“Een oorlog tussen Rusland en Oekraïne kan een voedselcrisis in Israël veroorzaken. Israël zal zijn afhankelijkheid van de invoer van voedsel moeten beperken, en de wagenwijd geopende Israëlische poorten, die de massale en ongebreidelde invoer van buitenlandse landbouwproducten mogelijk maken, kunnen niet langer worden genegeerd. De mogelijke oorlog tussen Rusland en Oekraïne vormt een relevante bedreiging”, aldus de secretaris-generaal van de Israëlische landbouwvereniging, Avshalom Vilan.
De angst voor het uitbreken van een oorlog in Europa heeft de wereld, maar ook Israël, onder een enorme spanning gebracht. De media in Israël geven veel aandacht aan deze kwestie, en er wordt gesproken over de vele wereldwijde implicaties van deze spanningen voor de wereldbevolking, met inbegrip van economische en militaire gevolgen. Een even belangrijk punt is echter onder de aandacht van de Israëlische media gekomen: mocht er een oorlog uitbreken tussen de landen, dan zou dit kunnen leiden tot voedseltekorten en crises in Israël en de rest van het Midden-Oosten.
Onlangs werd de CBS-studie ‘Food Supply 2020′ gepubliceerd. Daarin wordt uiteengezet hoe groot en problematisch Israëls afhankelijkheid van ingevoerd voedsel is. Uit de gegevens blijkt dat ongeveer 97% van de graanvoorziening van Israël (tarwe, gerst, rijst, haver, spelt, enz.) van elders wordt ingevoerd. Hetzelfde geldt voor ongeveer 91% van de vis, ongeveer 75% van de aanvoer van peulvruchten, pinda’s en noten, ongeveer 62% van de aanvoer van rundvlees, en het land is ook sterk afhankelijk van de invoer van suiker en snoepgoed. Per inwoner per dag voorzien deze producten voor ongeveer 68% van de dagelijkse behoefte aan voedingsvezels, voor ongeveer 57% van de behoefte aan ijzer en voor ongeveer 45% van de behoefte aan koolhydraten.
Een te grote afhankelijkheid van invoer. 62% van het rundvlees dat in Israël in de winkels ligt, komt uit het buitenland. (Foto: Yossi Aloni / Flash90)
En waar komt het graan voor Israël vandaan? Ongeveer drie miljoen ton graan voor Israël komt elk jaar uit Rusland en Oekraïne. Mocht er een oorlog uitbreken tussen deze landen, dan zou de tarwevoorziening van Israël daar wel eens onder kunnen gaan lijden.
Al deze gegevens en cijfers zijn vanzelfsprekend bekend bij de Israëlische regering, maar desondanks geeft de regering er de voorkeur aan de geplande landbouwhervormingen en de afschaffing van de heffingen op landbouwprodukten uit het buitenland door te zetten. Ondertussen verstoort de toenemende invoer van landbouwproducten de landbouw in eigen land. Appel- en perentelers in de Golan Hoogvlakte en Boven-Galilea, boeren die samen met Palestijnse partners aardappelen en wortels telen in de Gazastrook, en de moshavim aan de Libanese grens, die leven van hun kippen-boerderijen, zullen niet kunnen concurreren met de lage buitenlandse prijzen en zij zullen uiteindelijk de landbouw en andere bestaansmiddelen moeten opgeven.
Aardappeloogst in Israël. Israëlische boeren lijden onder import uit het buitenland. (Foto Nati Shohat / Flash90)
In het verleden is gebleken dat de invoer van landbouwproducten in Israël alleen maar de bankrekening van detailhandelaars en importeurs verrijkt, die ons allen een exorbitante prijs laten betalen voor landbouwproducten en miljarden verdienen over de rug van de Israëlische consumenten en landbouwers.
“Mijnheer de minister van Financiën en mijnheer de minister van Landbouw, ik vraag uw aandacht. Als er een oorlog uitbreekt tussen Rusland en Oekraïne of als, God verhoede het, een wereldwijde catastrofe toeslaat, zoals voorspeld in het speciale rapport van de VN-klimaatraad over de opwarming van de aarde en de gevolgen daarvan, zal Israël niet in staat zijn haar bevolking te voeden. Waar zal de invoer van landbouwproducten voor Israël dan vandaan moeten komen? Van Turkije, Egypte en Jordanië, vijandige landen die in tijden van crisis natuurlijk als eerste voedsel zullen achterhouden voor zichzelf en hun burgers? Is er een nationaal rampenplan voor het geval er een tekort aan graan of andere producten ontstaat?”, aldus Avshalom Vilan, die de regering toesprak.
“Het is nog niet te laat om een andere weg in te slaan. Volgens de huidige plannen zullen de hervormingen niet leiden tot lagere prijzen voor de consument. De landbouw in Israël dreigt te worden weggevaagd. De voedselzekerheid voor alle burgers dreigt in gevaar te komen. De afhankelijkheid van de staat Israël van de invoer van landbouwproducten is een gevaar”.
Israël moet erop toezien dat het zijn onafhankelijkheid niet alleen op het gebied van veiligheid, maar ook op het gebied van de voedselvoorziening behoudt. Wat heeft Israël aan de modernste wapens als er geen brood meer is voor het ontbijt?
Een kijkje in eenheid 504
Zullen de Syrische rebellen Israël aanvallen?
Voor het eerst meer dan 10 miljoen inwoners in Israël
