Met een nog grotere tweede golf van besmettingen, die momenteel de natie overspoelt (hoewel deze niet leidt tot een significante toename van ernstige gevallen of sterfgevallen), en met de economie die geen tekenen van herstel op de korte termijn vertoont, is Netanyahu een zondebok geworden.
Bibi zelf heeft toegegeven dat hij te vroeg de beperkingen heeft opgeheven die zijn opgelegd om de verspreiding van Covid-19 in te perken. En het heeft zijn imago niet geholpen dat hij en zijn coalitiepartner Benny Gantz onophoudelijk kleingeestig kibbelen, juist nu Israëlische bedrijven aan de rand van een financiële catastrofe staan.
In feite voelen velen dat de regering van nationale eenheid, die zou zijn opgericht om Israël uit de coronacrisis te halen, het jaar niet zal overleven. Netanyahu en Gantz, en hun respectievelijke partijen, vertrouwen elkaar duidelijk niet genoeg om daadwerkelijk samen te werken.
Maar terwijl Netanyahu verzekerd zou zijn van een verpletterende overwinning als er twee maanden geleden verkiezingen werden gehouden, toont een nieuwe peiling aan dat hij nu het risico loopt zijn greep op de macht te verliezen.
Nadat hij tot voor kort als de grootste hoop werd gezien om Netanyahu te onttronen, is Gantz (links) nu is hij effectief aan de kant gezet door zijn rivaal en coalitiepartner. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90).
Eindeloze cyclus van electorale hopeloosheid
De enquête, uitgevoerd in opdracht van Channel 13 News, laat zien dat Netanyahu’s Likoed 33 zetels zou krijgen in een vroege verkiezing, wat betekent dat deze nog steeds de grootste partij in de Knesset zou zijn. Maar oppositiepartij Yesh Atid, met 19 zetels, zou hem op de hielen zitten, terwijl de Gezamenlijke Arabische Lijst één zetel meer zou krijgen dan zijn huidige 15 zetels.
De partij Blauw-Wit van Gantz zou terugvallen tot 9 zetels, wat effectief een einde maakt aan zijn droom om ooit premier te worden. De legendarische Arbeidspartij zou er niet in slagen de kiesdrempel (3,25%) te halen.
De rechtse partijen Yamina en Yisrael Betenoe zouden respectievelijk 13 en 8 zetels krijgen, terwijl het ultraorthodoxe partijen Shas en Verenigd Torah Jodendom respectievelijk 8 en 7 zetels zouden krijgen.
Deze aantallen geven de rechtse partijen nog steeds een sterke meerderheid van 69 zetels, maar dat betekent niet dat Netanyahu in staat zou zijn om een regerende coalitie te vormen.
Netanyahu zou nog steeds volledig afhankelijk zijn van de ultraorthodoxe partijen, wat betekent dat hij aan veel van hun eisen zou moeten voldoen. En dat zou betekenen dat de leider van Yisrael Betenoe, Avigdor Lieberman, nog steeds zou weigeren om in de regering zitting te nemen.
Zelfs zonder Lieberman zou Netanyahu nog steeds een krappe meerderheidscoalitie van 61 zetels in elkaar kunnen flansen, als hij en Yamina’s leider Naftali Bennett daadwerkelijk elkaar in de ogen zouden kunnen kijken. Die twee hebben elkaar al jaren naar het (politieke) leven gestaan, zelfs al toen Bennett als minister van Defensie diende onder Netanyahu.
Tegelijkertijd heeft de oppositie ook weinig tot geen kans om haar eigen meerderheidscoalitie te vormen. Dat betekent dat Israël opnieuw gevangen kan raken in een cyclus van zinloze verkiezingen, die geen regering kunnen opleveren.
Yair Lapid ziet zichzelf als Netanyahu’s opvolger, maar hij heeft gewoonweg niet het aantal zetels. (Foto: Miriam Alster/Flash90).
Wie anders dan Bibi?
Met de opkomst van een sterke centrum-linkse oppositie is Netanyahu niet meer in staat om met relatief gemak meerderheidscoalities samen te stellen. Het ziet er ook niet naar uit dat hij dat in de nabije toekomst wel zal kunnen.
Het is duidelijk dat er geen alternatief voor Bibi als premier van Israël is.
Gantz heeft eens fantasieën gehad om op een dag op die stoel te zitten, maar zijn rol tot nu toe in de eenheidsregering heeft laten zien dat hij in de rang van amateur thuishoort ten opzichte van Netanyahu. En met zijn Blauw-Wit factie, die zich eerst opsplitste en nu tot slechts 9 zetels komt, is die droom bijna voorbij.
Yesh Atid’s leider, Yair Lapid, ziet zichzelf ook als een opvolger van Netanyahu, maar hij heeft gewoon niet genoeg van de kiezers achter zich. Terwijl het centrum en de linkervleugel hopeloos verdeeld blijven (zoals opnieuw blijkt uit de splitsing van Blauw-Wit), kijken de rechtse partijen, ook al houden ze er soms tegenstrijdige agenda’s op na, allemaal naar Netanyahu als hun nationale leider. Velen aan de linkerkant hebben toegegeven dat ze jaloers zijn op dit fenomeen.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
Eén dode, vier gewonden bij terroristische aanslag in Haifa
Samenwerking China met Iran brengt Israël in “precaire positie”
BBC verontschuldigt zich voor “gebrekkige” documentaire over Gaza
