U zult uw leven geven voor Israël

Naar hun mening is het concept van de uitverkorenheid fundamenteel. Het Joodse volk is uniek onder de naties van de wereld, en daarom moet elke beslissing of elk debat over het land niet alleen gebaseerd zijn op internationaal recht, gevaar of angst.

De rabbijnen identificeerden vier gebieden die moesten worden overwogen voordat het Joodse volk Eretz Yisrael vrijgaf of bezette: Bijbel, moraal, militaire kracht en risico.

De Rambam, een van de vruchtbaarste en invloedrijkste Torahgeleerden van het Jodendom, vat de mitzvoth (geboden) betreffende Eretz Yisrael samen.

Elke Jood moet in Eretz Yisrael leven. Dit wordt Yeshivat Ha’aretz genoemd, ‘we gingen in het land wonen.’
Het land moet gecultiveerd worden. ‘We mogen het geen woestenij laten.’ Dit wordt ‘het vestigen in het land’ waarin we huizen moeten bouwen en wijngaarden moeten planten.
Israël moet de soevereiniteit over het hele land hebben. ‘We mogen het land niet in de handen van andere naties laten.’ Eretz Yisrael is de eeuwige erfenis van het Joodse volk en we mogen nooit denken dat we geen plaats hebben in ons land. De Rambam concludeerde dat als er geen andere manier is, we het land moeten innemen door middel van bezetting.

De Rambam legt verder uit dat er een koning of vorst over Israël moet worden aangesteld, wat noodzakelijk is voor de zelfbeschikking van elk volk. Koningin Esther kreeg dan wel ‘de helft van het koninkrijk’ aangeboden door de Perzische koning Ahasuerus tijdens een moment van waardering, maar het is duidelijk dat de koning over zijn hele koninkrijk moet regeren. Een verdeeld koninkrijk kan niet standhouden.

Joodse wijzen geloofden dat de vestiging van een vreemd land binnen Israël duidelijk in strijd is met de Schrift.

Wanneer is oorlog gerechtvaardigd?

De wijzen beschouwden het voeren van een oorlog voor Israël als een mitswa, een gebod, wat in drie gevallen vereist is:

Tegen Amalek en de gezworen vijanden van Israël;
Tegen de ‘zeven-naties’, wat de afgoderij van de Kanaänieten betekent;
Overal in het hele land van Israël.

De Rambam definieerde de opdracht tot oorlog als de bevoegdheid om de grens van Israël uit te breiden en alle delen van Eretz Yisrael te veroveren.

Oorlog is natuurlijk moeilijk, riskant en gevaarlijk. Joden worden gedood, anderen ook. Dit roept vandaag de vraag op, hoeveel leed de Israëli’s bereid zijn te ondergaan om Judea en Samaria terug te nemen. Uit de mening van de rabbijnen over de opdracht tot oorlog kunnen twee antwoorden worden getrokken.

Men moet zich realiseren, dat het Joodse volk in de diaspora werd onderdrukt en uitgeroeid gedurende duizenden jaren van ballingschap onder de niet-Joden, lang voor de Staat Israël ontstond. Arabieren begonnen niet pas in 1967 met het vermoorden van Joden, toen Israël Judea en Samaria in de Zesdaagse Oorlog veroverde, of zelfs in de decennia voor de oprichting van de Staat Israël in 1948. De moorden begonnen lang geleden met Mohammed en de islamitische oorlogen.
Maar nu, bij de gratie van God, heeft Israël weer haar eigen natie en een sterke Israëlische Defensiemacht (IDF) om het Joodse volk en hun soevereine staat te beschermen.

Bovendien, indien er een Palestijnse staat zou kunnen worden opgericht, waarin Jood en Arabier in vrede en broederschap kunnen samenleven, dan zou oorlog niet nodig zijn, of de voorkeur verdienen. Maar dat is op dit moment niet realistisch en zal dat misschien nooit worden voor het einde van de tijden, wanneer alleen de Messias zal regeren.

Joodse wijzen geloofden dat Israël bereid zou moeten zijn een zeer hoge prijs te betalen om vrede te bereiken. De Torah vertelt ons dat alle wegen van God tot vrede leiden (Spreuken 3:17) en dat de beloning voor het onderhouden van Zijn geboden vrede is (Leviticus 26:3-6).
Zelfs wanneer we ons voorbereiden om oorlog te voeren tegen een gezworen vijand, moeten we proberen vrede te sluiten voordat we aanvallen (Deut. 20:10-12).
Koning David was een groot man, een profeet, zanger, dichter en verdediger van Israël, maar hij was ook een man van de oorlog, en als zodanig mocht hij de Heilige Tempel in Jeruzalem niet bouwen. Het huis van God moest een symbool van vrede zijn (1 Kron. 22:7-8).
De Schrift verbood zelfs het gebruik van metaal bij het bewerken van de stenen voor het altaar in de Tempel, omdat metaal een herinnering was aan de wapens die in de dodelijke oorlogsvoering werden gebruikt.

Dus wanneer is oorlog een gebod?

Het gebod om het land Israël te bewaren en te beschermen maakt deel uit van de mitswa van de toewijding. Volgens de wijzen mag niemand zichzelf onnodig in gevaar brengen, maar moet hij of zij vluchten wanneer dat mogelijk is. Het gebod om ten strijde te trekken brengt een mens in groot gevaar, zozeer zelfs dat de Bijbel leert dat een man die net getrouwd is met een vrouw, een wijngaard heeft geplant of een huis heeft gebouwd, niet naar een nationale oorlog kan gaan om niet te sterven (Deut. 24:5). In David’s leger gaven soldaten een echtscheidingsbrief aan hun vrouwen, die nooit wisten of ze wel dood waren of gevangen genomen.

In het belang van Israël en de toewijding aan het Joodse volk moet een man of vrouw echter bereid zijn om zijn of haar leven op het spel te zetten. Een buitenlandse koning vroeg ooit aan een rabbijn: ‘Waarom gaat u naar Israël? Het is gevaarlijk.’ Hij antwoordde: ‘Ten eerste is het niet gevaarlijk (precies wat ik mijn vrienden vertel die op bezoek willen komen!). Maar zelfs als het gevaarlijk is, is het net als de oorlogs-mitswa.’ Joden worden bevolen om toegewijd te zijn aan Eretz Yisrael.

In deze tijd is geen van deze rabbijnse uitspraken slechts een theorie. Generaties Joden geven hun leven om Aliyah (immigratie naar Israël) te maken. Joden vestigen zich in Eretz Yisrael in de geest van toewijding aan hun land en het volk, en dienen in het leger als dat nodig is om deze verplichtingen na te komen. Dit omvat religieuze, seculiere, Messiaanse en Orthodoxe Joden, hoewel sommige orthodoxen ervoor kiezen om niet te dienen.

Dit is deel 10 in Jewish Wisdom for the Everyday Man: een ‘gids voor de verwarden’ door het moderne doolhof van de moraal van de oude Joodse Wijzen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.