tegen dragers van de kist op begrafenis van journalist,” meldde Associated Press .
“Ophef na gewelddadig optreden Israëlische politie tegen rouwenden op begrafenis van journalist,” echode Agence France Presse .
“Israëlische politie treedt hard op bij begrafenis van gedode Palestijnse journalist,” meldde The New York Times .
“Shireen Abu Akleh: Israëlische veiligheidstroepen treden hard op tegen rouwenden op begrafenis van Al Jazeera-journaliste, waardoor ze kist bijna laten vallen,” luidde de kop van Sky News.
“Israëlische troepen treden hard op tegen rouwenden, die de kist van de dode Al Jazeera-journaliste dragen,” kopte de Independent, die geen uitzondering was.
De gemiddelde lezer die niet verder kijkt dan krantenkoppen, kreeg de duidelijke boodschap mee dat de Israëlische politie, zonder aanleiding, vreedzame Palestijnse rouwenden aanviel tijdens een begrafenisstoet.
Maar dat is niet de waarheid. Video-opnamen van de begrafenis tonen aan dat sommige Palestijnen, die zich verzamelden buiten het ziekenhuis waar het lichaam van Shireen Abu Akleh werd bewaard, voorafgaand aan de begrafenisstoet het geweld initieerden en de Israëlische politie aanvielen.
De volgende video, gedeeld door Liran Tamari, een verslaggever van politiezaken en juridische zaken voor Ynet, toont Palestijnen in de menigte buiten het ziekenhuis terwijl ze stenen, glazen flessen en andere voorwerpen naar de politie gooien. In Tamari’s video is het geluid van versplinterd glas te horen.
תיעוד שצילמתי מאתמול, שניות לאחר כניסת הכוחות לבית החולים ממנו יצא מסע הלוויה של העיתונאית שירין אבו עאקלה. אבנים, בקבוקי זכוכית וחפצים לעבר השוטרים. כך זה נראה pic.twitter.com/GcMrNbluEE
— לירן תמרי | Liran Tamari (@liran__tamari) May 14, 2022
In de artikelen van de twee eerder genoemde Britse mediakanalen – Sky en The Independent – werd met geen woord gerept over de Palestijnse aanvallen op de politie. De andere mediakanalen verwezen wel naar de aanvallen. Zij schreven de schuld ervan toe aan de politie zelf, en vermeldden deze feiten pas veel verderop in het artikel. Hoe verder en later in een artikel informatie verschijnt, hoe minder het door de meeste lezers wordt opgemerkt.
Reuters, bijvoorbeeld, meldde deze feiten pas in de achtste en negende alinea van haar artikel:
‘De Israëlische politie verklaarde dat een groep Palestijnen buiten het ziekenhuis, die zij als relschoppers aanmerkten, begon met het gooien van stenen naar de agenten’.
“De politieagenten werden gedwongen om in actie te komen” voegden ze er aan toe’.
De Associated Press, van zijn kant, vermeldde haar verwijzing naar het Palestijnse geweld pas in de 13e alinea:
‘De politie verklaarde dat de menigte bij het ziekenhuis tot een “nationalistische protestactie” opriepen, en dat ze de oproepen om te stoppen negeerden en stenen naar de politie gooiden. “De politieagenten werden gedwongen op te treden,” verklaarde de politie. Ze gaven een video uit waarin een commandant, buiten het ziekenhuis, de menigte waarschuwt dat de politie naar binnen zal komen als ze niet stoppen met hun opruiing en “nationalistische liederen”.
AFP deed het iets beter. Het meldde deze feiten al in de vijfde alinea: “Israëlische autoriteiten zeiden dat er zes arrestaties waren verricht nadat rouwenden met ‘stenen en glazen flessen’ hadden gegooid.” Opmerkelijk is dat ‘stenen en glazen flessen’ tussen aanhalingstekens stond, hoewel de informatie al in het artikel als feit was vermeld (“Israëlische autoriteiten zeiden”), wat een dubbele vermelding betekent. Aangezien de informatie door video’s wordt bevestigd, is de vermelding door de Israëlische politie niet alleen overbodig, maar geeft zij de lezers ook een signaal dat de informatie niet moet worden geloofd.
Shireen Abu Akleh is al direct een icoon geworden voor de anti-Israël menigte, en deze menigte omvat ook de internationale media. (Foto: Flash90)
De New York Times, die in de internationale media de toon zet en inhoud bepaalt ten aanzien van berichtgeving over Israël en de Palestijnen, ging nog verder, en stelde het gooien van stenen en glazen flessen ter discussie. Het deed dit door herhaaldelijk (drie keer) de nadruk te leggen op het gooien van plastic flessen. In een misleidende beschrijving van de video’s van het incident, schreef The Times, te beginnen in de vijfde alinea:
‘Het geweld bij de begrafenisstoet duurde ongeveer een minuut, en volgde op een gespannen impasse tussen de oproerpolitie en de rouwenden, waarbij “ten minste één lege plastic fles in de richting van de politie werd gegooid”.
