De afgelopen dagen hebben we herhaaldelijk dreigementen gehoord, zoals de waarschuwing van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Anthony Blinken aan het Israëlische oorlogskabinet dat “Israël het risico loopt wereldwijd geïsoleerd te raken als het een grondoffensief lanceert in Rafah”. De VS benadrukte deze waarschuwing door zich gisteren te onthouden van stemming in de Veiligheidsraad over de resolutie die Israël opriep om een onmiddellijk staakt-het-vuren af te kondigen in Gaza. Bovendien keren steeds meer “pro-Israël regeringen” Israël de rug toe en dreigen met een wapenembargo als Israël de instructies van westerse regeringen niet opvolgt. Israël was compleet verrast toen de Britse regering een paar dagen geleden een ultimatum stelde aan Jeruzalem: “Als Israël nog steeds wapens wil van het Verenigd Koninkrijk, dan moeten Rode Kruis-ambtenaren de Hamas-terroristen bezoeken die in Israël zijn gearresteerd”.
Israël moet beslissen op wie het vertrouwt, op de heidenen van de Westerse regeringen, die wij als onze bondgenoten beschouwen, of op zichzelf. Op God, op zijn geschiedenis, op zijn volk en zijn land. Dit is geen bijbelse fictie, maar een politieke realiteit. Dit is de spanning waarin het volk zich bevindt, vooral in deze dagen en onder deze coalitieregering. Is Israël niet geroepen om een licht voor de naties te zijn? Maar juist in deze weken verblinden de naties ons met schijnwerpers en irriteren ze de regering in Jeruzalem. Israël moet kiezen tussen twee liefdes – tussen de liefde van God en de liefde van de naties. Dit is een politiek dilemma!
Prime Minister Benjamin Netanyahu is currently meeting privately, at the Kirya in Tel Aviv, with US Secretary of State Antony Blinken. An expanded meeting with the members of the War Cabinet will be held later. pic.twitter.com/G6cPPBQpBc
— Prime Minister of Israel (@IsraeliPM) March 22, 2024
Het bezoek van Anthony Blinken was het achtste sinds het begin van de oorlog. De Amerikaanse Jood oefende sterke druk uit op Israël om het geplande grondoffensief in Rafah te staken en een compromis te sluiten over de gijzelaarsruil. Een politieke bron beweerde dat het bliksembezoek van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken bedoeld was om premier Benjamin Netanyahu ervan te overtuigen om de Palestijnen in de Gazastrook een veilige terugkeer naar het noorden toe te staan. Dit is de belangrijkste eis van Hamas in de onderhandelingen over een mogelijk gijzelingsakkoord. De militaire en politieke doelstellingen van Israël in de Gazastrook worden in Washington en Jeruzalem verschillend bekeken. De Israëlische premier Benjamin Netanyahu maakte Blinken duidelijk dat Israël in Rafah zou opereren met of zonder Amerikaanse steun. Blinken waarschuwde ook dat zonder een politiek plan voor de “dag na de oorlog”, Israël zijn legitimiteit in de wereld zou verliezen. Dat klopt, de regering kan niet beslissen wat er na de oorlog met de Gazastrook moet gebeuren. Zullen daar weer joodse nederzettingen worden gebouwd, zoals sommige coalitiepartners willen? Zal de Gazastrook worden overgedragen aan Mahmoud Abbas’ Fatah of zal er een nieuwe Palestijnse regering worden opgericht? Misschien zelfs onder Israëlisch militair bestuur? Maar waarom moet Israël nu beslissen als de operatie ter plaatse nog niet is afgerond?
De Israëlische minister van Defensie Yoav Galant is momenteel in Washington voor besprekingen met zijn Amerikaanse ambtgenoot Lloyd Austin. De twee hadden vorige week al met elkaar gesproken, waarbij Austin Galant opriep om alternatieven te overwegen voor de geplande Israëlische grondoperatie in Rafah. Tegelijkertijd zou een Israëlische delegatie op uitnodiging van de Amerikaanse president Joe Biden naar Washington reizen om de Israëlische operatie in Rafah te bespreken. Na de onthouding van de VS in de VN-Veiligheidsraad werd de reis van de delegatie echter geannuleerd door Netanyahu. De minister van Strategische Zaken, Ron Dermer, en het hoofd van het Nationaal Veiligheidscomité, Tzachi Hanegbi, werden verondersteld Washington ervan te overtuigen dat Israël had besloten tot een oorlog tegen Hamas in Rafah om eindelijk de overblijvende Hamasbataljons te verpletteren en tegelijkertijd een humanitaire oplossing te vinden voor de Palestijnse burgerbevolking. Nu blijven ze thuis. Bibi maakt Washington onmiskenbaar duidelijk dat er geen andere manier is dan Hamas in Rafah te verpletteren. “We zullen Hamas vernietigen en Rafah binnengaan, niemand kan ons tegenhouden. Net als in Bijbelse tijden zullen we ons verenigen, vechten en onze vijanden verslaan,” zei Netanyahu in een toespraak tot soldaten op Purim. “Net zoals we Haman hebben gedood, zullen we ook Sinwar doden!” Heeft God niet gezegd: “Wanneer je in het land komt dat jouw God je geeft, zul je niet leren te doen naar de gruwelen van die volken.” Israël brengt nieuwe normen naar het land en naar het leven, maar op 7 oktober werden we herinnerd aan de wreedheden waartoe naties in staat zijn.
