Nieuwe aanval van de Islam op de Christelijke wereld

De geschiedenis van de Hagia Sophia verliep zo, in een notendop: Eeuwen geleden, in 1453 om precies te zijn, heeft de Turkse sultan Mechmed de Veroveraar met geweld een van de grootste kerken van het Christendom omgebouwd tot een moskee. Maar toen later in de tijd van Mustafa Kemal Atatürk het secularisme zegevierde, werd deze gedwongen omvorming gedeeltelijk ongedaan gemaakt en werd Hagia Sophia een museum.

Door Rami Dabbas |

Afbeelding: De megalomane Islamitische leider van Turkije wordt al door velen in de Moslimwereld, waaronder de Palestijnse Arabieren, als een held gezien. (Foto: Uri Lenz/Flash90)

Maar nu heeft de Turkse leider Recep Tayyip Erdogan de erfenis van Mechmed in herinnering gebracht door een van de meest herkenbare heiligdommen van het Christendom opnieuw te veranderen in een moskee.

Dit is dezelfde Erdogan die het Westen onder druk probeerde te zetten door duizenden en duizenden vluchtelingen uit Moslimlanden naar Europa te sturen. Hij ziet de zielige Moslimmassa’s als een machtig wapen in zijn streven om het Christelijke Westen uiteindelijk onder de heerschappij van de Islam te brengen.

Erdogan’s controversiële beslissing om de Hagia Sophia opnieuw om te vormen tot een moskee moet gezien worden in het licht van zijn grotere agenda om de glorie van het Ottomaanse Rijk te herstellen. En een deel daarvan is het streven naar wraak op het ‘Christelijke’ Europa, omdat het zich zo lang heeft verzet tegen de Ottomaanse expansie en uiteindelijk in de Eerste Wereldoorlog een einde heeft gemaakt aan het rijk.

Het niet toestaan dat de Syrische vluchtelingen in Turkije blijven, maar ze allemaal naar Europa sturen, was een stap in deze wraakactie. Een andere stap is de islamisering van de Hagia Sophia. Daarmee vertelt Erdogan het Christelijke Westen dat Turkije naar eigen goeddunken zijn eigen agenda zal uitvoeren en dat het geen inmenging van buitenaf zal tolereren. Hij moet zo’n harde opstelling innemen om een nieuwe generatie aanhangers ervan te overtuigen dat Turkije werkelijk zijn vroegere glorie kan herstellen en een centrale rol kan spelen op het wereldtoneel.

De Hagia Sofia is een van de meest herken­bare heilig­dommen van het oude Christendom. Nu heeft een Turkse Islamist het voor de tweede keer omgebouwd tot een moskee. (Foto: Yossi Zamir/Flash90)

Beëindiging van het Verdrag van Lausanne

In al zijn toespraken heeft Erdogan zijn voornemen geuit om het Verdrag van Lausanne op zijn 100ste verjaardag, in 2023, te laten ‘verlopen’.

Het Verdrag van Lausanne bestond uit 143 artikelen die betrekking hadden op het organiseren van de nieuwe internationale status van Turkije na het einde van de Eerste Wereldoorlog en de val van het Ottomaanse Rijk. De winnaars van die oorlog tekenden de politieke geografie van het moderne Turkije en bepaalden de grenzen met Griekenland en Bulgarije, en dwongen Turkije om alle politieke en financiële claims in de Levant (dat omvat grofweg Israël, Syrië en Libanon), Irak, Egypte, Soedan, Libië en Cyprus te laten varen. Het heeft ook het voortbestaan van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel, dat aan het hoofd staat van alle Oost-orthodoxe kerken, verankerd in het internationaal recht.

Door te dreigen dit verdrag te beëindigen, geeft Erdogan aan dat hij van plan is Turkije een heel andere weg in te laten slaan, en af te stappen van de visie van Atatürk om Turkije om te vormen tot een moderne Europese samenleving. De plotselinge omvorming van de Hagia Sophia tot een moskee toont aan, dat Erdogan zeer zeker van plan is om door te gaan met wat hij zijn aanhangers de afgelopen jaren heeft beloofd.

Aartsbisschop van Constantinopel en Oecumenisch Patriarch Bartholomeus I, die relatief sympathiek tegenover Israël, ontvangt een eredoctoraat van de Hebreeuwse Universiteit tijdens een bezoek aan Jeruzalem in 2017. Hoe lang zullen hij en zijn kerk nog overleven onder Erdogan? (Foto: Hadas Parush/Flash90)

Een gevaarlijke megalomaan

Erdogan is duidelijk een onstabiel persoon met megalo­mane neigingen. Hij wijdt zich volledig toe aan het herstel van het grote Ottomaanse rijk en het veroveren van de wereld. Maar dit zou geen verrassing moeten zijn, gezien zijn banden met bekende Islamisten, vooral zijn mentor, Necmettin Erbakan, een voormalige Turkse premier (1996 tot1997) die door het leger werd gedwongen af te treden nadat hij had geprobeerd Turkije om te vormen tot een Islamitische republiek.

Erdogan heeft ook grote belangstelling getoond voor de leer van Said Al-Nursi, een 20e -eeuwse Moslim-theoloog die de invloed van de islam in het moderne Turkije wilde versterken en de confrontatie met het ‘Christelijke’ Westen wilde aangaan. Volgens de legende heeft Al-Nursi ooit de imam van de beroemde Al-Azhar-moskee in Caïro, Sheik Bakhit, ontmoet, die hem vroeg wat hij van Europa vond. Al-Nursi antwoordde: ‘Europa is zwanger van de Islam en zal er op een dag van bevallen.’ De sjeik vroeg Al-Nursi vervolgens wat hij vond van het Ottomaanse Rijk (dit was voor de val van de Eerste Wereldoorlog), en hij antwoordde: ‘Het Ottomaanse Rijk is zwanger van Europa en zal op een dag bevallen.’

Dit is Erdogan’s model: Europa naar de ‘geboorte’ van de Islam helpen, die Al-Nursi voorzag, door het te voeden met meer Moslimvluchtelingen, totdat landen zoals Duitsland en Frankrijk een islamitische-meerder­heid hebben. Het einddoel is om een Islamitische unie te vormen met deze landen, die allemaal een Islamitische munt zullen delen, en zo een verenigd front te vormen tegen het Christelijke Westen en de ‘wereldwijde’ dreiging van het Zionisme.

In de komende jaren zal er in Turkije ongetwijfeld een hevige concurrentie zijn tussen de islamisten, onder leiding van Erdogan, en de secularisten, die zich blijven vasthouden aan de visie van Ataturk. Maar na wat we de afgelopen jaren en dagen hebben gezien, is het heel goed mogelijk dat Turkije in de nabije toekomst volledig zal veranderen en in directe confrontatie zal komen met de Europese Unie, Rusland en andere landen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.