‘Onvoorwaardelijke liefde’ heeft ook zijn grenzen

Onvoorwaardelijk de zijde van Israël kiezen is ver­moeiend, ingewikkeld en vaak riskant. Waren er in de geschie­denis van Israël tal van redenen voor kritiek, nu wordt zij veroordeeld wegens het voeren van een onnodig vacci­natie-beleid, dat het volk naar de ondergang voert.

Door Aviel Schneider |

Afbeelding: Christelijke pelgrims in Jeruzalem op Palmzondag. (Foto: Yonatan Sindel/Flash90)

Er zijn voor christenen genoeg redenen te vinden om aanstoot te nemen aan Israël. Sommige christenen benadrukken dat dan ook luid en openlijk, wanneer zij daar aan­leiding toe zien, anderen geven het toe in besloten kring, en nog anderen weten het tussen de regels door, en door middel van hun intonatie tot uitdrukking te brengen. ‘Israël onvoor­waar­de­lijk terzijde staan’ en liefhebben, is niet een­voudig en vaak een populair cliché.

Onvoorwaardelijk en zonder voorbehoud achter Israël staan is vermoeiend, complex en vaak riskant. De laatste tijd is er in christelijke kringen, die meer dan andere christenen achter Israël staan, echter iets opwindends en iets nieuws aan het ontstaan. Een groot deel van de belijdende christenen stoort zich nu zelfs aan Israël. En het lijkt er op, dat ook zij nu een klein probleem hebben met Israël zelf.

Er zijn christenen die Israël veroordelen, omdat Israël de Palestijnen discrimineert.

Er zijn christenen die Israël veroordelen, omdat Israël een omstreden neder­zettingen­beleid voert in de bijbelse gebieden Judea en Samaria.

Er zijn christenen die Israël veroordelen omdat de Joden Jezus niet kennen en Hem afwijzen als de bijbelse Messias.

Er zijn christenen die moeite met Israël hebben, omdat zij denken dat zij zèlf het uitverkoren volk zijn, en niet de Joden.

Er zijn christenen die moeite hebben met Israël, omdat zij de Joden ervan beschuldigen arrogant te zijn.

Er zijn christenen die Israël veroordelen, omdat zij de Joden ervan beschuldigen wereldwijd de banken en de media te controleren.

Er zijn christenen die Israël veroordelen, omdat de Joodse orthodoxie de Messiasbelijdende Joden vervolgt.

En nu zijn er ook christenen die Israël veroordelen omdat Israël volgens hen een onnodig vaccinatie-beleid voert, dat het volk naar de ondergang voert.

Katholieke gelovigen tijdens een processie op Goede Vrijdag in de Oude Stad van Jeruzalem. (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Deze christenen maken overal een punt van, omdat Israël zich niet gedraagt zoals zij willen dat Israël en de Joden zich zouden moeten gedragen. De meesten van hen zullen niet meer naar Israël reizen zolang de toegang afhankelijk is van vaccinaties. Dat is hun volste recht, en dat is iets waar het Israëlische Ministerie van Toerisme rekening mee moet houden, en deze beslissing mogelijk moet her­over­wegen. Maar dit is een overtuiging die vergelijkbaar is met christenen die het Heilige Land niet willen bezoeken, omdat Israël ervan wordt beschuldigd een apartheids­beleid te voeren.

Natuurlijk zouden we eerst een afweging kunnen maken welke beschuldiging nu feitelijk minder zwaar weegt, maar daar gaat het hier niet om. Ik ga niet alle verwijten herhalen waarvan de christelijke wereld Israël en haar regering in het afgelopen Corona-jaar heeft beschuldigd. ‘Onvoor­waar­de­lijke Liefde’ heeft blijkbaar toch haar grenzen, zelfs onder de christelijke Israël-vrienden, en ik zeg dat niet als kritiek, maar als een feit. Wij zijn mensen en wij bekritiseren elkaar binnen onze natie, onder vrienden en onder broers en zussen. De mensheid zou moeten leren om Israël te accepteren zoals zij is.

Christelijke zendelingen lopen in de Jaffastraat in Jeruzalem. (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Mensen hebben wensen en ideeën over Israël: aan de ene kant zou het barm­hartiger moeten zijn voor de Pales­tijnen, geen Joodse neder­zett­ingen zou beter zijn, collectief zou Jezus erkend moeten worden als de Messias, dat zou het hoogte­punt van dit millennium kunnen worden, en Israël zonder Pfizer-vaccinaties zou het hoogtepunt van het afgelopen jaar hebben kunnen zijn.

In het afgelopen jaar zijn mij veel dingen duidelijker geworden en daar hoort ook de relatie tussen christenen en het Volk Israël in Sion bij. De mensen zullen zich altijd aan Israël blijven storen en zich verwonden, omdat Israël de mensheid sinds mensen­heugenis met zijn gedrag geërgerd heeft. Israël werkelijk lief­hebben zonder voor­waarden, is waar­schijn­lijk alleen mogelijk in de Kracht van de Almachtige en niet in de macht van de mensen.