Joodse steun aan Ben & Jerry’s steunt antisemitisme

Het is bekend, dat van liberale Amerikaanse Joden, en van de krant New York Times, Israël wel van de wereld­kaart mag verdwijnen. Maar het is nog iets anders als Israëlische Joden de boycotactie van Ben & Jerry’s steunen; zij steunen hun eigen ondergang.

Door Tsvi Sadan |

Toen de Britse voedingsgigant Unilever besloot zich aan te sluiten bij de Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS) beweging door aan te kondigen dat het zou ingaan op de eis van Ben & Jerry’s om ‘de verkoop van ons ijs in de bezette Palestijnse gebieden te beëindigen’, zette het zichzelf op ramkoers met Israël.

Minister van Buitenlandse Zaken en plaatsvervangend premier Yair Lapid, noemde het besluit wat het is, ‘een schandelijke capitulatie voor antisemitisme,’ en deze keer had hij gelijk.

Ben Cohen en Jerry Greenfield, oprichters van Ben & Jerry’s ijs, fuseerden met Unilever met één belang­rijke voor­waarde, namelijk dat Unilever ‘het recht van het merk en zijn onaf­hanke­lijke raad van bestuur zal erken­nen om beslis­singen te nemen in over­een­stem­ming met zijn sociale missie.’ Wat is die missie? Cohen en Greenfield hebben zich lang vereenzelvigd met de Amerikaans-Joodse progressieve voorhoede voor het soort sociale veran­dering dat wordt geëist door organisaties als Black Lives Matter, die onder andere door en door antisemitisch zijn.

Zo zei het bedrijf Ben & Jerry’s na de ‘moord’ op George Floyd dat het de handen ineen moet slaan met al die­genen die zich verzetten tegen de racistische vogel­verschrik­ker van ‘white supremacy’. ‘We moeten de blanke suprematie ontmantelen,’ staat in één van de brochures van het bedrijf. En het is geen verrassing dat de Raad van Bestuur van Ben & Jerry’s volledig gecapituleerd heeft voor de laatste eisen die uit kringen van de Kritische Rassen­theorie komen, die tot in de kern antisemieten zijn.

Kijk maar eens naar de geloofsbrieven van één bestuurslid, Jennifer Henderson – alias Wonderful Woman. Henderson is geschikt om in de raad van bestuur van Ben & Jerry’s te zetelen, niet omwille van haar academische referenties of financiële expertise (die heeft ze niet). Ze zit daar vanwege haar staat van dienst op het gebied van sociaal activisme. ‘Ik zet me in voor gelijkheid en rechtvaardigheid voor mensen die sociaal en economisch gemar­gina­liseerd zijn,’ zei ze. Ironisch genoeg is het een zaak die haar veel financieel voordeel oplevert, maar hé, iedereen moet in zijn levens­onder­houd voorzien, zelfs een kapitalistisch bedrijf dat strijdt voor post-marxistische doelen, wat een paradox is die niet veel verschilt van de paradox van een Jood die BDS steunt.

Dit is niet de plaats om de kwestie te bespreken van reusachtige commerciële bedrijven die proberen hun ‘superieure’ morele over­tui­gingen op te leggen aan hun klanten. Het volstaat te zeggen dat dit tirannie is die gerecht­vaardigd wordt in naam van (niet-bestaande universele) mensen­rechten en vrede en democratie en de rest van de ‘waarden’ die behoren tot wat nu bekend staat als Wokeism, de volgende radicale stap na die van Nieuw Links van de jaren 1960.

Als zodanig vertegenwoordigt Ben & Jerry’s het vrij nieuwe fenomeen van wat, bij gebrek aan een betere term, Joods Antisemitisme zou moeten worden genoemd. Dit komt onder meer tot uiting in statistieken waaruit blijkt dat vandaag ongeveer 25% van de Ameri­kaanse Joden Israël beschouwt als een apartheids­staat die genocide pleegt op de Palestijnen. Zo’n onjuiste opvatting is niet gevaarlijk omdat het een onversneden leugen is. Het is gevaarlijk omdat 25% van de Ameri­kaanse Joden van mening is dat Israël – d.w.z. de Joden – geen recht van bestaan hebben, hetgeen neerkomt op een doodswens.