De politie rukte toen plotseling op naar de kist, zwaaide met wapenstokken en begon naar de rouwenden te schoppen. Terwijl de agenten oprukten, gooiden de rouwenden projectielen, waaronder iets wat een stok leek te zijn, en de agenten gooiden projectielen, welke rookgranaten bleken te zijn.
In een verklaring zei de Israëlische politie dat ze “handhavend optrad”, nadat sommige rouwenden tot “nationalistische protestacties” begonnen op te roepen, en nadat agenten de menigte een waarschuwing hadden gegeven. Terwijl de kist uit het ziekenhuis werd gedragen, verklaarde de politie dat ze gedwongen werden om “op te treden” omdat “relschoppers stenen begonnen te gooien in de richting van de politieagenten.”
De politie verspreidde later videobeelden waarop te zien is hoe een lege plastic fles en twee andere flesvormige voorwerpen in de richting van de agenten worden gegooid, voordat zij op de dragers afkomen, en een andere ongedateerde video waarop verschillende stenen op de grond te zien zijn. Er was geen duidelijke indicatie van wanneer of hoe de stenen die plek hadden bereikt.
Later in het artikel somt The Times op wat het benoemt als een opeenvolging van geweld, en benadrukt opnieuw dat “tenminste één lege plastic fles” werd gegooid voorafgaand aan het politie-optreden.
De fixatie van The Times op een “lege plastic fles”, ondanks het feit dat verbrijzelend glas hoorbaar is in video-opname, doet ons denken aan het geval van het beruchte “padvindersmes”, dat dateert uit 2015: nadat een Palestijnse terrorist Israëliërs had aangevallen zwaaiend met een mes, vermeldde The Times :
“Hij had geen mes bij zich, ik zag alles,” hield een [Palestijnse] getuige vol. “Als ze een mes hebben laten zien, dan hebben ze het er zelf neergelegd”.
De Israëlische politie publiceerde toen al snel een foto van een zakmes, het soort dat padvinders gebruiken, naast de gedode tiener.
Maar in werkelijkheid ging het hier om een vlindermes, een mes geassocieerd met vechtsporten, en niet met padvinders, en de krant zag zich later genoodzaakt een correctie te publiceren waarin dit werd erkend: “Een eerdere versie van dit artikel verwees onnauwkeurig naar het mes op de Israëlische politiefoto. Het is een vlindermes, dat traditioneel als wapen wordt gebruikt. … Het afgebeelde mes is niet typisch ‘het soort dat padvinders gebruiken’.”
Van gevaarlijke vlindermessen tot gezonde padvindersmessen, van gevaarlijke glazen flessen tot ongevaarlijke lege plastic flessen, de agenda achter berichten die Palestijns geweld verdoezelen of bagatelliseren is heel duidelijk.
In een andere realiteit, waarin nieuwsberichten worden geschreven die de werkelijke gebeurtenissen vermelden, in plaats van verhalen, zouden de krantenkoppen hebben kunnen luiden: “Palestijnse relschoppers vallen Israëlische troepen aan bij begrafenis journalist.” Een langere en meer volledige kop zou zeggen: “Politie reageert krachtig op gewelddadige rellen bij begrafenis journalist.” Dan is er nog de derde route, die Haaretz koos: “Geweldsuitbarsting met de politie bij de begrafenis van Palestijnse journalist.”
Hoewel de formulering van Haaretz er niet in slaagde de juiste chronologische volgorde over te brengen – eerst het Palestijnse geweld, daarna de krachtige reactie van de politie – gaf zij niettemin aan dat de botsingen plaatsvonden met geweld van beide kanten, en gaf zij dus een nauwkeuriger beeld dan de berichten in de buitenlandse media, over een aanval van de Israëlische politie op vreedzame begrafenisgangers.
Net zoals het rondstrooien van vervuilende lege plastic flessen het milieu vervuilen, zo vervuilen internationale mediaberichten, die verstoken zijn van belangrijke feiten, het informatielandschap en verminderen ze het inzicht van het publiek.
Tamar Sternthal is directeur van de Israëlische vestiging van het ‘Committee for Accuracy in Middle East Reporting in America’ (CAMERA).
Dit artikel werd eerder gepubliceerd door het Committee for Accuracy in Middle East Reporting and Analysis.