Shavoe’ot, Wekenfeest, basis van het Pinksterfeest

Vijftig dagen, zeven weken, na Pesachfeest, aan het einde van de Omertelling, volgt het Wekenfeest of Shavoe’ot, op 6 en 7 Siwan, dat is in mei of juni. Dit jaar valt het op 17 en 18 mei. In Israël duurt het feest één dag, daarbuiten twee.

Door Redactie Israeltoday.nl |

Shavoe’ot is één van de drie feesten die in Jeruzalem in de Tempel werden gevierd. Het is een feest met een dubbele betekenis:

Oogstfeest, het Feest van de Eerstelingen, Chag Habikoeriem
Nadat vroeger in het voorjaar de eerste oogst, gerst, van het land was binnenge­haald, begon op Shavoe’ot de oogst van tarwe, het belangrijkste voedsel voor de mensen in die tijd. Als teken van dank bracht men het beste van de eerste vruchten van het land naar de Tempel.
‘Ook moet u voor uzelf het Wekenfeest houden, de eerste vruchten van de tarweoogst’ (Exodus/Shemot 34:22 HSV).
‘Uit uw woongebieden moet u twee broden brengen, een beweegoffer’ (Leviticus/Wayikra 23:17 HSV).
Daarvoor verzamelden in Bijbelse tijden de Joden uit de dorpen van het platteland zich op centrale plaatsen om vandaar samen op te trekken naar Jeruzalem.

In de met bloemen versierde synagoge wordt het boek Ruth gelezen, om het karakter van oogst­feest, dat Shavoe’ot van oudsher ook heeft, te bena­drukken. Dit verhaal vindt heel toepas­selijk plaats tegen de achter­grond van de oogst. Een niet-Joodse vrouw aanvaardt het Jodendom. Als climax blijkt Ruth een voor­ouder van David, de koning uit wiens nageslacht de Messias geboren zal worden. Ruth en Shavoe’ot lijken daarmee te willen zeggen dat niet geboorte en afstam­ming, maar trouw aan de Torah tellen.

Feest van Verbond en Wetgeving
Precies zeven weken na Pesach – de uittocht uit Egypte – verzamelden de Joden zich aan de voet van de berg Sinai, waar God een verbond met hen sloot en hen de Tien Geboden gaf. In de Joodse opvatting zijn de Tien geboden symbolisch voor de gehele Torah, vandaar dat het feest ook Chag Mattan Torah, feest van het geven van de Torah, wordt genoemd.

In de versierde synagoge worden (naast het boek Ruth) Exodus 19 en 20 gelezen, met daarin de Tien Geboden. Maar in de Joodse traditie wordt niet gesproken van geboden, maar van ‘de tien woorden’.
Het Jodendom wil benadrukken dat, hoewel de Torah ons toen gegeven is, het aan elke individuele Jood is de Torah elke dag, waar dan ook ter wereld, te ontvangen.
Shavoe’ot luidt voor sommige Joden ook het begin van de Joodse opvoeding van hun kinderen in.

Pinksterfeest
Shavoe’ot is de basis van het Christelijke Pinksterfeest. Het woord Pinksteren komt van het Griekse woord Πεντηκοστή pentèkostè, dat 50 betekent. Op die manier werd het Wekenfeest al aangeduid toen het Grieks steeds meer de normale omgangstaal werd in Palestina, vanaf ongeveer de tweede eeuw voor Christus.

De betekenis van het Pinksterfeest als oogstfeest wordt in de kerk betrokken op de geestelijke invulling van de oogst, die vanaf het Pinkster­feest wordt binnen­gehaald voor Christus. De eerste discipelen worden geoogst, de eerstelingen van de grote oogst die voor Christus gewonnen zal worden, wordt op het feest van de eerstelingen zichtbaar.

Opmerkelijk zijn de overeenkomsten en verschillen tussen Verbondsluiting en Pinksterfeest:
– de Wet gegrift in twee stenen tafelen – de Wet gegrift in de harten van mensen,
– geluid van donder en bazuinen – geluid als van een geweldige windvlaag,
– bliksemstralen – tongen als van vuur werden gezien, die zich verdeelden,
– bij de Verbondssluiting bestond afstand – bij Pinksteren is de afstand weg en is een nieuwe band met God mogelijk.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant