Met God en Pfizer terug naar het normale leven

Hoe komt het dat de mensen in Israël minder bang zijn voor het coronavaccin dan mensen in het Westen, vooral in Europa? De afgelopen weken hebben we heel wat e-mails ontvangen van lezers die hun veront­waar­di­ging kwijt moesten over de supersnelle Israëlische inentings­actie.

Door Aviel Schneider |

Enkelen zeiden dat ze het risico te groot vonden. Anderen twijfelden eraan of men binnen een paar maanden wel een betrouwbaar vaccin had kunnen fabriceren, temeer daar het voorheen jaren duurde voor zo’n vaccin was goed­gekeurd. Vijfenzestig procent van de leden van onze Israel-Today-Telegram-groep vindt de Israëlische bliksem­actie met de vaccinaties gevaarlijk. Aan onze enquête deden vijfhonderd leden mee en slechts dertig procent vond het Israëlische inentings-wereldrecord goed.

Op de sociale netwerken zwerft oneindig veel informatie rond met positief of negatief commentaar op het vaccin. Twijfel, angst en complottheorieën verspreiden zich razendsnel. Sommigen zeggen dat Israël zich als proefkonijn laat gebruiken door Pfizer en de wereld­gemeen­schap.

Met de nationale actie ‘Terug naar het normale leven’ wil Israël bereiken dat iedereen boven de zestien rond Pesach is ingeënt. Zal Israël het eerste land zijn dat de coronacrisis te boven komt?

De meeste mensen in mijn omgeving zijn al ingeënt of willen zich laten inenten. In Israël hebben de leiders het goede voorbeeld gegeven. Ze lieten zich voor een draaiende camera inenten: Benjamin Netanyahu, de minister van Volksgezondheid Yuli Edelstein, en bekende artsen. Goed voorbeeld doet volgen. Zo wordt elke jonge soldaat in het Israëlische leger ook opgevoed. De officieren zijn altijd de eersten die vooruit stormen. Ze roepen hun soldaten dan toe: ‘Schiet, schiet na mij!’ Zo handelt de Israëlische regering ook in de coronacrisis. Nu staan de Israëli’s elkaar te verdringen in de rij voor een injectie. Het helpt ook mee dat ze daarna een
vaccinpas krijgen die hun bewegingsvrijheid vergroot.

Alles brengt risico’s met zich mee, ook de bliksem­snelle vaccinatie­actie in Israël. Maar is het hele bestaan van Israël in het Midden-Oosten al niet enorm riskant? Het volk Israël heeft al generaties lang het ene risico na het andere overleefd. Geestelijk gezien is Israël met Gods hulp alle gevaren te boven gekomen, hoe moeilijk dat soms ook was.

Omdat de regering politiek gemotiveerde beslissingen nam en bepaalde bevolkings­groepen, ondanks het grote aantal corona­besmet­tingen, niet in hun woon­wijken isoleerde, moest het hele volk daarna in lockdown. De orthodoxe Joden zijn loyale coalitie­partners, die men in geen enkel geval boos zou willen maken, en al helemaal niet zo vlak voor de verkiezingen in maart. Netanyahu kreeg hiervoor de wind van voren, maar aan de andere
kant wordt hij erom geprezen, dat hij nu alles op Pfizer en Moderna inzet.

Israël heeft voor het vaccin dan ook drie keer zoveel betaald als andere landen. Bovendien is Israël met Pfizer overeengekomen om de sterftecijfers van de Israëlische bevolking aan de farmaceut bekend te maken. De deal is mede door de nauwe betrekkingentussen Netanyahu en de directeur van Pfizer, Albert Bourla, een Griekse Jood, tot stand gekomen. De Duitse pers vraagt zich nu af waarom er in Israël meer entstof van Pfizer aanwezig is dan in Duitsland, het land waar het vaccin ontwikkeld is.

Toen aan prof. dr. Gabi Barbash, een deskundige op het gebied van de volks­gezondheid en de epidemiologie, gevraagd werd waarom andere landen niet dezelfde hoeveelheid hadden toegewezen gekregen, antwoordde hij: ‘In geen enkel ander land heeft de premier het tot zijn persoon­lijke taak gemaakt de corona­pandemie te overwinnen.’

Dit artikel verscheen in zijn geheel in het februarinummer van het Israel Today Magazine. Klik hier voor een abonnement.