Donald Trump, die in tegenstelling tot berichten in de media-nog steeds de president van de Verenigde Staten is, heeft deze week een ongekende noodverklaring afgegeven, waarin opvallend de gekozen president Joe Biden niet werd genoemd.
Sommige Hebreeuws-talige media (zoals het in Toronto gevestigde privé-tv-kanaal Perspectiva) speculeerden dat er voor 20 januari een verrassing in het verschiet lag, en dat Trump het Witte Huis niet zou verlaten. Normaal gesproken zou ik dergelijke scenario’s verwerpen, maar dit zijn geen normale tijden. Als je me een week geleden had verteld dat Big Tech effectief een zittende Amerikaanse president het zwijgen zou opleggen, door zijn media-accounts te blokkeren, wat een stimulans is voor de nieuwe berichtenservice Parler, de favoriet van de conservatieven, en dat commerciële bedrijven zich zouden keren tegen elk bedrijf dat Trump zou steunen, zou ik dat ook niet hebben geloofd.
Als ik vanaf hier kijk naar wat daar gebeurt, dan denk ik aan de Grote Zuivering van de jaren dertig van de vorige eeuw, gepleegd door Jozef Stalin, die begon met een massale politieke campagne om ‘dissidenten’ te demoniseren, die allemaal dood of in de Goelag eindigden. Het is bijna onmogelijk dat er een Stalin-achtige zuivering zal plaatsvinden in de VS, maar er vindt nu toch een grote zuivering plaats.
De vrijmoedigheid van degenen die de nieuwe regering helpen zich te ontdoen van politieke tegenstanders is werkelijk ongekend, in ieder geval in de VS. Maar in werkelijkheid begon dit alles vier jaar geleden bij de verkiezing van Trump, toen er een beweging ontstond die als ‘Cancel Culture’ bekend werd, waarbij aanhangers van Trump en zelfs gewone oude conservatieven werden lastiggevallen tot het punt dat ze hun baan en reputatie verloren. Maar hoe verraderlijk Cancel Culture ook mag zijn, het is grotendeels afkomstig van NGO’s en andere particuliere groeperingen.
Maar wanneer grote bedrijven zoals Facebook en Twitter het kleed wegtrekken onder een duizenden ‘dissidenten’, door hun accounts op te heffen, doen ze dat met de volledige kennis en instemming van politieke leiders die dergelijke afwijkende stemmen willen laten verdwijnen. Dit is een zuivering door (enthousiaste) handlangers, gepleegd door degenen die graag wraak willen nemen en de buit willen oogsten van een verslagen vijand, die in dit geval een mede-Amerikaans staatsburger is.
Wanneer je van grote afstand kijkt, lijken de gebeurtenissen in de VS voor mij op een opschorting van de democratie. In de nasleep van de ondertekening van de Oslo-akkoorden in 1993, en gelet op het feit dat deze overeenkomst mogelijk werd gemaakt door politieke omkoping op klaarlichte dag, verklaarde de toenmalige minister van Onderwijs Yuli Tamir, dat de democratie soms moet worden opgeschort om belangrijke veranderingen teweeg te brengen. De democratie is nu in Amerika om precies dezelfde reden opgeschort, wat in de ogen van één van de partijen volledig gerechtvaardigd is.
Hoe betreurenswaardig het ook is, de tegenslag die de arme Amerikanen nu ondervinden, zou wel eens een vermomde zegen kunnen zijn voor de Israëli’s, die weten dat wat de Democraten daar in de VS doen, de Linksen hier ook zullen doen, als ze de kans krijgen. Wat we nu zien – de haat, de angst, de zuivering – zou elke vrijheidslievende persoon, ongeacht zijn of haar politieke voorkeur, moeten afschrikken. Het negeren van de lessen van onze grootste bondgenoot kan Israël in dezelfde chaos storten die Amerika nu doormaakt. Want zoals deze situatie slecht is voor Amerika, zou het importeren ervan naar Israël schadelijk kunnen zijn.
Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuwsbrief.
150 ultraorthodoxe jongeren nemen dienst in het leger
Regering keurt vijfjarenplan goed om Beersheva in een metropool te veranderen
31.000 nieuwe immigranten sinds laatste Rosj Ha-Sjana
