Na de Feestdagen komen weer Feestdagen

De dagen van Rosh Hashanah, het Joodse Nieuw­jaars­feest, liggen achter ons, en nu bereiden we ons voor op Yom Kippoer, Grote Verzoendag, op donderdag 16 september, een dag van vasten en gebed – althans voor volwassenen – en later volgt het Loof­hut­ten­feest.

Door Michael Selutin |

Afbeelding: Ultraorthodoxe Joden liepen op 9 oktober langs een ‘soekkah’ (‘loofhut’, tijdelijk verblijf), in de ultra­orthodoxe Joodse wijk Mea Shearim in Jeruzalem. (Foto: Olivier Fitoussi/Flash90)

Onze Rosh Hashanah viering verliep precies zoals ik voorspeld had: De kinderen lieten zich niet overhalen om onze heerlijke salades op te eten, maar stopten wel met tegenzin kip in hun mond om daarna hun chocolade-ijsje te krijgen.

Op Yom Kippoer zullen we deze problemen niet hebben, want de kinderen zijn heel goed in vasten. Voor hen betekent dit dat ze geen ‘echt’ voedsel eten, maar alleen zoetig­heid. Ze hebben al honger, alleen niet naar voedsel met minder dan 50% suiker­gehalte.

Natuurlijk vasten kinderen niet op Yom Kippoer. Zodra zij de leeftijd van 7 jaar bereiken, kunnen zij proberen te vasten als zij dat willen, maar dit duurt meestal maar een paar uur. Vanaf de bar mitswa of bat mitswa leeftijd (13 voor jongens, 12 voor meisjes), zijn kinderen ook verplicht te vasten, wat meestal nogal moeilijk voor hen is. Maar het is heel goed om hen te laten zien dat het leven geen picknick is, waarin altijd alles geregeld is. Wie een dag van ontbering kan over­leven, is des te blijer met alle­daagse dingen zoals eten en drinken.

Op Yom Kippoer eten onze kleine meisjes echter geen vlees of andere gerechten die erg vullend zijn, zij moeten ook een beetje het Yom Kippoer-gevoel hebben. Er zijn broodjes en snacks tot het vasten voorbij is en dan maken we iets lekkers klaar.

In ons wekelijkse Torah gedeelte ‘Vayelech’ lezen we:
Daarop is Mozes deze woorden tot heel Israël gaan spreken, en hij zei tegen hen: Ik ben heden honderdtwintig jaar oud. Ik kan niet meer uitgaan of ingaan; bovendien heeft de HEERE tegen mij gezegd: U zult deze Jordaan niet oversteken. (Deuteronomium 31:1-2 HSV)

Deze verzen vormen de basis voor de Joodse verjaar­dags­groet: ‘Tot 120!’ Mozes stierf op deze leeftijd en 120 wordt sinds­dien beschouwd als de grens van een generatie. Wanneer iemand jarig is, wensen we dat hij zo oud mogelijk wordt.

Volgens Wikipedia was er echter een vrouw, Jeanne Calment uit Frankrijk, die in 1997 stierf op de leeftijd van 122 jaar en 164 dagen. De oudste man, Jiroemon Kimura uit Japan, werd slechts 116 jaar. Dus misschien is de limiet van 120 jaar alleen voor mannen, en moeten vrouwen niet op deze manier gefeli­citeerd worden omdat het van een zegen zou kunnen veran­deren in een vloek die van hun levens­duur zou afnemen. Ik moet het mijn rabbi vragen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant