De kleuterscholen en groep 3 tot en met 5 krijgen les zoals gewoonlijk. Vanaf groep 6 en hoger is de grootte van de klas beperkt tot 20 kinderen. Maar in de overvolle Israëlische scholen is een klas van die grootte een zeldzaamheid. De kinderen zijn dus opgesplitst in wat ambtenaren ‘capsules’ van 15-20 leerlingen noemen. Elke capsule gaat tot drie keer per week persoonlijk naar de klas, de rest van de dagen bestaat uit afstandsonderwijs via Zoom. Scholieren op het voortgezet onderwijs zullen nog minder klassikale leerdagen hebben. Het is natuurlijk een verwarrende situatie voor grotere gezinnen met veel kinderen, die allemaal op verschillende dagen en op verschillende tijdstippen naar school gaan.
De klassengrootte is beperkt en kinderen komen op wisselende dagen. Toch wordt het een uitdaging om de richtlijnen van het ministerie van Volksgezondheid op school te handhaven. (Foto: Gershon Elinson/Flash90)
Groen licht, rood licht
En dat is voor ‘groene’ steden. De Israëlische regering stemde voor een ‘verkeerslicht’-systeem. Steden die geacht worden ‘rood’ te zijn, wat betekent dat ze nog steeds bovengemiddeld veel coronavirus-besmettingen hebben, zullen vandaag helemaal niet beginnen met school. De meeste rode steden zijn Arabische steden, samen met een handvol ultraorthodoxe Joodse gemeenschappen. Het is moeilijk om de meeste Israëli’s te dwingen de gezondheidsrichtlijnen voor het coronavirus te volgen, maar de Arabische en ultraorthodoxe gemeenschappen zijn over het algemeen nog minder volgzaam.
Te vroeg voor terug naar school?
Sommige Israëlische experts zeggen dat scholen helemaal niet hadden moeten heropenen, waar dan ook. In mei begon het aantal besmettingen en sterfgevallen door COVID-19 in Israël sterk te dalen en de regering haastte zich om de scholen voor de laatste maand van het schooljaar te heropenen, om de ouders een kans te geven om weer aan het werk te gaan. Maar die stap wordt nu de oorzaak genoemd van de massale tweede golf van besmettingen, die het land in de loop van de zomer heeft getroffen.
Er bestaat grote bezorgdheid dat het terugsturen van Israëlische kinderen naar school de komende weken zal leiden tot een piek in het aantal besmettingen, waardoor ze gedwongen zullen worden te sluiten en het land weer terug zal keren naar de situatie van maart.
Maar op dit moment maken meer Israëli’s zich zorgen over de instortende economie en de gevaarlijk hoge werkloosheid, dan over een wintergolf van het coronavirus. Onder normale omstandigheden kan het gemiddelde Israëlische gezin financieel niet overleven, tenzij beide ouders werken. En als kinderen niet op school zitten, is dat onmogelijk.
Minister van Onderwijs Yoav Galant (Blauw-Wit) was vastbesloten om de scholen te heropenen. Maar in hoeverre was die beslissing gebaseerd op politieke overwegingen? (Foto: Avshalom Shoshoni/Flash90)
Een dreigende staking. Wat is er nieuw?
Naast al het bovenstaande, dreigt er volgende week een lerarenstaking te komen. Het begin van bijna elk Israëlisch schooljaar gaat gepaard met een lerarenstaking. Dat is begrijpelijk, want onze onderwijzers worden gemiddeld veel minder betaald dan andere werknemers in de publieke sector.
Maar dit jaar gaat de dreigende staking niet over geld, althans niet in de gebruikelijke zin. Als leerkrachten dit jaar in staking gaan, dan is dat ter ondersteuning van hun collega’s die in de risicocategorieën vallen en daarom niet naar de klas kunnen terugkeren, uit angst om met COVID-19 besmet te raken. Het ministerie van Onderwijs zegt dat het geen geld heeft om deze leraren te betalen om thuis te blijven (zelfs als ze afstandsonderwijs geven), en staat er daarom op dat ze ofwel op vakantie gaan, of onbetaald verlof nemen, ofwel vervroegd met pensioen gaan. Als het geschil niet tegen het weekend is opgelost, zegt de lerarenvakbond dat alle Israëlische kinderen volgende week weer thuis zullen zijn.
Wilt u meer nieuws ontvangen over Israël? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.