Toen Aryeh Deri, hoofd van de ultraorthodoxe Shas-partij, de bijeenkomst begon toe te spreken, noemde hij Netanyahu per abuis ‘meneer de premier’ en herpakte zich snel. Met een grijns op zijn gezicht en een gniffel in zijn keel reageerde Netanyahu: ‘Aryeh, vecht er niet tegen. Zeg gewoon ‘Uwe Hoogheid’.’
Het is een langlopende grap in het land dat Netanyahu zichzelf ziet als ‘Koning Bibi.’ Voor veel Likoed-stemmers is het helemaal geen grap. Zij beschouwen de langstzittende premier van Israël inderdaad als de enige legitieme en door God benoemde heerser.
‘Niemand kan Benjamin Netanyahu de mantel van het koningschap afnemen,’ vertelde Nissim, een groentenhandelaar op de Machane Yehuda-markt in Jeruzalem, aan Israel Today in de aanloop naar de recente verkiezingen. ‘God koos Bibi. En hij is onze koning David, de koning van Israël.’
Netanyahu speelde zondag, vlak voor de beëdiging van de nieuwe regering, in op die sentimenten door de Israëli’s eraan te herinneren dat een van de belangrijkste wijsgeren van het Jodendom van de moderne tijd hem Gods uitverkoren leider van Israël had genoemd.
‘Ik moet denken aan opmerkingen die de rabbijn van Lubavitch tegen mij maakte: ‘U zult moeten vechten met 119 mensen [d.w.z. alle andere leden van de Knesset], maar u zult daar zeker niet van onder de indruk zijn, want God staat aan deze [d.w.z. uw] kant. Zegening en succes voor u. God zal zegen en succes geven’, twitterde Netanyahu.
Toen Netanyahu maandag de leiders van de oppositiepartijen toesprak, riep hij op tot ‘discipline in de oppositie. De [nieuwe] regering is klein. Ze kan omvergeworpen worden op voorwaarde dat we samen en met ijzeren discipline optreden. Als we kibbelen, zullen we het niet bereiken. Geen onderlinge ruzies.’
Netanyahu benadrukte dat hij, samen met de leiders van de oppositie, ‘het volk en de Staat Israël moet redden’ van de regering Bennett-Lapid, die op niets anders is gebaseerd dan ‘fraude, haat en machtsbelustheid’.
Er zijn al tekenen van onenigheid binnen rechts over Netanyahu’s falen om de volgende regering te vormen toen hij als eerste het mandaat kreeg van president Re’oeven Rivlin. Sommigen binnen zijn eigen Likoedpartij verwijten Netanyahu dat hij weigerde een stap opzij te zetten en een meer vertrouwd partijlid de taak op zich te laten nemen. Anderen beschuldigen de kleinere rechtse partijen ervan, Netanyahu’s inspanningen te hebben gedwarsboomd door te weigeren akkoord te gaan met afspraken die hij probeerde te maken met facties uit het hele politieke spectrum, in het bijzonder de islamitische partij Ra’am.
Nu de ‘regering van verandering’ een voldongen feit is, wil Netanyahu dat aan al dit gekibbel een einde komt en dat de rechtse en religieuze partijen die hem trouw blijven, zich concentreren op het heroveren van de macht in Israël.
Gezien de mate van die loyaliteit, en Netanyahu’s lange ervaring en beheersing van de Israëlische politiek, heeft de nieuwe regering op zijn zachtst gezegd een hobbelige weg voor zich.
Is het gedaan met koning Bibi, of zien we hem op korte termijn de troon weer bestijgen?
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.