Toch is het één ding voor Amerikaanse Joden om een doodswens jegens Israël te koesteren, en iets heel anders voor Israëliërs om dat te doen. In feite is het ronduit suïcidaal. Drie dagen geleden publiceerde de anti-zionistische krant Haaretz een column van de hand van BDS-aanhanger Akiva Eldar. In zijn column, getiteld ‘Beter voor strevers naar vrede om afstand te houden van de BDS,’ vertelt Eldar over een ervaring die hij had met zijn BDS-vrienden in Brussel, waar hij hen trots vertelde dat hij geen producten koopt die gemaakt zijn door Joden die op de Westelijke Jordaan­oever wonen.

Tot Eldar’s verbazing (en waarom was hij eigenlijk verbaasd?), bespotten de toehoorders hem en lachten hem uit. Waarom, zo werd hem gevraagd, koopt u überhaupt Israëlische producten? En, zo voegden ze eraan toe, zolang je belasting betaalt aan de Staat Israël draag je verantwoordelijkheid voor het kwaad van de bezetting. Maar wat Eldar wakker had moeten schudden, leidde tot kritiek op de zwakte van de BDS-strategie, die momenteel het tegenovergestelde bereikt van de gewenste resultaten door de verafschuwde ‘kolonisten’ juist te versterken.

Verblind door haat voor zijn eigen volk, begrijpt Eldar het nog steeds niet. Hij weigert in te zien dat zijn steun aan BDS hem niet het lot zal besparen dat de ‘kolonisten’ te wachten staat, die niet alleen op de Westelijke Jordaan­oever wonen maar, zoals de Arabische pogroms in mei onmis­kenbaar aan­toonden, ook in Akko en Lod en Haifa en Tel Aviv. Als de tijd rijp is (en dat mag nooit gebeuren) zal zijn hoofd door zijn ‘vrienden’ worden onthoofd wegens verraad aan zijn eigen volk. Want niemand vertrouwt verraders, zeker niet de Palestijnen.

Maar Eldar’s oproep om afstand te houden van de BDS viel in dovemansoren, en een dag na de publicatie van zijn column stond er in dezelfde krant een paginagrote advertentie ter ondersteuning van Ben & Jerry’s besluit om de verkoop van zijn ijs te verbieden aan Joden die op de West Bank wonen. Waar de ondergetekende op hoopte, wordt zelfs duidelijk uit de korte en nogal ontwijkende advertentietekst, die luidt: ‘Dank u Ben & Jerry’s. Beste Ben Cohen en Jerry Greenfield, we willen dat jullie weten dat er andere stemmen zijn in Israël, bedankt voor jullie bezorgdheid voor de mensenrechten van de Palestijnen.’

De advertentie in Ha’aretz waarin Ben & Jerry’s wordt bedankt voor het boycotten van Joodse ‘kolonisten’.

Deze advertentie steunt de BDS, dat wil zeggen, steunt diegenen die oproepen tot de onder­gang van Israël. En het is onder­tekend door Joden die nu vertegen­woordigd zijn in de regering via partijen als Meretz en de Arbeidspartij. Onder de onder­teke­naars waren voormalig Meretz leiders Haim Oron en Zehava Gal-On, voormalig voorzitter van het subver­sieve New Israel Fund Neomi Hazan, en voormalig directeur van het Ministerie van Buitenlandse Zaken Alon Liel. Ook de vermaarde sociologe Eva Illouz en de voormalige procureur-generaal Michael Ben Yair voegden hun namen toe, samen met anderen die oproepen tot hun eigen onder­gang, zij het zonder het te beseffen, wat deze mensen veel gevaarlijker maakt.

Hoe marginaal deze mensen ook mogen zijn in Israël, onze moderne geschiedenis toont aan dat deze marge binnen een decennium of twee de norm wordt. Nu deze mensen in de regering zitten, kunnen de decennia gemakkelijk in maanden veranderen.

Wilt u meer nieuws over Israël ontvangen? Klik hier voor de dagelijkse gratis e-mail nieuws­brief.

Dit is ook interessant