“Ik ben aan het vasten. Vraag me waarom,” staat op een bord op een stoel op het “Gijzelaarsplein” in Tel Aviv.
“In het Jodendom stelt vasten ons in staat om ons wangedrag te corrigeren. Ik ben erg bang voor de mensen die nu gevangen zitten. Ik ben bang dat ze niet naar huis kunnen terugkeren. Ik ben aan het vasten om dit vreselijke scenario te voorkomen,” vertelde Dubi Avigur uit Rakefet, een dorp in Neder-Galilea, aan JNS.
“We zijn een grote groep. Ieder van ons vast één keer per week. We doen het al een maand,” voegt hij eraan toe.
Vlakbij zitten vijf mensen zwijgend in een cirkel, de benen gekruist in de lotusyogahouding, ook te vasten, maar stil en met hun ogen dicht. Op de bordjes om hun nek staat: “Ik vast uit solidariteit met de gijzelaars en al diegenen die honger lijden in Gaza”.
In het midden van het plein bij het Tel Aviv Art Museum, dat de naam “Gijzelaarsplein” heeft gekregen, staat een Shabbattafel die in twee helften is verdeeld. De eerste 100 zitplaatsen zijn voorzien van borden, glazen, bestek, een schoon tafelkleed en een sticker op elk bord met de tekst: “Wat goed dat je hier bent!”.
Het tweede gedeelte is gevuld met kleden, flessen ondrinkbaar bruin water en plat brood. Er zijn geen borden of bestek. In plaats van stoelen zijn er cementblokken en prikkeldraad.
“We zijn hier om de Israëlische regering te herinneren aan de morele verplichting van Joden om de 136 gijzelaars vrij te laten die al 100 dagen in Gaza worden vastgehouden. Elke minuut telt,” zegt Allie, 45, uit Tel Aviv, die een megafoon en een poster van de Bibas-kinderen vasthoudt.
“Wij allemaal, moeders, Israëli’s en wereldburgers, werden geraakt door de familie Bibas toen we er getuige van waren hoe Shiri, met de [9 maanden oude] Kfir en de [4 jaar oude] Ariel in haar armen en bedekt met een laken, versteend werd toen ze op 7 oktober werd ontvoerd door terroristen van Hamas uit haar veilige plek in haar kibboets,” zegt Allie.
Op een regenachtige januaridag in Tel Aviv werden de kaarsen vervangen door blokken droog ijs, één voor elke gijzelaar, met hartvormige briefjes en vlaggen met de tekst “Breng haar naar huis” wapperend in de wind.
Een getalenteerde pianist
Een zwarte, stille piano werd naar het plein gebracht door de moeder van de 22-jarige Alon Ohel, een getalenteerde pianist die op 7 oktober werd ontvoerd op het terrein van het Supernova muziekfestival. Bovenop de piano staat een geel beeldhouwwerk met de inscriptie “Je bent niet alleen”.
Tientallen mensen staan in de rij om een schemerige tunnelsimulatie van kunstenaar Roni Levavi binnen te gaan. Hij wilde een “zo getrouw mogelijke reconstructie” maken van de tunnels in Gaza, vertelde hij aan persbureau AFP. Op de muren van de smalle gang hebben bezoekers, familieleden en voormalige gevangenen woorden van liefde en steun geschreven uit solidariteit met degenen die nog steeds vastzitten in de terreurtunnels van Gaza. In de tunnel is het geluid van granaten en explosies te horen.
“We besloten om de tunnel in te gaan, ook al wisten we dat het een moeilijke en onaangename ervaring zou zijn. Ik was bang om me verstikt, benauwd en claustrofobisch te voelen,” vertelde Gila, 64, uit Ramat Gan, aan JNS.
“Ik weet dat dit niet eens te vergelijken is met het lijden van de gijzelaars die al 100 dagen onder de grond zitten, zonder lucht, zonder eten en zonder contact met de buitenwereld, maar hierheen komen was het minste wat ik kon doen,” zegt ze.
In een tent waar vrijwilligers T-shirts, hoodies, gele linten, dog tags en posters van de gijzelaars verkopen, houden twee tieners een spandoek vast met de foto van de 19-jarige Agam Berger, die op 7 oktober door de terroristen werd ontvoerd vanaf de IDF-basis Nahal Oz en onlangs gewond en doodsbang te zien was op foto’s die door Hamas werden vrijgegeven.
In een nabijgelegen tent met “My home is Nahal Oz” geschreven bij de ingang, beantwoorden overlevenden van de aanvallen vragen van verslaggevers.
“Wij zijn overlevenden van het bloedbad van 7 oktober. Honderden van onze vrienden en de families van onze vrienden werden gedood. Anderen van wie we houden, worden op dit moment vastgehouden in de Gazastrook,” vertelt Ela uit Kibboets Nirim voor de tent, terwijl ze een bord omhoog houdt waarop ze de vrijlating van de gijzelaars eist.
“We vragen de wereld om al het mogelijke te doen om de gijzelaars uit Gaza vrij te krijgen. Het zijn burgers die op 7 oktober om 6.30 uur ’s ochtends in hun ondergoed en pyjama van hun bed werden gelicht. We moeten ze uit Gaza krijgen voordat er niemand meer over is om eruit te komen,” roept ze.
Elke dag kon haar laatste zijn
JNS ontmoette families en familieleden van de gegijzelden, waaronder de broer van de 19-jarige Naama Levy, die op 7 oktober gevangen werd genomen op de Nahal Oz IDF basis en kort daarna te zien was in een Telegram video – haar handen gebonden, de onderkant van haar broek bebloed terwijl ze aan haar haren uit een pick-up truck werd gesleurd en achterop de truck werd geduwd.
“Elke dag kan haar laatste zijn. We willen benadrukken hoe dringend en belangrijk het is om haar nu terug te brengen. De liefde die we krijgen van Israëlische burgers is ongelooflijk en we voelen ons als één grote familie,” vertelde Naama’s broer Amit uit Ra’anana aan JNS. “Ik voel me vreselijk als de 100 dagen voorbij zijn. Het is ondraaglijk. Daarom zijn we hier, en zoveel mensen die nu familie van ons en Naama zijn, zijn hier ook,” klaagt hij.
Veel Israëli’s en buitenlanders hebben de afgelopen 100 dagen het “Gijzelaarsplein” bezocht en elke zaterdagavond en bij andere gelegenheden deelgenomen aan ondersteunende demonstraties om de vrijlating van de ontvoerden in Gaza te eisen.
“Er is niet veel dat burgers zoals wij kunnen doen, behalve hier komen en tonen hoeveel we meeleven met de families van de gijzelaars en het Israëlische volk,” vertelde Lilach, 45, uit Moshav Nevatim in de buurt van Beersheva, aan JNS.
Lilach kwam om haar collega Carmel Gat, 39, een ergotherapeute uit Tel Aviv, te steunen, die haar ouders in Kibboets Be’eri bezocht toen Hamas-terroristen haar ontvoerden naar de Gazastrook.
“Carmel zou de eerste zijn geweest die hierheen kwam, dus we zijn hier voor haar,” zegt Lilach.
IDF-chef: oorlog tegen Hamas omvat ook Judea en Samaria
Nieuwe wet op benoeming van rechters in Israël
Messiaanse gezangen!