Last night Prime Minister Netanyahu participated in the Purim Megilla reading with soldiers of the Military Police Corps’ Erez Battalion. pic.twitter.com/KtyhbFTtUR
— Documenting Israel (@DocumentIsrael) March 25, 2024
Westerse regeringen verliezen hun geduld met de oorlog van Israël in Gaza en lijken binnen enkele weken de gruweldaden van de barbaarse Hamas-terroristen in het zuiden van Israël te zijn vergeten. De westerse sympathie voor Israël is in een paar weken tijd in rook opgegaan. De Palestijnse propaganda van een fictieve hongersnood in de Gazastrook heeft de wereldmedia voor zich gewonnen. De Palestijnen lijden in de Gazastrook, maar dat hebben ze vooral te danken aan hun eigen schrikbewind, Hamas. Palestijnse propaganda is vaak effectiever in een oorlog dan het machtige leger van Israël. Nu keren zogenaamde pro-Israël landen zoals de VS, Canada, België, Italië, Nederland, Tsjecho-Slowakije en Hongarije zich tegen Israël.
Dit komt vooral door de komende verkiezingen in de VS, die de Democratische president Joe Biden onder enorme druk zetten. Hij heeft zich te pro-Israël getoond en dat is slecht voor zijn Democratische achterban als hij de verkiezingen van november 2024 wil winnen van zijn Republikeinse aartsvijand Donald Trump. Biden moet daarom nu een pro-Palestijns buitenlands beleid voeren om zijn kiezers terug te winnen. En de Europese regeringen steunen hem. De VS, Tsjecho-Slowakije en Hongarije hebben sancties ingesteld tegen joodse kolonisten. Canada, Italië en het Verenigd Koninkrijk dreigen Israël met een wapenembargo. In Nederland heeft de rechtbank de levering van reserveonderdelen voor Israëlische F-35 gevechtsvliegtuigen tegengehouden en België heeft naast het wapenembargo ook de handel met de Israëlische defensie-industrie opgeschort.
En omdat Israël zich niet aan de regels van naties houdt, moet het worden gestraft. “We kunnen westerse regeringen verliezen omdat we niet met hen overleggen over de dag na de oorlog,” vertelde een hooggeplaatste politicus aan politiek commentator Itamar Eichner. “De regeringen vrezen dat Benjamin Netanyahu de oorlog in Gaza politiek zal uitbuiten om aan de macht te blijven. Maar bovenal zijn de Westerse regeringen bang voor de publieke opinie in hun landen, die overwegend pro-Palestijns is. De Palestijnen worden gezien als de zwakkere partij, wat EU-politici aanzet tot interne en electorale overwegingen.
Tacheles – wat het Europese beleid ten aanzien van Israël vandaag de dag kenmerkt, is de groeiende pro-Palestijnse stem in Europese landen, waar de partijen rekening mee moeten houden. Zijn het niet de Arabische migranten in de grote Europese steden die voor Palestina de straat op gaan? Europese regeringen zijn ofwel bang voor hun eigen moslims of ze zijn gewoon te naïef en arrogant om de groeiende realiteit te begrijpen.
Dit is wat vandaag de dag het westerse beleid ten opzichte van Israël bepaalt. Daarom moet Israël Rafah niet binnenvallen, daarom moet Israël de Palestijnse vluchtelingen uit de zuidelijke Gazastrook laten terugkeren naar de noordelijke Gazastrook en daarom moet Israël zijn handen afhouden van Hamas. Israël moet beslissen naar wie het luistert, naar de Westerse regeringen waarvan wij denken dat ze onze vrienden zijn, of eerst naar zichzelf. Naties hebben Israël vaak onnodig bang gemaakt, alleen maar om het land op te voeden of te controleren. Ik ben er niet zeker van dat al deze excuses van het Westen echt waar zijn. Jarenlang hebben naties ons doen geloven dat het Israëlisch-Arabische conflict alleen kan worden opgelost binnen het kader van de “land voor vrede“-formule. Dit is niet waar. We hebben bijna 60 procent van het bijbelse hartland Judea en Samaria aan de Palestijnen gegeven en in plaats van vrede hebben we alleen maar terreur gekregen. Bovendien hebben Arabische regeringen vrede gesloten met Israël ondanks het mislukken van de Oslo-akkoorden. De ambassade van de VS werd verplaatst van Tel Aviv naar Jeruzalem en er is geen wereldoorlog uitgebroken; integendeel, zelfs de Golfstaten hebben vrede gesloten met Israël. Ik ben er dus niet zeker van dat alle westerse voorspellingen over een Israëlische operatie in Rafah waar zijn. Hun belang is niet ons belang en niet Gods belang, en daarom moet Israël alleen voor zichzelf de juiste beslissing nemen en niet voor de naties.
Waarom is Israël herhaaldelijk een twistpunt tussen naties geworden? Waarom wordt Israël beschuldigd van dingen waar andere landen over zwijgen? Waarom wordt Israël gemeten met verschillende maatstaven? Waarom worden Joden bewonderd, maar ook vreselijk gehaat? Wat onderscheidt het volk Israël van andere volkeren? Natuurlijk zijn er veel overeenkomsten, maar daar gaat het niet om. Alle volkeren hebben hun eigen karakter en hun eigen DNA in termen van mentaliteit, levenswijze en cultuur. De wereldwijde politieke interesse in het volk Israël in onze tijd en in de geschiedenis ligt ergens anders – het ligt in de daden van de Almachtige met en voor Israël. Politieke crises met de naties, zoals in onze tijd, herinneren de mensen aan het verbond met God. Denk eraan! Actie is iets anders. God koos Israël omdat het de minste van alle naties was. Maar niet alleen daarom, “maar omdat de Heer u liefheeft en zich zal houden aan de eed die Hij uw vaderen gezworen heeft”.
Netanyahu kondigt voortzetting van de oorlog aan tot de overwinning
VN-ambassadeurs herdenken 80 jaar bevrijding Auschwitz
“We houden de Gazastrook” – Smotrich eist permanente aanwezigheid van IDF
