Palestijnen bezorgd over de Amerikaanse verkiezingen

De relatie, die zich enkele jaren geleden heeft ontwikkeld tussen de regering van president Donald Trump en de Palestijnse leiding, is al na een paar maanden abrupt beëindigd.

Door Rami Dabbas |

Trump ontmoette de Palestijnse president Machmoud Abbas vier keer, de eerste keer in het Witte Huis, daarna in Saoedi-Arabië en in de stad Bethlehem op de Westelijke Jordaanoever, en de laatste keer eind 2017 aan de zijlijn van de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York.

Vervolgens besloot Trump in december 2017 om Jeruzalem als hoofdstad van Israël te erkennen en de Amerikaanse ambassade vanuit Tel Aviv daarheen te verplaatsen. Deze stap was een ramp voor de Palestijnse Autoriteit en het regime van Abbas koos ervoor om alle politieke en veiligheids­contacten met Washington te stoppen.

Sindsdien is de relatie tussen de Palestijnse Bevrijdings­organisatie (die de ware macht achter de Palestijnse Autoriteit blijft) en de Verenigde Staten van Amerika teruggebracht tot wat die was voor de ondertekening van de Oslo-akkoorden in 1993, en wordt deze voornamelijk via andere Arabische en internationale partijen gevoerd.

Tegelijkertijd heeft de Palestijnse leiding haar contacten met de Amerikaanse Democratische Partij uitgebreid. Verscheidene Democratische leden van het Congres hebben de afgelopen jaren een bezoek gebracht aan de Westelijke Jordaanoever en hebben regelmatig contact onderhouden met de Palestijnse leiding. Deze contacten hebben de Palestijnse leiding de hoop gegeven, dat Trump binnenkort in het Witte Huis zal worden vervangen door Joe Biden.

De standpunten op het gebied van het buitenlands beleid, die deze Democratische volks­vertegen­woor­digers aan de Palestijnse Autoriteit hebben overge­bracht, kondigen een terugkeer aan naar de situatie van vóór 2017, indien Biden volgende maand de verkie­zingen zou winnen. Democratische functionarissen hebben in talrijke interviews verklaard dat zij zich volledig blijven inzetten voor een twee­staten­oplossing en zich verzetten tegen de annexatie door Israël van enig gebied op de Westelijke Jordaanoever. Ze willen ook dat de financiële hulp aan de Palestijnse Autoriteit volledig wordt hervat, evenals de heropening van de ‘ambassade’ van de PLO in Washington, die door de regering-Trump was gesloten.

Kortom, de Democraten hebben de zogenaamde ‘Deal van de Eeuw’ van Trump over het algemeen afgewezen, en er wordt verwacht dat deze van tafel wordt gehaald als Biden naar het Oval Office zou verhuizen. Dit zou het ideale scenario zijn voor het Palestijnse leiderschap, maar Palestijnse functionarissen hebben ten minste drie alternatieve scenario’s voor de nabije toekomst geformuleerd, de ene nog moeilijker dan de ander.

  1. Biden wint de verkiezingen, maar zijn handen zijn gebonden door last-minute beslissingen van Trump. Er ligt enige tijd tussen de verkiezingsdag in november en de feitelijke machtsoverdracht op 20 januari. President Obama gebruikte deze periode om te breken met de Amerikaanse normen en weigerde zijn veto uit te spreken over een anti-Israëlische resolutie in de VN-Veiligheidsraad, in een poging de handen van Trump te binden.
    De Palestijnen vrezen, dat in het geval dat Trump verliest, hij onder druk zal komen te staan van de rechtse kiezers om wraak te nemen op de Palestijnen, misschien door toestem­ming te geven voor de onmid­dellijke Israëlische annexatie van de Jordaan­vallei, een stap die de aankomende regering-Biden met moeite kan terugdraaien.
  2. Trump wint een tweede termijn, omdat het niet meer noodzakelijk is om zijn pro-Israël evangelische basis te plezieren met het oog op toekomstige verkiezingen, kiest hij voor een meer conventionele benadering van het Israëlisch-Palestijnse vredesproces.
    De Palestijnen achten deze optie onwaar­schijnlijk, maar hopen wel dat Trump zich zal realiseren dat het opleggen van de Deal van de Eeuw niet het door hem gewenste resultaat zal opleveren.
  3. Trump wint een tweede termijn en zet zijn huidige beleid voort. De Palestijnen zien dit als een nacht­merrie­scenario, dat hen verder geïsoleerd zal laten.

Hoe het ook zij, de Palestijnen zien deze race om het Witte Huis als een belangrijk kruispunt in het conflict in het Midden-Oosten, dat zal leiden tot een doorbraak of tot een voortduren van hun problemen, en misschien nog wel erger.

Rami Dabbas is een Jordaanse christelijke politieke analist. Hij levert regelmatig bijdragen aan Israel Today.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant